Shikoku

Sezamowa, czarna sezamowa, ruda sezamowa.

Szata jest krótka.

Włos okrywowy prosty i szorstki, miękki i gęsty podszerstek.Oczy są ciemnobrązowe.

Oczy są ciemnobrązowe.

Shikoku to pies średniej wielkości, o harmonijnej budowie i mocnych kończynach. Oczy są stosunkowo małe, trójkątne i szeroko rozstawione. Uszy małe, trójkątne, stojące i skierowane do przodu. Ogon jest wysoko osadzony, gruby, noszony nad grzbietem – zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp. Gdy ogon jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych.

Pomimo swego niezależnego usposobienia shikoku lubi kontakt z człowiekiem.

Ten wesoły pies zawsze jest gotów do zabawy.

W domu zachowuje się spokojnie, ale ma duże zapotrzebowanie na ruch.

Shikoku jest bystry i szybko rozumie, czego się od niego oczekuje, ale w poleceniach opiekuna musi dostrzegać sens.

Był to pies hodowany do polowań, głównie na dziki. Nadal ma silny instynkt łowiecki. 

Jak wiele ras pierwotnych, shikoku może okazywać dystans wobec nieznajomych.

To niezależny, śmiały pies.

Dzięki swojemu niezależnemu usposobieniu shikoku dobrze radzi sobie z nieobecnością właścicieli, o ile zaspokojone są jego potrzeby.

Uparty charakter shikoku połączony z pewnością siebie sprawiają, że szkolenie wymaga stanowczości, konsekwencji i dużej cierpliwości. Właściciel musi mieć twardą rękę, a jednocześnie być łagodny.

Shikoku może szczekać, by odstraszyć ewentualnego intruza.

Instynkt łowiecki potrafi skłonić psa do oddalenia się za tropem, jeśli teren nie jest odpowiednio zabezpieczony lub jeśli nasz pupil ma za mało ruchu.

Shikoku jest spokojny i nie niszczy przedmiotów.

Smakołyki mogą stanowić dobre źródło motywacji podczas szkolenia.

Ten nieufny z natury pies potrafi odróżnić wtargnięcie intruza od przyjacielskiej wizyty.

Shikoku nie nadaje się dla każdego. Najlepiej sprawdzi się doświadczony właściciel.

Pies ten nie powinien żyć w mieszkaniu – aby czuć się dobrze potrzebuje przestrzeni i swobody. Najlepszy będzie dom z ogrodzonym terenem i możliwość regularnych, długich i ciekawych spacerów po otwartej przestrzeni.

Shikoku jest wyjątkowo energiczny i potrzebuje ćwiczeń zaspokajających jego naturalne instynkty.

Pies jest średnich rozmiarów, więc bez większych problemów może podróżować autem. Szczeniaka trzeba natomiast od początku przyzwyczaić do towarzyszenia właścicielom w różnych sytuacjach.

Shikoku ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki, co bardzo utrudnia porozumienie z innymi gatunkami.

Suki są przeważnie bardziej towarzyskie, samce natomiast szybko zaczynają ze sobą walczyć. Współżycie z innymi psami może więc być problematyczne.

Dzieci muszą nauczyć się odpowiednio odnosić do psa i szanować jego spokojny charakter.

Pies ten nie zniesie siedzącego trybu życia, który może spowodować u niego zaburzenia zachowania.

Utrata sierści jest umiarkowana z wyjątkiem okresu linienia.

Średnia długość życia shikoku to 14 lat.

To wytrzymały pies o żelaznym zdrowiu.

W okresie upałów należy ograniczyć aktywność shikoku, jeśli wykorzystujemy go do pracy.

Podwójna szata zapewnia psu doskonałą odporność na zimno. Może on żyć na zewnątrz (choć lubi domowy komfort). 

Jeśli posiłki nie są odpowiednio zrównoważone i niedostosowane do codziennej aktywności fizycznej lub jeśli pies ma za mało ruchu, może stać się otyły.

Shikoku nie jest specjalnie narażony na żadną konkretną chorobę.

Shikoku pochodzi z górskich rejonów prefektury Kochi, zwany jest zresztą także kochi ken. Wśród trzech oryginalnych odmian tej rasy, awa, hata i hongawa, ostatnia zachowała najwyższy stopień czystości, ponieważ pochodziła z najtrudniej dostępnego regionu. W 1937 roku rasa została uznana za „pomnik przyrody”.