Fasolka: Dorosła suczka do adopcji

Cześć, jestem Fasolka. Jestem nieduża sunią, delikatną i lękliwą - jak mogłam pilnować podwórka? A tego właśnie ode mnie oczekiwał mój "opiekun". Na szczęście moim losem zainteresował się dobry człowiek i w porę zareagował. Teraz, z bezpiecznego domu tymczasowego, mogę szukać nowego opiekuna, tylko teraz takiego prawdziwego, który faktycznie się mną zaopiekuje. W tej chwili uczę się życia w mieście, do tej pory moim całym światem było wiejskie podwórko. Jestem pełna lęków, ale dzięki wrodzonej inteligencji i ciekawości, pokonuję je w tempie ekspresowym. W domu wolę być blisko człowieka i ciężko opanować moją radość, gdy ktoś poświęci mi trochę uwagi. Pięknie chodzę na smyczy, umiem chodzić po schodach, a w domu bardzo dobrze idzie mi nauka czystości - wpadki zdarzają się już sporadycznie. Dzielnie zostaję sama w mieszkaniu - nie niszczę i nie wyję. Na spacerach zajmuję się głównie węszeniem i obserwowaniem otoczenia - powoli buduję swoją pewność siebie i coraz pewniej chodzę po okolicy. Zdarzają się jeszcze momenty, w których boję się i czuję bardzo niepewnie. Wtedy potrzebuję wsparcia człowieka. Mam chorobę lokomocyjną, jednak w dłuższej trasie (bez ciągłej zmiany kierunku i prędkości jazdy) kładę się i jadę w miarę spokojnie 🙂 Do dzieci podchodzę z dużą rezerwą i wolę je omijać z daleka. Jeśli dom z dziećmi, to starszymi, szanującymi granice psa. Moje relacje z psami są do wypracowania - boję się innych psów (niezależnie od wielkości) i zastygam w bezruchu dając się obwąchać. Uczę się psiej komunikacji, więc potrzebuję socjalizacji, najlepiej ze zrównoważonymi, spokojnymi psami. Obecnie mieszkam z kotem, do którego nastawiona jestem przyjaźnie - raczej fascynują mnie kocie zachowania i podchodzę do kota z dużym zainteresowaniem. Nie jestem natrętna. Tymczasowo przebywam w Warszawie. Tu można mnie poznać i pokochać.