Ragdoll

Umaszczenie point we wszystkich wariantach kolorystycznych z wyjątkiem bursztynowego (wg. FIFe). 

Oprócz tradycyjnych, podstawowych umaszczeń, czyli seal (ciemnobrązowego), niebieskiego, czekoladowego i liliowego, dopuszcza się również inne warianty, czyli rude, kremowe, szylkretowe, pręgowane, pręgowane szylkretowe.

Ragdoll występuje w kilku odmianach umaszczenia, wszystkich typu point. FIFe uznaje 3 warianty umaszczenia point u kotów tej rasy:

• klasyczny colorpoint: uczy, maska, łapki i ogon kota są ciemniejsze niż reszta ciała, a podstawowa maść kota pozostaje jednolita, jasna,
• mitted: cechy odmiany colorpoint, dodatkowo uzupełnione o białe elementy na czole (strzałka), brodzie, szyi, części brzucha, przednich łapkach (rękawiczki) oraz tylnych łapkach do wysokości kolan,
• odmiana bikolor: posiada cechy odmiany colorpoint, dodatkowo uzupełnione o elementy białe: na masce (plama w kształcie odwróconej litery V), klatce piersiowej, brzuchu, łapach i piętach, oraz w formie łat na plecach,
• nieuznana przez FIFe jest odmiana van ze znaczeniami point obejmującymi tylko uszy, górną części maski oraz ogon. Ciało oraz łapki pozostają białe.

Półdługa

Niebieskie 

Ragdoll to duży, dobrze zbudowany, długi, silny kot o grubym kośćcu, wsparty na mocno umięśnionych kończynach średniej długości. Tułów zwieńczony jest długim, puszystym ogonem noszonym niczym pióropusz. Głowa ma kształt zaokrąglonego trójkąta równobocznego, nos natomiast jest prosty, jedynie z lekkim zagłębieniem u nasady (profil typu „zjeżdżalnia”), bez stopu. Kufa i podbródek są dobrze zarysowane. Uszy są średniej wielkości, szerokie u podstawy, a na końcach zaokrąglone. Ragdoll ma duże, owalne oczy, lekko nachylone w kierunku zewnętrznej podstawy ucha. 

Ragdoll jest bardzo łagodny, czuły i spokojny. Uwielbia godzinami wylegiwać się na kolanach opiekuna.

Woli raczej, żeby zabawka sama do niego przyszła, niż męczyć się i za nią biegać.

Ma spokojny i łagodny temperament. Ragdoll nie jest niesfornym kotem.

Ma niezwykłą zdolność dostosowywania się do różnych sytuacji i zmian.

Choć w kontakcie z człowiekiem jest bardzo przyjazny i przyjemny, mimo wszystko potrzebuje czasu, aby przyzwyczaić się do obecności nowych osób w swoim otoczeniu.

Ceni sobie chwile samotności, ale lubi też, gdy człowiek, z którym mieszka pod jednym dachem, poświęca mu uwagę.

Ragdoll jest mało rozmowny. Z opiekunem porozumiewa się głównie za pomocą mowy ciała.

Sjesta to jego ulubiony „sport”. Nie ma zbyt dużej potrzeby fizycznego rozładowania energii, conie znaczy, że należy zaniedbać ruch i zabawę.

Za wyjątkiem ucieczki z kanapy, ragdoll nie będzie się zbytnio oddalał. Jest typowym domatorem i nie lubi ryzyka.

Nie jest łakomczuchem. To po prostu duży kot.

Ponieważ ragdoll jest towarzyski, spokojnie może się zakolegować z innymi kotami, o ile nie są zbyt hałaśliwe i energiczne.

Jeśli chcemy, żeby ragdoll mieszkał pod jednym dachem razem z psem, najlepiej go do tego przyzwyczajać od maleńkości. Ragdoll jest kotem zgodnym i czuje się dobrze zarówno w kocim, jak i psim towarzystwie. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że psy o zbyt wylewnym charakterze, a także te bardzo energiczne, mogą być męczące dla ragdolla. Weźmy to pod uwagę przy wyborze psiego towarzysza dla ragdolla.

Ragdoll to kot spokojny i opanowany. Należy wybrać najbardziej ruchliwego kociaka w miocie, ponieważ będzie mu łatwiej dostosować się do dziecięcej energii. Będzie idealnym towarzyszem zabaw dla dzieci, pod warunkiem, że będą wobec  niego delikatne. 

Ze względu na wyciszony charakter, ragdoll zwany "szmacianą lalkę", bez problemu odnajdzie się w roli towarzysza spokojnej osoby.

Jeśli kot jest regularnie szczotkowany (raz w tygodniu), będzie gubił niewiele sierści, ponieważ ma bardzo mało podszerstka.

Średnia długość życia ragdolla wynosi od 12 do 15 lat.

Jest dosyć wytrzymały i raczej dobrze adaptuje się do wszystkich warunków klimatycznych.

Ponieważ ragdoll jest mało aktywny, konieczne trzeba monitorować dzienną ilość spożywanego przez niego jedzenia. 

Koty rasy ragdoll mogą chorować na kardiomiopatię przerostową lub, rzadziej, wielotorbielowatość nerek. Oba schorzenia można wykryć za pomocą badań genetycznych. 
o    Kardiomiopatia przerostowa: choroba prowadząca do niewydolności serca, objawiająca się zadyszką, trudnościami w oddychaniu, szybkim męczeniem się.
o    Wielotorbielowatość nerek: choroba polegająca na obecności w nerkach licznych torbieli wypełnionych płynem, w rezultacie prowadząca do nieuleczalnej niewydolności tych organów.

Dopuszcza się krzyżowanie wyłącznie w ramach rasy.
Należy zwrócić uwagę, że tak samo jak w przypadku innych ras maści colorpoint, kocięta ragdoll rodzą się całkowicie białe.

Rasa ragdoll pochodzi z USA i powstała w 1963 roku za sprawą Ann Baker, hodowczyni czarnych persów. W ramach prowadzonej przez siebie hodowli postanowiła skrzyżować kocura o umaszczeniu seal point z turecką angorą – białą długowłosą kotką o niebieskich oczach. Ponieważ kocięta pochodzące z tej krzyżówki okazały się być wyjątkowo uległe, Ann Baker postanowiła dać rasie nazwę „ragdoll”, co po angielsku dosłownie oznacza szmacianą lalkę.

Kontynuacji oraz rozpowszechnienia tej rasy podjęli się inni hodowcy, jak choćby Denny i Laura Daytonowie. Rasa ragdoll została zarejestrowana przez TICA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów) w 1979 roku, zaś Międzynarodowa Organizacja Felinologiczna FIFe uznała ją w roku 1992.