Airedale terrier

Umaszczenie jest podpalane z czarnym lub siwym płaszczem. 

Sierść jest półdługa, szorstka i sztywna, włos przylegający, prosty i zwarty. 

Oczy są ciemne.

Airedale terier to pies o krępej, „z gruba ciosanej” sylwetce, a wrażenie to podkreśla jego charakterystycznie przystrzyżona sierść. Jego tułów jest krótki i smukły, ale bardzo muskularny. Głowa ma kształt prostopadłościanu z nieznacznie tylko zaznaczonym stopem. Uszy w kształcie litery „V” osadzone są po bokach i załamują się lekko nad wierzchem czaszki. Kończyny są idealnie proste. Ogon noszony jest wesoło.    

Z natury niezależny airedale nie należy do najbardziej wylewnych psów do towarzystwa, ale trzeba powiedzieć, że chętniej niż inne teriery okazuje uczucia swojemu opiekunowi.

Airedale jest psem bardzo dynamicznym, który dzięki zabawie może spożytkować swoje ogromne pokłady energii. Nie należy jednak przesadzać z zabawą w aportowanie, gdyż wzmacnia ona jego instynkt łowiecki. 

Uznaje się, że temperament airedale terriera jest bardziej spokojny niż u innych terierów. 

Airedale jest psem wszechstronnym, który wiele potrafi, ale jego wychowanie bywa czasem dość trudne ze względu na jego silny temperament. 

Airedale jest terierem z krwi i kości, posiada więc mocno rozwinięty instynkt łowiecki, który powinno się kontrolować, jeśli ma stać się przyjacielskim psem do towarzystwa. 

Terier ten przywiązuje się do swojej rodziny, ale obcych traktuje dość obojętnie. Jeśli na siłę szukają z nim kontaktu, może gwałtownie okazać swoje niezadowolenie. 

Tak, jest niezależny, jak większość terierów. Należy jednak pamiętać, że bardzo przywiązuje się do członków swojej rodziny, nawet jeśli nie zawsze potrafi to okazać. 

Airedale będzie grzecznie czekał na swojego pana w domu, jeśli zadba on o to, by pies mógł spożytkować swoją energię, zanim zostanie w nim sam. Tak czy inaczej nie powinno się to zdarzać zbyt często, a okresy nieobecności pana nie mogą być zbyt długie.

Airedale zdecydowanie nie zalicza się do psów łagodnych i nie poddaje się łatwo woli swojego przewodnika. Będzie skłonny do współpracy jedynie, jeśli uda mu się wypracować solidną relację opartą na zrozumieniu i szacunku. Pracę z tym terierem należy podjąć już od pierwszych dni po adopcji szczeniaka, w przeciwnym razie ciężko będzie go okiełznać. Zabawa i smakołyki będą na pewno bardzo pomocne w uzyskaniu odpowiednich efektów szkolenia. 

Airedale szczeka znacznie mniej niż inne teriery. 

Czasem jego instynkt łowiecki każe mu pobiec za ciekawym tropem. Nie zwraca wówczas uwagi na przywoływania swojego pana. 

Jeśli jego potrzeby ruchowe nie są w odpowiednim stopniu zaspokajane, airedale może powodować w domu szkody, zwłaszcza gdy zaczyna się nudzić. 

Airedale jest łakomczuchem, trzeba więc zwracać uwagę na to, by nie biegał bezpośrednio po posiłku, gdyż wysiłek może doprowadzić u niego do wymiotów. 

Choć airedale jest psem myśliwskim, okazuje się, że potrafi być również dobrym stróżem. 

Co do zasady zaleca się, aby opiekunem airedale’a była osoba doświadczona. Będzie on jednak wspaniałym towarzyszem życia każdego miłośnika psów, który okaże się wystarczająco stanowczy, by nie pozwalać mu na wszystko i który zdoła wypracować z nim relację opartą na szacunku i poczuciu bezpieczeństwa. 

Jest mu obojętne, czy żyje w mieszkaniu, czy w ogrodzie, ale uwaga – airedale nie jest salonowym pieskiem!

Airedale musi być wyprowadzany na spacer kilka razy dziennie, zwłaszcza jeśli mieszka w małym mieszkaniu. Każdego dnia, aby jego potrzeby zostały w pełni zaspokojone, powinien być poddawany różnym aktywnościom ruchowym. 

Dzięki temu, że jest psem średniej wielkości, może towarzyszyć swojemu panu w podróżach, ale tylko jeśli wcześniej będzie poddany odpowiedniemu szkoleniu, w szczególności jeśli od szczeniaka zapewnimy mu wysokiej jakości socjalizację. 

Instynkt łowiecki każe mu puścić się w pogoń za kotem, niemniej – jeśli airedale wychowuje się z nim od szczeniaka – jako dorosły pies może żyć z nim w harmonii. 

Jak każdy szanujący się terier, airedale będzie źle znosił obecność innych psów w swoim najbliższym otoczeniu, szczególnie jeśli będą to osobniki tej samej płci. Aby jego relacje z kolegami mogły być przynajmniej poprawne, konieczna jest jego wczesna socjalizacja.

Airedale jest jednocześnie serdeczny i opanowany. Lubi też figle, będzie więc bardzo dobrym towarzyszem życia i zabaw dla dzieci, o ile będą go one szanować. 

Airedale terier dobrze czuje się u boku każdego właściciela, o ile może on mu poświęcić wystarczająco dużo czasu i jest na tyle aktywny, by potrafił zaspokoić jego potrzeby ruchowe. Przy osobie unieruchomionej w domu będzie bardzo nieszczęśliwy.  

Airedale terier nie linieje. 

Oczekiwana długość życia psa tej rasy to 11 lat.

Airedale jest krzepkim i odpornym psem, który rzadko choruje. 

Podczas upałów należy dostosować jego rozkład dnia do panujących na zewnątrz temperatur. Spacery powinny odbywać się wcześnie rano i późno wieczorem.

Szata tego teriera ma fantastyczne właściwości ochronne, może on więc mieszkać poza domem. 

Airedale jest psem bardzo energicznym, który nie będzie miał problemów z nadwagą, jeśli jego pan zapewni mu co dzień odpowiednią dawkę ruchu.

-    Dysplazja biodra
-    Wrodzone zwichnięcie stawu łokciowego
-    Przepuklina pępkowa
-    Deformujące zapalenie stawów kręgosłupa
-    Syndrom rozszerzenia żołądka

Airedale terier pochodzi z doliny Aire; w języku angielskim słowo „dale” oznacza właśnie dolinę. Nazwę tej rasy można więc przetłumaczyć jako „pies terier z doliny Aire”. Na terenach, z których się wywodzi, airedale polował na wydry. Dużą popularność zyskał w Niemczech, gdzie wykorzystywano go w polowaniach na dzika, a w późniejszym okresie służył tam jako pies obronny. FCI oficjalnie uznała tę rasę w 1963 r.