Kot safari

Ze względu na rzadkość występowania, stowarzyszenia felinologiczne nie ustanowiły wzorca umaszczenia.

Tutaj również do dzisiaj nie ma obowiązującego wzorca. Niemniej jednak można stwierdzić, że jest to kot o szacie typu tabby cętkowany.

krótki

Oczy żółte lub zielone.

Nie istnieje żaden oficjalny wzorzec rasy. Niemniej jednak wiadomo, że kot jest krótkowłosy o cętkowanym typie umaszczenia. Bez wątpienia wygląda egzotycznie i dziko.

Zdarza się, że koty pochodzące z krzyżówek z kotami dzikimi, wolą swoją energię przeznaczać na aktywność fizyczną, niż na pieszczoty z opiekunem. Tymczasem szczątkowe informacje na temat kota safari wskazują, że jest on szczególnie czułym zwierzęciem.

Ten dzikus zazwyczaj lubi intensywną zabawę, która bardzo go stymuluje i stanowi dla niego świetną rozrywkę. Dlatego przede wszystkim trzeba mu zapewnić codzienną dawkę interaktywnych zabaw. To bardzo wysportowany kot. Niektóre koty safari nawet lubią pływanie i wspinaczkę!

Kiedy się wyszalaje, lubi odsapnąć w pobliżu opiekuna. Trzeba mu zapewnić wysoko położone miejsca, gdzie będzie mógł w spokoju odpocząć.

Jest bystry, przenikliwy i przejawia doskonałe zdolności uczenia się.

Lęk przez nieznajomymi u każdego kota jest inny, ale ponieważ typowy kot safari jest energiczny i ciekawy, co do zasady dobrze adaptuje się do nowości.

Bez względu na rasę, zawsze należy dopilnować, aby kot miał zapewnioną dostateczną ilość ruchu i stymulacji. Gdy przebywa w otoczeniu wzbogaconym o wysoko położone punkty obserwacyjne, zabawy i stymulację podczas jedzenia, poradzi sobie pozostawiony sam w domu.

Ogólnie rzecz biorąc, skłonność kota domowego do posługiwania się głosem w celu komunikacji z człowiekiem jest różna w zależności od osobnika i okoliczności. Niektóre rasy hybrydowe mogą być trochę bardziej rozmowne niż przeciętny kot. Możliwe więc, że kot safari jest pod tym względem podobny, ale mamy niestety niewiele informacji na ten temat.

To kot o dużej potrzebie ruchu i rozmaitych aktywności.

Ze względu na ciekawski i aktywny temperament, bardzo lubi wyprawy poza dom. Smycz i szelki ułatwiają wyprowadzanie na zewnątrz i minimalizują ryzyko ucieczki.

Ponieważ ma dużo energii, z reguły ma też duży apetyt.

Możliwość takiej relacji zależy od wielu czynników, między innymi socjalizacji za młodu. Tak czy inaczej, odradza się mieszkanie pod jednym dachem kota domowego z hybrydą, szczególnie w pierwszych pokoleniach (pokolenia od F1 do F3).

Możliwość ułożenia relacji z psami zależy od wczesnej socjalizacji kota oraz sposobu, w jaki zwierzęta były ze sobą zapoznane. Można więc przypuszczać, że pies i kot safari mogą się dogadać, niemniej jednak jest niewiele informacji na temat tego typu relacji. Kotu na pewno trzeba zapewnić wysoko położone punkty obserwacyjne, gdzie będzie mógł odpocząć od psiego towarzystwa.

Istnieje niewiele danych, które pozwalają scharakteryzować relacje kota safari z dziećmi. Można przypuszczać, że kot safari i dziecko mogą być dobrymi towarzyszami zabaw pod nadzorem rodziców. Ponadto, bez względu na wiek dzieci, trzeba je konieczne nauczyć języka kociego ciała i respektowania jego granic.

Ponieważ koty tej rasy zazwyczaj mają dużo energii, dla niektórych spokojnych osób mogą wydawać się zbyt ruchliwe.

Wydaje się, że gubi niewiele sierści.

Można przypuszczać, że średnia długość życia wynosi piętnaście lat, ale szacunki są oparte na niewielkiej grupie osobników.

Wobec braku miarodajnych danych, trudno jest określić odporność tej rasy. Wynik 2 został podany jako średnia.

Na ryzyko otyłości kotów wpływa wiele czynników, takich jak wiek, środowisko, dieta i aktywność zwierzęcia. Ponieważ kot safari ma bardzo dużo energii, ryzyko nadwagi jest niewielkie, jeśli spełnione są potrzeby związane z aktywnością fizyczną kota.

Ponieważ rasa safari jest rzadka i mało poznana, trudno formułować stanowcze wnioski na temat jej zdrowia. W każdym razie, zaleca się przeprowadzanie corocznych badań profilaktycznych, aby zadbać o dobre samopoczucie i kondycję zwierzęcia. Oprócz tego mogą mu dolegać te same schorzenia co innym kotom niebędącym hybrydami, takie jak choroby przyzębia.

Nie są dostępne żadne informacje na temat możliwości krzyżowania z innymi rasami kotów. Niektóre rasy hybrydowe, także kot safari, miewają problemy z reprodukcją, głównie związane z bezpłodnością. 
Kot argentyński jest chroniony wieloma przepisami dotyczącymi przetrzymywania i rozmnażania dzikich gatunków egzotycznych (w szczególności załącznik nr 1 do konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem CITES).

Safari pochodzi z USA. Pierwsze krzyżowanie kota argentyńskiego z kotem domowym odbyło się w latach 70-tych w warunkach laboratoryjnych. Hodowla rozwijała się przez następne dziesięciolecia. Obecnie w międzynarodowej organizacji felinologicznej TICA zarejestrowanych jest około siedemdziesięciu osobników tej rasy.