Kiedy wracamy do domu, a pies szaleje z radości, skacze i cieszy się na nasz widok, jesteśmy przekonani, że pies nas poznaje. Przecież kiedy zobaczy nas na ulicy, również reaguje radością. Naukowcy mają jednak to do siebie, że powątpiewają w oczywistości i wszystko próbują sprawdzać.
Grupa naukowców z Węgier i Meksyku pracujący wspólnie na Uniwersytecie Loránda Eötvösa w Budapeszcie miała poczucie, że może niekoniecznie chodzi tu o takie rozpoznawanie, o jakim myśli człowiek. Czy psy naprawdę potrafią rozpoznać człowieka po twarzy? Aby się przekonać, postanowili wykorzystać rezonans magnetyczny.
Do badania wytypowano 30 osób i 20 psów. Pokazywano im film z psimi i ludzkimi aktorami, a konkretnie z przodem i tyłem ludzkiej i psiej głowy. Reakcję badano za pomocą rezonansu magnetycznego, sprawdzając, czy i które struktury mózgu się zaktywizują.
Okazało się, że o ile ludzie reagowali zarówno na głowy psie jak i ludzkie (choć na ludzkie bardziej), to psy na ludzkie twarze nie reagowały wcale. Psy nie wiedzą po prostu, czy to, co widzą jest twarzą, czy może tyłem głowy. Naukowcy uważają, że w mózgu psa brakuje struktury, która potrafiłaby zdekodować widziany obraz i rozpoznać ludzką twarz.
Skąd zatem pies wie, że my to my?
Zdaniem naukowców w toku ewolucji psy wykształciły zdolność rozpoznania swojego opiekuna po takich wskazówkach jak zapach, głos, sposób poruszania się. To zatem nie twoja twarz mówi psu, że jesteś jego opiekunem tylko inne wskazówki. Twarze ważne są prawdopodobnie jedynie dla ludzi oraz innych naczelnych. Reszta zwierząt, rozpoznaje nas po innych wskazówkach.
Na koniec ciekawostka – aby móc zrobić badanie, naukowcy musieli nauczyć psy, jak przejść proces skanowania mózgu. Psy nie były unieruchamiane, lecz uczone spokojnego przejścia przez cały proces badania. To prawdopodobnie pierwsze naukowe badanie na świecie z wykorzystaniem rezonansu przeprowadzone na zwierzętach innych niż naczelne.
źródło: Focus.pl, scitechdaily.com
