Japońskie rasy psów fascynują nie tylko swoją niepowtarzalną urodą, ale także często ciekawym pochodzeniem związanym z bogatą historią i kulturą kraju, z którego się wywodzą.
Najpopularniejsze japońskie rasy psów
Od wieków psy odgrywały istotną rolę w życiu społeczeństwa japońskiego, zarówno jako psy ozdobne na cesarskim dworze, jak i stróże czy psy obronne. Ich cechy fizyczne i cechy charakteru odzwierciedlają specyfikę japońskich wartości kulturowych.
Istnieje kilka japońskich ras psów, które zdobywają coraz większe uznanie poza granicami kraju swego pochodzenia, w tym w Polsce. Należą do nich m.in. akita, chin japoński, szpic japoński, shiba i tosa. Co warto o nich wiedzieć?
Akita inu
Akita, inaczej akita inu, to czworonóg mieszczący się w grupie szpiców i ras psów pierwotnych.
W sumie istnieje 7 japońskich ras szpiców. Oprócz akity to:
- shiba,
- szpic japoński,
- kai,
- shikoku,
- hokkaido
- i kishu
Choć większość psów tej rasy pełni obecnie rolę wyłącznie psa do towarzystwa, pierwotnie był stróżem, myśliwym i psem obronnym, towarzyszył samurajom już 5 tys. lat temu. Wykorzystywano go także do walk psów.
Akita jest psem średniej wielkości, o silnym i niezależnym charakterze. Bywa uparty, dlatego wymaga przewodnika konsekwentnego, stanowczego, ale jednocześnie łagodnego, który zdobędzie jego zaufanie. Wówczas akita odwdzięczy się prawdziwą lojalnością i posłuszeństwem. Rasa ta w Polsce jest bodaj najpopularniejszym przedstawicielem psów japońskich. Po raz pierwszy pojawiła się na polskich ziemiach w latach 90. ubiegłego wieku.
Należy pamiętać, że obecnie istnieją dwie odbrębne rasy akita - akita japońskia i wywodząca się od niej, ale wyhodowana w Stanach Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej, akita amerykańska.
Shiba inu
Shiba inu to rasa zwana także „psem z zarośli”. Podobnie jak akita, należy do grupy szpiców i ras pierwotnych. Wywodzi się z górskich obszarów Japonii. Wykorzystywana była przede wszystkim w roli psa myśliwskiego, m.in. na dziki i niedźwiedzie.
Shiba jest średnich rozmiarów psem z dość krótkim, twardym włosem i zakręconym w charakterystyczny sposób ogonem.
Najczęściej występuje w umaszczeniu rudoczerwonym lub czerwonym (dopuszczalne są białe znaczenia), rzadziej w kolorze czarnym podpalanym. Shiba cechuje się niezależnym charakterem - wymaga doświadczonego przewodnika. Jest nieufny wobec obcych, za to bardzo lojalny wobec najbliższych.
Chin japoński
Chin japoński jest niewielkich rozmiarów czworonogiem, który osiąga wagę nieco ponad 3 kg. Rasa ta, uznana przez FCI, mieści się grupie psów ozdobnych i do towarzystwa. Pierwsze wzmianki na temat china pochodzą już sprzed naszej ery, ale do Europy rasa ta dotarła dopiero w XVII wieku. Był to typowy pies salonowy, który miał dotrzymywać towarzystwa ludziom z tzw. wyższych sfer.
Chin japoński ma przepiękny, długi włos w kolorze białym z czerwonymi bądź czarnymi łatami. To bardzo energiczny i wesoły czworonóg, który uwielbia zabawę. Jest duszą towarzystwa, lubi być w centrum zainteresowania i oczekuje dużej uwagi swego opiekuna.
Tosa
Tosa (tosa inu), zwana mastifem japońskim lub psem z Tosa, to rasa wyjątkowo piękna, dostojna i budząca respekt ze względu na swój wygląd. Psy te mogą osiągać wagę do 75 kg i mierzyć w kłębie ponad 60 cm. Tosa należy do grupy molosów w typie mastifa.
Pomimo tego, że w Polsce tosy nie są bardzo popularne, już zdążyły sobie „zapracować” na wpis do wykazu ras psów uznawanych za agresywne. W niektórych krajach ich hodowla jest całkowicie zabroniona. Czy słusznie?
Psy te zostały stworzone do walki. Nieodpowiednio prowadzone, mogą stać się nieprzewidywalne i bardzo niebezpieczne. Jednak opinia „psich morderców” jest krzywdząca. Stanowczo, ale jednocześnie łagodnie wychowywana tosa to pies wyjątkowo oddany swojej rodzinie, troskliwy wobec dzieci, a także innych zwierząt. Co więcej, są to psy bardzo wrażliwe.
Szpic japoński
Szpic japoński bardzo przypomina swoim wyglądem american eskimo dog, jednak najprawdopodobniej nie jest z nim spokrewniony. Przyjmuje się, że pochodzi od dużego białego szpica niemieckiego lub samoyeda, choć sam jest niewielki (do 6 kg). Jest to typowy pies do towarzystwa.
Szpic japoński posiada gęsty, długi włos, obowiązkowo w kolorze czysto białym. Jest bardzo sympatycznym i inteligentnym stworzeniem. Jest też energiczny i zawsze chętny do zabawy. Psy nadmiernie hałaśliwe nie są zgodne z wzorcem rasy.
Rzadko spotykane japońskie rasy psów
Japońskich ras psów jest oczywiście więcej niż wyżej wymienione. W Polsce nie są one jednak spotykane. O jakich rasach mowa?
Kai (kai ken/kai inu)
Rasa kai nie jest rasą popularną. Poza Japonią można ją spotkać w Stanach Zjednoczonych. Są to psy myśliwskie, bardzo niezależne, o silnym charakterze. W roku 1934 uznano ją w kraju pochodzenia za… pomnik przyrody!
Kishu (kishu ken/kishu inu)
Kishu jest średniej wielkości psem, który w swojej ojczyźnie wykorzystywany jest jako pies myśliwski i stróżujący. W Europie pełni funkcję psa do towarzystwa. Podobnie jak kai rasa została uznana za pomnik przyrody.
Shikoku
Shikoku, inaczej zwana kochi-ken, jest średniej wielkości rasą powstałą jeszcze w czasach starożytnych, uznaną za pomnik przyrody w 1937 roku. Podobnie jak poprzednicy, shikoku jest psem myśliwskim.
Hokkaido
Hokkaido, inaczej ainu, to średniej wielkości pies wykorzystywany do polowania. Może też sprawdzić się w roli stróża. Jest bardzo niezależny, uparty i bystry. Wymaga doświadczonego przewodnika, bo nie należy do najłatwiejszych w szkoleniu.
Nihon teria
Nihon teria, inaczej terier japoński, powstał najprawdopodobniej w wyniku krzyżówki psów zbliżonych wyglądem do foksterierów z bulterierem miniaturowym oraz terierem kobe. To niewielkich rozmiarów czworonóg, który w Polsce jest prawdziwą rzadkością.
