Podengo portugalski

Szata może być żółta lub płowa (od jasnego do ciemnego), z białymi znaczeniami lub bez, lub też biała z żółtymi lub płowymi znaczeniami.

Sierść jest krótka lub długa.

Szata może być krótka i gładka lub długa i szorstka. W obydwu przypadkach jest średnio obfita, gęstsza u odmiany krótkowłosej.

Od miodowego po brązowy w zależności od koloru umaszczenia.

Podengo portugalski to proporcjonalny i dobrze umięśniony pies myśliwski. Pies może mieć dwa rodzaje szaty i trzy rozmiary: podengo średni, mały i duży. Głowa jest sucha, w kształcie piramidy, szeroka u podstawy i spiczasta na końcu. Czaszka jest spłaszczona, z boku niemal prosta. Bruzda czołowa słabo widoczna, lekko zaznaczony stop. Grzbiet nosa zaokrąglony, widziany z profilu - prosty. Oczy są skośne i małe. Uszy stojące i bardzo ruchliwe, pionowe lub lekko nachylone do przodu. Szyja jest prosta, długa i proporcjonalna do reszty ciała. Ogon średniej długości, dość wysoko osadzony, gruby u podstawy i zwężający się ku końcowi. Kończyny są mocne i cienkie.

Pies tej rasy ufa wyłącznie swojemu panu. Okazuje mu wiele czułości, ale jest zdystansowany wobec obcych.

W kontaktach z bliskimi podengo portugalski jest żywy i skory do zabawy. Dzięki swojej inteligencji i energii świetnie nadaje się do zabawy z dziećmi.

Podengo portugalski bywa bardzo pobudzony. Energię tę należy skanalizować przez odpowiednie szkolenie, by pies nie zachowywał się w męczący otoczenie sposób.

Inteligencja psa tej rasy przejawia się w jego wszechstronności. Bez względu na rozmiar może być wykorzystywany do polowania, stróżowania lub po prostu do towarzystwa.

To pierwotna rasa uwielbiająca polowania. Podengo średni służy do polowania na króliki, podengo duży wykorzystywany jest do ścigania dużej zwierzyny, natomiast mały świetne sprawdza się przy łapaniu królików w norach lub szczelinach skalnych.

To zdystansowany pies, nieśmiały wobec obcych. Nie powinien jednak być agresywny. Niezbędna jest wczesna i odpowiednia socjalizacja szczeniaka.

Jak większość psów pierwotnych podengo portugalski jest dość niezależny. Mimo to okazuje on ogromne przywiązanie wobec właściciela.

Podengo portugalski nie lubi samotności. Zaleca się zresztą, by żył w sforze. 

Szczeniaka należy przyzwyczaić do samotności w stopniowy i pozytywny sposób, by spokojnie znosił nieobecność właścicieli.

Pies tej rasy bywa nieposłuszny, zatem szkolenie trzeba rozpocząć, gdy tylko szczeniak trafi do naszego domu, by nie nabrał on złych nawyków.

Podengo szczeka niezwykle rzadko i nigdy bez przyczyny.

Wyraźny instynkt myśliwski wiąże się ze skłonnością do samodzielnych wędrówek, należy zatem zadbać o odpowiednie ogrodzenie.

Zwierzak ten jest przywiązany do właściciela i nie znosi samotności, może więc zachowywać się destrukcyjnie.

Podengo portugalski nie bywa łakomy ani wybredny.

Nie jest to typ obrońcy, ale może służyć jako stróż. Nadają się do tego głównie odmiana średnia i duża, psy te okazują ogromną nieufność wobec obcych.

Podengo portugalski jest żywy i energiczny, dobrze by jego właściciel był myśliwym lub typem sportowca. 
Nawet jeśli ma nam służyć wyłącznie do towarzystwa, powinniśmy być świadomi jego dużego zapotrzebowania na ruch.

Pies musi mieć zapewnioną dużą dawkę wysiłku fizycznego. Jest w stanie dostosować się do życia w mieszkaniu, ale wyłącznie jeśli regularnie wyprowadzamy go na spacery, na których może się wybiegać.

Aktywność fizyczna to ważny element w codziennym życiu psa tej rasy. Należy zapewnić mu kilka spacerów dziennie, podczas których spożytkuje energię. 

Jeśli nie poluje, zaleca się różne aktywności związane z tropieniem. 

Podengo mały może też towarzyszyć właścicielowi w takich dyscyplinach sportowych jak canicross. 

Ten wytrzymały, wysportowany i żywy pies odznaczający się inteligencją świetnie poradzi sobie w przeróżnych aktywnościach.

Łatwość podróżowania zależy od rozmiarów naszego pupila. Odmiana miniaturowa, która waży około 5 kg, nie sprawia żadnych problemów. Natomiast w przypadku odmiany dużej, ważącej nawet 30 kg, podróżowanie publicznymi środkami transportu może być skomplikowane.

Jeśli zwierzaki razem dorastają, są w stanie się dogadać, ale uważajmy na instynkt myśliwski naszego pupila, który może stanowić zagrożenie dla kotów.

Pies ten często żyje w sforze, powinien więc bez problemu komunikować się ze swoimi współbraćmi, o ile przyswoi sobie psie kody komunikacyjne. Nie zaleca się zresztą, by wychowywał się bez innych psów.

Jeśli nasz pupil od początku wychowuje się z dziećmi, a one odnoszą się do niego z szacunkiem, wspólne mieszkanie nie powinno stanowić problemów.

Pies ten jest niezwykle aktywny i nie nadaje się do siedzącego trybu życia. Jego właściciele muszą być na tyle dynamiczni, by zaspokoić jego potrzeby.

Podengo traci umiarkowaną ilość sierści. Wypadanie nasila się podczas linienia, w tym okresie konieczne będzie częstsze szczotkowanie.

Długość życia podengo portugalskiego to około 13 lat.

Jak wszystkie pierwotne rasy, ta również jest bardzo wytrzymała.

Ze względu na swoje pochodzenie podengo nie boi się upałów, jest przyzwyczajony do gorącego klimatu.

Mimo braku podszerstka pies dobrze znosi również złą pogodę.

O ile podengo portugalski ma wystarczająco dużo ruchu, nie grozi mu otyłość.

To bardzo zdrowy zwierzak, nie ma problemów z żadnymi chorobami wrodzonymi.

To niezwykle stara rasa, nie znamy jej pochodzenia, prawdopodobnie przybyła z Egiptu. Nigdy nie zdobyła dużej popularności poza swoją ojczyzną i nawet w Portugalii stale zmniejsza się liczba jej przedstawicieli.