Bedlington terrier

Bedlington terrier występuje najczęściej w umaszczeniu niebieskim, wątrobianym, piaskowym z podpalaniem bądź bez. Pożądana jest ciemna pigmentacja. Co ciekawe, obecnie powszechnie występująca u rasy maść niebieska dawniej była wysoce niepożądana.

Sierść bedlington terriera jest półdługa.

Charakterystyczna dla rasy szata jest bardzo gęsta i odstająca. Na głowie i kufie ma tendencje do wyraźnego skręcania. Jest delikatna w dotyku, nigdy szorstka.

Kolor oczu bedlington terriera uzależniony jest od jego maści. Psy o umaszczeniu piaskowym i wątrobianym mają zazwyczaj oczy jasnobrązowe. Psy maści niebieskiej mają co do zasady oczy ciemne, a niebieskie podpalane nieco jaśniejsze, bursztynowe.

Bedlington terrier to pies średniej wielkości, dumny i pełny wdzięku. Nie jest ani zbyt delikatny, ani ociężały, doskonale umięśniony. Ma charakterystyczną głowę w kształcie klina bądź gruszki, brak stopu. Uszy są nisko osadzone i płasko opadają, mają średnią długość, są cienkie. Pokryte są krótkim włosem, zaś końce posiadają jedwabiste frędzle. Oczy tego teriera są niewielkie, trójkątne, o łagodnym wyrazie. Szyja jest długa, tułów mocno umięśniony, nisko osadzony ogon ma średnią długość, jest lekko wygięty.

Bedlington terrier jest obecnie psem rodzinnym i do towarzystwa. Przywiązuje się do właściciela i jest mu oddany, ale nie należy do typowych kanapowców, zatem nie zechce leżeć cały dzień u boku opiekuna i być głaskanym.

Bedlington terrier to bardzo żywiołowy czworonóg, który zdecydowanie potrzebuje solidnej dawki ruchu każdego dnia. Z pewnością chętnie podejmie wszelkie aktywności z właścicielem.

Pomimo tego, że pies ten jest żywiołowym terierem i podczas pracy czy aktywności na zewnątrz jest niezmordowany, w warunkach domowych naprawdę potrafi się wyciszyć i zachować spokój. Oczywiście tylko pod warunkiem, jeśli wszystkie jego potrzeby będą zaspokojone.

Bedlington terrier to bardzo inteligentny pies, dlatego łatwo i szybko przyswaja nową wiedzę. Jego szkolenie nie zawsze jednak jest proste, bo bywa uparty.

Bedlington terrier to pies o silnym instynkcie łowieckim. Dawniej wykorzystywany był do polowania m.in. na lisy, borsuki i wydry, a także tępiły szczury. Obecnie nie podlega próbom pracy i raczej trudno go spotkać u boku myśliwego.

Jak każdy pies, bedlington terrier może przejawiać nieufność wobec obcych, ale nie jest nadmiernie zdystansowany, ani tym bardziej strachliwy.

Bedlington terrier, jako obecnie pies rodzinny, nie należy do psów szczególnie niezależnych. Ceni sobie towarzystwo właściciela i woli przebywać z nim, niż oddawać się własnym rozrywkom.

Bedlington terrier będzie dobrze znosił krótkie okresy samotności, jeśli zostanie do tego odpowiednio przygotowany. Jako że potrafi zachować spokój w warunkach domowych i łatwo się uczy, nauka samodzielnego zostawania nie powinna być trudna i długotrwała.

Pies rasy bedlington terrier to bardzo inteligentny czworonóg, który nie ma problemu z przyswajaniem wiedzy – zwłaszcza, gdy jest ona przekazywana mu w sposób przejrzysty i ciekawy. Z racji tego, że jednocześnie mocno przywiązuje się do właściciela, powinien być mu oddany i posłuszny. Podczas szkolenia bywa jednak uparty, dlatego warto uzbroić się w cierpliwość, być konsekwentnym i jednocześnie łagodnym.

Bedlington terrier nie jest psem szczególnie hałaśliwym. Nie oznacza to, że nie szczeka w ogóle. Jeśli zauważy jakieś niepokojące zmiany w swoim otoczeniu, na pewno nie pozostanie na nie obojętny.

Bedlington terrier ma silny instynkt łowiecki, dlatego jeśli złapie interesujący go trop, może za nim podążyć, nie zważając na przywołanie właściciela. Ponadto jeśli opiekun nie zapewni mu odpowiedniej dawki ruchu i aktywności umysłowej, może znaleźć ciekawe zajęcie z dala od niego.

Bedlington terrier nie jest urodzonym niszczycielem. Niemniej może się zdarzyć, że będzie niszczył swoje otoczenie w stanie silnego pobudzenia, gdy np. będzie sfrustrowany, pozostawiony sam sobie na długi czas bez odpowiedniego przygotowania.

Bedlington terrier raczej nie jest wielkim łakomczuchem. To żywiołowy pies, który zdecydowanie bardziej niż leżenie i podjadanie smakołyków ceni sobie możliwość aktywnego spędzania czasu.

Bedlington terrier nie należy do psów stróżujących i nie spełni się w tej roli. Nie przejawia ogromnej nieufności wobec obcych. Niemniej może pełnić funkcję „alarmu”, jeśli coś go zaniepokoi - wtedy na pewno da znać.

Bedlington terrier, choć wygląda jak mała owieczka, wcale nie jest tak łagodny jak ona! To pies o dobrym charakterze, oddany swojemu opiekunowi i stosunkowo łatwy w szkoleniu, ale tylko wówczas, gdy ma przed sobą doświadczonego przewodnika. Jest bowiem terierem z krwi i kości, bywa porywczy, żywiołowy i uparty. Może też mieć pewne skłonności do wdawania się w potyczki z innymi psami.

Bedlington terrier jak najbardziej może żyć w mieszkaniu. Nie należy do bardzo dużych psów, poza tym w warunkach domowych potrafi zachowywać się spokojnie.

Terierowi temu zdecydowanie należy zapewnić solidną dawkę ruchu każdego dnia. W innym przypadku – znudzony i sfrustrowany – może zacząć przejawiać problemy behawioralne i sprawiać kłopoty natury wychowawczej.

Bedlington terrier, ze względu na swój rozmiar, nie jest czworonogiem kłopotliwym w transporcie. Oczywiście do każdej podróży należy do dobrze przygotować.

Bedlington terrier, z racji tego, że przejawia silny instynkt łowiecki, może traktować koty jak potencjalne ofiary – dotyczy to w szczególności obcych zwierząt. Jeśli będzie od początku wychowywany z kotem pod jednym dachem, istnieje szansa na porozumienie.

Pies ten bywa bardzo uparty i waleczny. Sam co do zasady nie prowokuje starć z innymi czworonogami, ale z pewnością nie pozostanie obojętny na zaczepkę. Jeżeli będzie wychowywał się z innym psem od małego, może go tolerować.

Psy tej rasy są łagodne i oddane w stosunku do członków najbliższej rodziny. O ile tylko dziecko będzie traktowało psa z szacunkiem, ich relacje powinny być jak najbardziej poprawne. Nie jest to natomiast typowy pies – przytulanka.

Bedlington terrier jest bardzo żywiołowym psem, dlatego osoby starsze, lubiące spędzać czas spokojnie, w domu, nie nadają się na jego opiekunów. Czworonóg ten zachowuje dobre zdrowie i jest aktywny nawet do starości, dlatego nie należy liczyć na to, że jego energia z czasem osłabnie.

Bedlington terrier co do zasady nie linienie. Oczywiście może tracić sierść, ale w niewielkiej ilości – zwłaszcza, gdy jest systematycznie pielęgnowany.

Długość życia psa rasy bedlington terrier szacuje się na około 11-15 lat.

Bedlington teriery to zdrowe i odporne psy, które nawet do późnej starości zachowują wigor.

Bedlington terrier dobrze znosi wysokie temperatury. Naturalnie w czasie upałów nie należy go nadmiernie przeciążać.

Bedlington terrier dzięki obfitej szacie całkiem dobrze znosi trudne warunki pogodowe. Nie może natomiast bardzo długo przebywać na zewnątrz w czasie silnych mrozów, a tym bardziej mieszkać tam na stałe.

Jeśli dieta psa tej rasy będzie zbilansowana, nie przybierze on nadmiernie na wadze. Generalnie nie ma skłonności do tycia. Nie jest wielkim łakomczuchem, a do tego uwielbia ruch – to typ sportowca.

Bedlington terrier jest zdrowym i długowiecznym psem, który nie jest szczególnie podatny na choroby. Może natomiast miewać problemy z oczami, skórą i wątrobą, dlatego zalecana jest obserwacja i profilaktyczne badania w tym kierunku.

Bedlington terrier pochodzi z półnoncej Anglii, a dokładniej z okolic angielskiej wsi Newcastle. Pierwotnie wykorzystywany był głównie przez górników, stąd jego inna nazwa – rothbury terrier. Faktyczna hodowla rasy rozpoczęła się w mieście Bedlington. W Polsce bedlington terrier pojawił się po raz pierwszy w 1934 roku.