Choroby oczu u psa nie należą do rzadkości dlatego, jeśli twój pies łzawi, pociera oczy łapką, ma zaczerwienione spojówki lub często mruży powieki, istnieje prawdopodobieństwo, że cierpi jedną z chorób oczu.
Choroby oczu u psa - co warto wiedzieć?
Na początek trzeba zaznaczyć, że niektóre rasy psów są predysponowane do określonych chorób oczu bardziej niż inne, czego świadomość należy mieć przy zakupie pupila.
Nie można też podejmować prób leczenia zaczerwienionego czy łzawiącego oka u psa na własną rękę. Przyczyna takiego stanu może leżeć dużo głębiej, a próbą doraźnej pomocy bardziej mu zaszkodzimy, niż pomożemy. Psa powinien zobaczyć lekarz weterynarii, bo tylko on może postawić odpowiednią diagnozę i wdrożyć fachowe leczenie.
Oto lista kilku najczęściej występujących chorób oczu u psów wraz z przyczynami, objawami i podpowiedzią co do sposobów ich leczenia.
Jaskra
Jaskra to choroba oka polegająca na stałym zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego oka. Jest to dość często występujące schorzenie, które nieleczone prowadzi do ślepoty. Pacjent trafiający do gabinetu weterynarii nierzadko jest już ślepy na jedno oko. Jaskra może mieć charakter pierwotny, czyli pojawić się samoistnie, lub wtórny – w wyniku urazów bądź chorób, najczęściej nowotworowych.
Czasem też, choć bardzo rzadko, może być chorobą wrodzoną. W walce z jaskrą kluczowa jest wczesna diagnoza.
Najbardziej rzucającym się w oczy objawem jaskry, jak w przypadku większości chorób oczu u psów, są przekrwione spojówki. Bardzo charakterystycznym dla tej choroby objawem jest też powiększenie gałki ocznej – szczególnie u młodych zwierząt postępuje ono w bardzo krótkim czasie.
Ponadto można zaobserwować rozszerzenie źrenicy. Towarzyszą temu dolegliwości bólowe i ogólne pogorszenie samopoczucia psa. Przy zaawansowanych stanach pojawia się ślepota, na ogół wtedy jest już za późno na uratowanie widzenia.
Leczenie jaskry u psa polega na zmniejszaniu ciśnienia w oku, aby jak najdłużej utrzymać je zdolnym do widzenia. Zazwyczaj jest to leczenie farmakologiczne, odpowiednio dobrane przez lekarza weterynarii. Jeśli leczenie jest nieefektywne, wówczas zaleca się operację.
Jeśli pies jeszcze widzi, można zmniejszyć produkcję cieczy wodnistej, która jest bezpośrednio odpowiedzialna za zwiększone ciśnienie, a w przypadku psów ślepych zaleca się usunięcie gałki ocznej. Nie jest to obowiązkowy zabieg, ale ułatwia psu życie, zmniejsza dolegliwości bólowe i nie ma po nim konieczności podawania leków przez całe życie.
Zaćma
Zaraz obok jaskry jest to bardzo często występująca choroba oczu u psów. Polega na zmętnieniu soczewki oka wskutek urazu, chorób oka lub chorób metabolicznych, takich jak na przykład cukrzyca. Może być też wrodzona, jest dziedziczna u niektórych ras. Prowadzą do niej ponadto niedobory żywieniowe i zatrucia. Podobnie jak u ludzi, u psów wyróżnić można też zaćmę starczą, do której prowadzą naturalne procesy starzenia się oka.
Głównym objawem zaćmy u psa jest zmiana wyglądu oka. Staje się ono mętne, czasem określane jako „mleczna soczewka“. W związku z pogarszającym się wzrokiem pies może stać się apatyczny i mniej chętny do zabawy. Sama choroba nie jest bolesna dla psa, ale jeżeli nie będzie leczona, doprowadzi do całkowitej ślepoty, która stanowi utrudnienie codziennego życia.
Nie ma obecnie dobrej metody farmakologicznej na leczenie zaćmy. Jedyną skuteczną jest operacja, która polega na usunięciu soczewki i wstawieniu nowej. Sam zabieg jest szybki, ale wymaga specyficznego wykształcenia lekarza wykonującego go, a także długotrwałej farmakoterapii po operacji.
Zapalenie spojówek u psa
Podobnie jak u ludzi, tak i u psów zapalenie spojówek jest dość często występującą chorobą oczu. Trudno jednoznacznie ustalić jego przyczyny, ponieważ może ich być wiele. Od alergii i atopowego zapalenia skóry, poprzez różnorakie choroby bakteryjne i wirusowe, aż po ciała obce i urazy mechaniczne oka.
