Kanadyjski pies eskimoski – historia rasy
Ze względu na to, że kanadyjski pies eskimoski jest bardzo starą rasą psów, liczącą prawdopodobnie nawet 2000 lat (!), jego pochodzenie nie do końca jest znane. Wiadomo natomiast z całą pewnością, że przez wieki towarzyszył Inuitom, rdzennym ludom zamieszkującym arktyczne i subarktyczne obszary Kanady, Alaski, Grenlandii i Syberii.
Jako silne i wytrzymałe zwierzę wykorzystywany był przez Inuitów przede wszystkim jako pies pociągowy – każdego dnia mógł przewozić ładunek o wadze do 80 kg na odległość nawet ponad 100 km!
Ponadto kanadyjski pies eskimoski był niezwykle przydatny w polowaniach. Wyspecjalizował się m.in. w osaczaniu łosi, niedźwiedzi polarnych i z ogromną precyzją wyszukiwał otwory w lodzie służące fokom do oddychania. W okresie letnim z kolei pracował jako zwierzę juczne – bez trudu przenosił na sobie pakunki ważące do 15 kg.
W latach 60. ubiegłego wieku, gdy zaczęto na szerszą skalę korzystać m.in. ze skuterów śnieżnych, populacja kanadyjskiego psa eskimoskiego konsekwentnie malała. W związku z zagrożeniem wyginięcia rasy fundacja Eskimo Dog Research Foundation (przy wsparciu kanadyjskiego rządu) przez kilka lat wykupywała psy, które obecnie hodowane są głównie na Terytoriach Północno-Zachodnich. Z uwagi na ograniczony zasięg występowania rasy udało się zachować wiele jej pierwotnych cech.
Pomimo tego, że rasa jest doskonale znana od stuleci, została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) dopiero w 2018 roku.
Kanadyjski pies eskimoski – wygląd
Kanadyjski pies eskimoski to średniej wielkości czworonóg należący do grupy szpiców. Odznacza się on mocną, umięśnioną budową ciała, ale nie jest ociężały. Słusznie sprawia wrażenie silnego, wytrzymałego i zwinnego. Ma szeroką, rozbudowaną klatkę piersiową i duże, umięśnione kończyny średniej długości.
Charakterystyczną dla szpiców klinowatą, masywną głowę zdobią stosunkowo grube, niewielkie, zawsze stojące i skierowane do przodu uszy, które są delikatnie zaokrąglone na końcach. Zazwyczaj ciemne oczy są osadzone skośnie, nadając psu nieco dzikiego wyrazu.
Suki są wyraźnie mniejsze, lżejsze i mniej umięśnione od psów, ważą od 18 do 30 kg i mają od 50 do 60 cm wysokości w kłębie. Psy ważą od 30 do 40 kg i mierzą 58 do 70 cm.
Szata i umaszczenie
Mroźne, arktyczne tereny przez wieki były naturalnym środowiskiem życia kanadyjskiego psa eskimoskiego. Doskonale przystosował się on do panujących w tym obszarze świata trudnych warunków atmosferycznych. Jego sierść jest niezwykle gęsta. Włos okrywowy jest prosty, twardy i długi (od 7 do 15 cm), z kolei gęsty podszerstek jest krótki, miękki i puszysty.
Psy posiadają charakterystyczną kryzę na szyi i łopatkach, której suki nie mają. Szata jest zmieniana dwa razy do roku, a w przypadku suk odchowujących młode następuje dodatkowe linienie.
Istnieje wiele dopuszczalnych rodzajów umaszczenia. Należą do nich m.in.:
- czysto białe (ale niealbinotyczne, czyli z pigmentacją powiek, nosa oraz warg),
- białe z niedużymi znaczeniami (np. czarnymi, cynamonowymi, czerwonymi na uszach i wokoło oczu),
- łaty w różnych kolorach w proporcji 50 na 50 (tułów blond, cynamonowy lub czerwony, białe znaczenia na spodzie tułowia, piersi i kończynach).
Ponadto kanadyjski pies eskimoski występuje również w jednolitym umaszczeniu, najczęściej z białymi znaczeniami na kufie, nad oczami i wokół oczu.
Kanadyjski pies eskimoski – charakter
Kanadyjski pies eskimoski jest odważnym, wytrwałym, inteligentnym i samodzielnym psem stworzonym do ciężkiej pracy w trudnych warunkach – to właśnie ona w głównej mierze ukształtowała jego charakter.
Choć jest stosunkowo łagodny, wierny człowiekowi i nastawiony na współpracę z nim, nie jest on typem psa do towarzystwa, dla rodziny. W stosunku do obcych jest nieufny, ale nigdy agresywny.
Jako że od wieków funkcjonował w sforze, najlepiej czuje się wśród innych psów.
Kanadyjski pies eskimoski – dla kogo?
Jak zostało wyżej nadmienione, kanadyjski pies eskimoski nie jest typowym psem dla rodziny, zwłaszcza z małymi dziećmi. To niezależny czworonóg, który najlepiej funkcjonuje w sforze i podczas pracy, do której jest wprost stworzony. Zdecydowanie nie jest to kandydat na psa dla osób początkujących.
Zdrowie i długość życia
Kanadyjski pies eskimoski należy do psów dość zdrowych i długowiecznych. Przeżywa przeciętnie około 15 lat. Może cierpieć m.in. na dysplazję stawów biodrowych i choroby oczu.
Pielęgnacja
Nie jest trudna, choć nieco wymagająca i czasochłonna w okresie wymiany szaty, która jest długa i gęsta. Konieczne jest wówczas codzienne czesanie. Dodatkowo należy regularnie kontrolować stan uszu, oczu, pazurów.
Kanadyjski pies eskimoski – hodowla i cena
Kanadyjski pies eskimoski jest rasą niewystępującą w Polsce. W hodowlach zagranicznych szczenię tej rasy kosztuje przeciętnie 1200 dolarów.
Podsumowanie
Kanadyjski pies eskimoski to niesamowicie ciekawy czworonóg. Fascynujące są zarówno jego historia, wygląd i umiejętności. Znacznie różni się jednak od większości ras towarzyszących człowiekowi i najlepiej czuje się w swoim naturalnym środowisku.
