Tosa
Inne nazwy: mastif japoński
Tosa, wcześniej zwana Tosa Inu jest energicznym i odważnym psem bojowym, w Europie znanym głównie jako pies stróżujący i do towarzystwa. Jest bardzo spokojna i cicha, nigdy nie atakuje bez powodu. Obejmuje ją ustawa dotycząca psów niebezpiecznych kategorii 1, jeśli nie ma rodowodu, i kategorii 2, jeśli jest wpisana do ZKWP.
Najważniejsze informacje o Tosa
Pochodzenie i historia
Ten japoński pies bojowy pochodzi z wyspy Sikoku, gdzie znajduje się miasto Tosa. Rejon ten słynął z hodowli psów wykorzystywanych do walk. Jednak w przeciwieństwie do krwawych walk europejskich, japońskie walki miały charakter sportowy. Współczesna tosa inu jest krzyżówką ras europejskich, takich jak bernardyn, mastif i bulmastif. FCI oficjalnie uznała rasę w 1964 roku. W Polsce pierwsze osobniki pojawiły się w latach 90, ale wciąż jest to rasa mało rozpowszechniona w naszym kraju.
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 55 i 70 cm
Pies : pomiędzy 60 i 80 cm
Waga
Suka : pomiędzy 40 i 80 kg
Pies : pomiędzy 50 i 90 kg
Maść
Płowa (od czerwonej do morelowej), czarna lub pręgowana.
Rodzaj szaty
Szata jest krótka, twarda i gęsta.
Kolor oczu
Oczy są ciemnobrązowe.
Opis
Duży pies o eleganckim wyglądzie i krzepkiej budowie. Kufa tępo zakończona i kwadratowa. Oczy są małe. Uszy małe, zwisające i cienkie. Zad wysoki i dobrze wysklepiony, grzbiet mocny i prosty. Kończyny są proste, średniej długości, mocne. Ogon gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, opuszczony sięga stawu skokowego.
Ciekawostki
Rasa ta nie jest bardziej niebezpieczna niż inne, o czym świadczy jej łagodny charakter i cierpliwość. Nie do końca wiadomo, dlaczego została zakwalifikowana do ras agresywnych. Zgodnie z przepisami, posiadanie psa rasy uznawanej za agresywną wymaga zezwolenia organu gminy. Taką zgodę wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Wniosek należy złożyć przed przed nabyciem psa.