Lękliwy szczeniak

Witam, od trzech jestem w posiadaniu pół rocznego szczeniaka ze schroniska. Suczka powoli oswaja się już z domem i domownikami chociaż jest z początku nie ufny. Natomiast wydaje mi się że mi już w pełni ufa i czuję się przy mnie najbezpieczniej, wszędzie za mną chodzi a jak mnie nie ma to z początku piszczy i skomli ale później odnajduje ratunek w leżeniu obok innych domowników. Martwię się jednak ponieważ bo wygląda na to że piesek w schronisku nigdy nie był wyprowadzany na dwór i nie widział za bardzo świata zewnętrznego. Wychodzę z nim 4 razy dziennie i na spacerach jest bardzo wystraszony, często piszczy i chodzi mi koło nóg tak że muszę się bardzo gimnastykować żeby go nie podeptać. Oczywiście chodzę z nim wolno, wiele razy się zatrzymuje i nagradzam za zrobienie siku czy kupy. (Chociaż czasem pies jest tak wystraszony że nawet nie je smakołyka bo jak tylko się do niej schylę to zaczyna na mnie wskakiwać i błagać o ratunek). Czasem zaciekawią ją jakieś zapachy i zaczyna węszyć ale później zaraz szybko wraca do mnie z podkulonymi ogonem.

Moje pytanie brzmi czy to jest normalne zachowanie w pierwszych dniach z niezbyt odważnym pieskiem? Czy powinny te spacery wyglądać inaczej?