Terier brazylijski

Szata jest jednolicie biała w czarne, niebieskie lub brązowe znaczenia (łaty).  Przez głowę może biec biała strzałka, mogą być też na niej symetryczne białe znaczenia. Najlepiej gdy występują na bokach kufy i wzdłuż bruzdy czołowej. 

Szata jest krótka, gładka, cienka i przylegająca.

Oczy "brazylijczyka" są ciemne. 

Psy rasy terier brazylijski to średnich rozmiarów czworonogi (o wysokości 35-40 cm) o proporcjonalnej, mocnej sylwetce. Jego ciało można wpisać w kwadrat, ale ma zaokrąglone linie, co odróżnia go od foksteriera krótkowłosego, psa o obrysie kanciastym. Oczy są szeroko rozstawione, skierowane do przodu, duże i lekko wypukłe, o dobrze rozwiniętych brwiach. Uszy osadzone bocznie na wysokości oczu, szeroko rozstawione. Mają trójkątny kształt i są na wpół uniesione, ich koniuszki kierują się ku zewnętrznym kącikom oczu. Ogon jest nisko osadzony i krótki.

Terier brazylijski jest przyjazny i serdeczny, ale wyłącznie wobec bliskich sobie osób. 

Pies ten jest stale w ruchu i uwielbia się bawić. Najlepiej sprawdzą się zabawy związane z rzucaniem i szukaniem. 

Terier brazylijski to pies o niewyczerpanych pokładach energii. 

Dzięki zrównoważonej naturze, łatwości uczenia się i zwinności, rasa ta doskonale sprawdzi się w dyscyplinach takich jak agility czy dog dancing. 

Pies ten ma typowy temperament teriera, jest zdeterminowany, odważny i ma silny instynkt drapieżnika. 

Terier brazylijski jest towarzyski i czuły wobec bliskich. Obcym może okazywać nieufność.

Pies ten bardzo przywiązuje się do swojej rodziny, nie jest jednak przylepą. 

Terier brazylijski jest mniej nerwowy niż inne teriery i bez problemu może zostać sam na kilka godzin, o ile przyzwyczailiśmy go do samotności w pozytywny sposób. 

Szczeniak bywa uparty i wymaga wczesnego szkolenia, by jak najszybciej przyswoił sobie podstawy dobrego wychowania, takie jak przychodzenie na zawołanie. Nauka nie sprawi problemów, jeśli będziemy konsekwentni, gdyż pies ten bardzo lubi się uczyć. 

To dobry pies ostrzegawczy, który szczeka, gdy usłyszy najmniejszy hałas. 

Jeśli nasz pupil poczuje trop, może ruszyć za nim, bez względu na odległość. 

Terier brazylijski nie lubi nudy. Może zostawać sam, ale musimy zapewnić mu zabawki, żeby nie niszczył otoczenia. 

Nagrody, do których w znacznym stopniu należą przysmaki, są niezwykle istotne, by odpowiednio wyszkolić psa tej rasy. 

W Brazylii psy tej rasy wykorzystuje się do pilnowania dużych gospodarstw rolnych. W razie potrzeby "brazylijczyk" potrafi okazać agresję, dlatego niezbędna jest odpowiednia socjalizacja i szkolenie, aby zachować kontrolę nad psem.  

To dobry wybór dla nowicjuszy, o ile lubią uprawiać sport. Pies ten jest też bardzo lojalny wobec bliskich, ale wymaga wczesnego, stanowczego i konsekwentnego szkolenia. 

Psy tej rasy są niezwykle ruchliwe, mogą żyć w mieszkaniu, ale potrzebują kilku spacerów dziennie. 

Jak każdy terier, pies ten ma bardzo duże zapotrzebowanie na wysiłek fizyczny. Jeśli nie pracuje, musi uprawiać regularnie co najmniej jedną aktywność, by utrzymać równowagę fizyczną i umysłową. 

Dzięki średnim rozmiarom terier brazylijski może podróżować ze swoim panem bez większych problemów, ale konieczna będzie odpowiednia socjalizacja i solidne szkolenie.

Ze względu na silny instynkt myśliwski pies ten może współżyć z kotem wyłącznie w sytuacji, gdy zwierzaki razem dorastały.

Pies ten z pewnością nie jest znany z bezkonfliktowego stosunku do swoich współbraci. Lubi nad nimi dominować. 

Terier brazylijski może bez problemu mieszkać z dziećmi. 

Energia psa wymaga dużej ilości ruchu, co może stanowić kłopot dla starszych osób. 

Utrata sierści jest umiarkowana. 

Terier brazyliski żyje ok. 13 lat. 

To wytrzymały pies, który rzadko choruje.

Terier brazylijski jest przyzwyczajony do wysokich temperatur, nie boi się upałów.

Nie powinniśmy zostawiać psa zimą na noc poza domem.

Terier brazylijski ma tyle energii, że nadwaga zdarza się niezwykle rzadko. 

Dysplazja stawu biodrowego

Przodkowie teriera brazylijskiego przybyli do Brazylii ze studentami wracającymi z Europejskich uczelni, głównie we Francji i Anglii. Przywieźli oni ze sobą teriery w typie foksteriera czy jack russell teriera. Psy te skrzyżowano następnie z miejscowymi rasami, co po kilku pokoleniach doprowadziło do powstania teriera brazylijskiego.