Jindo
Jindo służył początkowo jako pies myśliwski, ale obecnie częściej hodowany jest na psa do towarzystwa. To pierwotna i wyjątkowo niezależna rasa, która nie spełni za bardzo oczekiwań osób szukających czułego i posłusznego psa rodzinnego. Jednocześnie psy tej rasy są bardzo lojalne i mocno przywiązane do swojej rodziny.
Psy jindo są uznane za skarb narodowy Korei i maszerowały w ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu w 1988 r.
Najważniejsze informacje o Jindo
Pochodzenie i historia
Brakuje pisemnych źródeł dotyczących pochodzenia rasy, ale wielu znawców zgadza się, że od wieków istniała ona na wyspie Jindo położonej na południowym wschodzie Półwyspu Koreańskiego. Uważa się ją za rdzenną rasę tego regionu.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym
Sekcja
Sekcja 5 : szpice azjatyckie rasy i pokrewne
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 45 i 50 cm
Pies : pomiędzy 50 i 55 cm
Waga
Suka : pomiędzy 15 i 19 kg
Pies : pomiędzy 18 i 23 kg
Maść
Rudopłowa, biała, czarna, czarna podpalana, wilczasta i pręgowana.
Rodzaj szaty
Półdługa, spodszerstkiem.
zorstka z miękkim i gęstymKolor oczu
Ciemnobrązowe
Opis
Jindo to średnich rozmiarów pies o proporcjonalnej sylwetce. Ma trójkątne i bardzo żywe oczy, dość małe w stosunku do głowy. Uszy są średniej wielkości, trójkątne, grube, idealnie proste, lekko skierowane do przodu, w jednej linii z tylną krawędzią szyi. Ogon osadzony dość wysoko, sierpowaty lub zwinięty, ale nie za mocno. Koniec powinien dotykać grzbietu lub boku. Nie powinien się kołysać, gdy pies jest w ruchu.
Ciekawostki
W swojej ojczyźnie psy tej rasy zwane są Jindo-Kae lub Jindo-Kyon. „Kae” i „kyon”, co oznacza po prostu "pies".