Bailey: Dorosły pies do adopcji

Bailey. Jego historia jest niepokojąco znajoma... Miał być spełnieniem marzeń o wielkim niedźwiedziu, wytrwale strzegącym nie wiedzieć jakich skarbów. W praktyce: szczekającym do ogrodzenia. Dla obcych groźnym. Dla rodziny potulnym misiem, bo puchatą kuleczkę od szczeniaka da się przecież urobić (?). A potem okazuje się, że nie bardzo się daje. Udaje się tylko to, że jest groźny. Marszczy nos i pręży do każdej nowej osoby i każdego mijanego psa. Nie pozwoli okiełznać się za pomocą kagańca i zaprowadzić na szczepienie. „My nie możemy już sprawować opieki, a teraz sobie w schronisku poradźcie”. No to robimy wszystko, by jakoś sobie poradzić… Krok po kroku zdobywamy zaufanie w trudnej rzeczywistości, pełnej wszystkiego, czego Bailey nie zna. Spacery poza godzinami schroniskowego szczytu, na ile się da – z dala od ruchu ulicznego, dużych pojazdów, rozszczekanych psów, kałuż. A! Jeszcze z dala od mężczyzn, na to kiedyś przyjdzie czas. Na razie cieszymy się, że i on reaguje z entuzjazmem na nasz widok. Mimo nienaturalnych i zapewne dziwnych dla niego procedur bezpieczeństwa, staramy się stworzyć warunki kontaktu z naturą i otoczeniem. Uśmiechamy, gdy bryka po wybiegu, a potem przybiega na zawołanie. Pewnie w końcu przekonamy go do dotyku poza podaniem łapy przez kraty. Za jakiś czas wyczeszemy. I kiedyś spróbujemy znaleźć stabilne psie towarzystwo. Pewnie… kiedyś… za jakichś czas… Wtedy będziemy starali się o dom i opiekunów dla Bailiego. Takich, których nie zdziwi, że pies ma swoje potrzeby, obawy i własne zdanie na ważne dla niego sprawy.