Zapalenie spojówek objawia się najczęściej poprzez łzawiące oczy u psa. Łzawienie z czasem zmienia się w wyciek śluzu lub ropy. Możemy zaobserwować też przekrwione i opuchnięte oczy u psa, które powodują duży dyskomfort. Pies w jego wyniku zaczyna pocierać okolice oka przednią łapą lub o przedmioty, pogłębiając tym samym stan zapalny. Czasem zaobserwujemy mrużenie powiek wynikające ze światłowstrętu.
Podstawą leczenia zapalenia spojówek jest odpowiednia diagnoza lekarza weterynarii. Leczenie objawowe nie wyeliminuje problemu – szczególnie, jeśli mamy do czynienia z poważniejszymi stanami chorobowymi. Dostępne są krople do oczu z antybiotykiem.
Złe ukształtowanie powiek - entropium i ekropium
Należą do nich zwyrodnienia, takie jak ektropium, czyli wywinięcie powieki, i entropium, czyli podwinięcie powieki. Są to zaburzenia dziedziczne, jednak sposób ich dziedziczenia nie jest do końca poznany.
Mogą pojawić się w wyniku urazu oka, ale częściej są to wady wrodzone. Polegają na braku odpowiedniej proporcji między długością powieki, a wielkością gałki ocznej i prowadzą do deformacji szczeliny powiekowej. Przez zaburzoną budowę oko nie jest odpowiednio chronione przed czynnikami środowiskowymi, a dodatkowo w przypadku entropium jest podrażniane przez rzęsy.
Głównym objawem tego zaburzenia, oprócz złej budowy oka, jest nawracające zapalenie spojówek i łzawienie oczu psa. Leczenie polega na przeprowadzeniu korygującej budowę powieki operacji.
Postępujący zanik siatkówki (PRA)
Nazwą tej jednostki chorobowej określa się kilka chorób oczu u psa, które objawiają się pierwotnym zwyrodnieniem siatkówki oka psa i prowadzą do ślepoty nocnej, a w późniejszym etapie do całkowitego zaniku wzroku. Są to choroby genetyczne, które dają te same objawy, ale mają różne przyczyny. Wiek pojawienia się pierwszych objawów jest różny i zależny od rodzaju PRA, z którym mamy do czynienia.
Często pierwsze symptomy występują w wieku 6-8 miesięcy, a całkowita ślepota następuje już po pierwszym roku życia psa. Nie ma niestety skutecznej metody leczenia tej choroby, a ona sama dziedziczy się w genie recesywnym, więc utrudniona jest predykcja tej choroby na podstawie stanu rodziców.
Wiśniowe oko (tzw. cherry eye) - wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki u psa
Trzecia powieka u psa to dolno-przyśrodkowy fałd spojówki, który nasuwa się na gałkę oczną, kiedy pies mruga. Pełni ona funkcję ochronną, czyszczącą i bierze udział w produkcji łez. Czasami zdarza się, że gruczoł znajdujący się pod trzecią powieką wypada – jedno lub obustronnie. Widać wtedy gładki, różowy twór usytuowany w przyśrodkowym kąciku oka.
Leczenie zależy od wieku psa i od szybkości reakcji właściciela. Jeśli do wypadnięcia doszło kilka minut – godzin przed wizytą lekarską, można zastosować leczenie farmakologiczne połączone z wprowadzeniem gruczołu na właściwe miejsce. Jeśli jednak do wypadnięcia gruczołu doszło kilka dni wcześniej, lub odprowadzenie manualne nie jest możliwe, należy rozważyć postępowanie chirurgiczne.
Grudkowe zapalenie trzeciej powieki u psa
Na grudkowe zapalenie trzeciej powieki zazwyczaj chorują psy młode – do 12. miesiąca życia.
Jest to wirusowa choroba zakaźna, która prowadzi do znacznego powiększenia się tak zwanych grudek chłonnych, zlokalizowanych po wewnętrznej stronie trzeciej powieki. Podrażniają one powierzchnię oka wywołując ropny wyciek i podrażnienie spojówki, które wywołują ból i swędzenie oczu.
Nieleczone zapalenie trzeciej powieki może trwać nawet kilkanaście miesięcy i doprowadzić do przykrych powikłań. Najczęściej stosuje się kilkutygodniowe leczenie farmakologiczne, a czasami konieczne jest leczenie chirurgiczne.
Przeczytaj również:
Bibliografia:
1. Jaskra – diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie dla lekarza weterynarii, dr n. wet. Marcin Pikiel
2. Dziedziczne choroby oczu u psów. Cz. I, II i III, Peter G. C. Bedford
3. Zapalenie spojówek u psa: jakie krople do oczy stosować i jak leczyć chorobę?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek
4. Zaćma u psa: jak rozpoznać i leczyć kataraktę u psa?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek
