Manchester terrier

Czarna podpalana.

Krótka.

Ściśle przylegająca, gładka i błyszcząca.

Ciemny.

Manchester terrier to pies o zwartej, eleganckiej i mocnej sylwetce. Czaszka jest długa, płaska i wąska w kształcie klina. Kufa dobrze wypełniona pod oczami, wargi ściśle przylegają. Oczy są małe i błyszczące, mają owalny kształt. Uszy małe, w kształcie litery V, noszone wyraźnie powyżej wierzchołka czaszki, opadają do przodu nad oczami. Tułów jest krótki, z wysklepionymi żebrami. Kończyny proste, o długości proporcjonalnej do ciała. Ogon jest krótki, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi. Nie powinien przekraczać linii grzbietu.

Manchester terrier jest bardzo wierny i czuły wobec swoich bliskich. To świetny pies do towarzystwa dla całej rodziny.

Pies ten nigdy nie odmówi zabawi, zwłaszcza jeśli wiąże się ona z łapaniem piłki lub szukaniem skarbów.

Manchester terrier jest żywy i szybki, ale w domu potrafi zachowywać się spokojnie.

Pies ten szybko rozumie polecenia i przyswaja je raz na zawsze.

Manchester terrier ma silny instynkt myśliwski, nauka przychodzenia na zawołanie jest niezbędna, by nie stracić nad nim kontroli podczas spaceru.

Pies ten z natury jest nieufny, przez co sprawdzi się jako stróż.

Ze względu na swoje pochodzenie manchester terrier jest dość niezależny mimo wielkiego przywiązania do bliskich.

Manchester terrier może zostawać na kilka godzin sam pod warunkiem, że w młodym wieku przyzwyczaimy go do znoszenia krótkich okresów samotności.

To dość elastyczny pies i mimo silnego charakteru (typowego dla teriera) okazuje się dość pojętny i szybko rozumie, czego od niego oczekujemy. Podstawy nauki trzeba wdrożyć jednak w jak najmłodszym wieku szczeniaka. Powinniśmy stosować stanowcze, ale łagodne i przyjazne metody.

Mimo niewielkich gabarytów manchester terrier szczeka głośno i dość groźnie. Nigdy jednak nie hałasuje bez powodu.

Gdy pies jest na dworze, do głosu dochodzi jego instynkt myśliwski. Rusza on za tropem wszelkich napotkanych zwierząt – jaszczurek, wróbli, świerszczy itd.

To aktywny pies potrzebujący codziennego wysiłku. Jeśli mu go nie zapewnimy, może niszczyć otoczenie, zwłaszcza gdy jest sam i się nudzi.

Przysmaki to dobry sposób, by złagodzić uparte usposobienie psa i wzmocnić dobre zachowanie.

Manchester terrier ma obronną naturę i sprawdzi się jako stróż mimo mało groźnego wyglądu. To świetny pies alarmujący.

To znakomity wybór na pierwszego psa, ale pamiętajmy że tylko dla dyspozycyjnych i aktywnych osób.

Spośród wszystkich terierów ten najlepiej nadaje się do życia w mieszkaniu. Lubi pieszczoty i leżenie na dywanie czy fotelu.

Manchester terrier jest bardzo energiczny i potrzebuje regularnego biegania lub stymulujących aktywności na co dzień. Świetnie sprawdzi się w dyscyplinach takich jak agility, tropienie czy canicross.

Dzięki niewielkim rozmiarom pies może bez większych problemów towarzyszyć swojemu panu.

Ze względu na instynkt myśliwski psa współżycie z innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza niewielkimi, jest trudne.

Pies ten może mieszkać ze swoimi współbraćmi, ale konieczna będzie wczesna socjalizacja, by nauczył się poprawnie komunikować z obcymi psami.

To świetny towarzysz dla dzieci, nawet małych, o ile potrafią one traktować zwierzę z szacunkiem.

To świetny pies do towarzystwa, ale potrzebuje aktywności.

Pies ten traci bardzo mało sierści.

15 lat.

To dość wytrzymały i długowieczny pies, który miewa jednak problemy ze zdrowiem.

Psa należy chronić podczas upałów.

Mimo swojej wytrzymałości podczas chłodnych dni manchester terrier woli domowy komfort.

To niewielki pies, który może przybierać na wadze, o ile nie zaspokoimy jego potrzeb lub będziemy go przekarmiać.

• padaczka,
• jaskra,
• martwica głowy i szyjki kości udowej,
• zwichnięcie soczewki,
• choroba von Willebranda.

To współczesna wersja psa polującego na szczury zwanego „old black and tan terrier”, niezwykle popularnego w XIX w. w miastach północnej Anglii, gdzie prawdopodobnie hodowano go przez kilka stuleci. W czasach epoki wiktoriańskiej były popularnymi psami do towarzystwa angielskich dżentelmanów. 

W Stanach Zjednoczonych uszy psów tej rasy są kopiowane. Praktyka ta była też powszechna w Anglii do czasów dekretu księcia Walii w 1898 roku, który zakazał jakichkolwiek amputacji. Od wejścia dekretu w życie rasa tak straciła na popularności, że niemal wyginęła. Udało się ją odtworzyć tylko częściowo. Istnieje również miniaturowa wersja tej rasy - angielski toy terrier.