Terier irlandzki

Jednolita czerwona, pszenicznoczerwona lub żółtoczerwona. 

Szata jest półdługa, gęsta, twarda, drutowana i przylegająca.

Oczy są ciemne 

Terier irlandzki to energiczny, mocno zbudowany, ale nie ciężki pies. Głowa jest długa, czaszka płaska i dość wąska między uszami, bez zmarszczek. Stop jest ledwo widoczny, tylko z profilu. Oczy są małe, nie wyłupiaste, pełne życia i inteligencji. Uszy małe, w kształcie litery V, dobrze osadzone, opadające blisko policzków ku przodowi. Zagięcie ucha powinno znajdować się ponad wierzchem czaszki. Kończyny są umiarkowanie długie, silne i idealnie pionowe. Ogon jest wysoko osadzony i wesoło noszony.

To sympatyczny i pełen życia pies, bardzo czuły wobec swojej rodziny.

Świetnie sprawdzi się jako towarzysz zabaw, zwłaszcza dla dzieci. 

Terier irlandzki jest łagodniejszy niż inne teriery. Ma dużo energii, ale w domu potrafi zachowywać się spokojnie, jeśli zaspokoimy wszystkie jego potrzeby. 

Terier irlandzki to bardzo wszechstronny czworonóg. Nie bez powodu psy tej rasy są wykorzystywane jako ratownicy i psi terapeuci. 

Terier irlandzki to uniwersalny pies myśliwski, który może polować na lądzie i w wodzie. Wykorzystywany jest do polowania zbiorowego z psami lub z bronią i na różną zwierzynę (zające, szkodniki, wydry itp.).

W odróżnieniu od większości terierów terier irlandzki ma łagodne usposobienie. Jest niezwykle odważny, ale rzadko okazuje agresję. 

To pies niezwykle oddany swojemu panu, zachował on jednak pewną właściwą terierom niezależność.

Szczeniaka należy od młodego wieku przyzwyczaić w pozytywny sposób do krótkich okresów nieobecności właścicieli.

Wbrew stereotypom terier ten uczy się dość łatwo, o ile stosujemy przyjazne, stanowcze i konsekwentne metody, a relacja pan-pies jest wzmacniana na co dzień i oparta na zaufaniu. 

Terier irlandzki nigdy nie szczeka bez powodu.

Instynkt myśliwski i wyjątkowy węch sprawiają, że pies tej rasy rusza za tropem, gdy tylko ma ku temu okazję.

Jeśli terier irlandzki żyje w domu i ma za mało ruchu, może niszczyć otoczenie, by wyrazić swoje złe samopoczucie.

Przysmaki sprawdzą się przy pozytywnym wzmacnianiu zachowania.

Jeśli pies poczuje zagrożenie (wobec siebie lub swojej rodziny), może okazać się groźny i zdeterminowany. 

To dobry wybór na pierwszego psa, ale najlepiej jeśli jego właściciel jest myśliwym lub uprawia sport. 

Pies ten może mieszkać zarówno wewnątrz domu, jak i na zewnątrz. Może żyć w mieszkaniu, ale potrzebuje dużej dawki ruchu.

To wytrzymały, szybki i wytrwały pies, który do prawidłowego rozwoju potrzebuje dużej ilości ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Świetnie radzi sobie w agility.

By spokojnie znosić podróże u boku swojego pana, terier irlandzki potrzebuje odpowiedniej socjalizacji w młodym wieku. 

Mimo że pies ten ma silny instynkt myśliwski, jest w stanie porozumieć się z kotami, jeśli z nimi dorasta. Uważajmy jednak na obce koty pojawiające się w ogrodzie.

Niektóre osobniki nie przepadają za innymi psami, ale w znacznie mniejszym stopniu niż pozostałe teriery.

Rasa ta świetnie nadaje się dla rodziny, uwielbia zabawę z dziećmi. 

Pies ten jest czasem wykorzystywany do dogoterapii, ze względu na swoje łagodne i przyjacielskie usposobienie. Pamiętajmy jednak, że nie jest on w stanie znieść siedzącego trybu życia.

Utrata sierści jest umiarkowana. 

Terier irlandzki żyje ok. 14 lat. 

Terier irlandzki jest bardzo wytrzymały, ale miewa problemy ze zdrowiem.

W okresie upałów należy ograniczyć aktywność psa.

Pies może żyć na zewnątrz, ale lubi domowy komfort, zwłaszcza zimą.

Jeśli nasz pupil ma zapewnioną codzienną dawkę aktywności fizycznej, raczej nie grozi mu otyłość. 

• zaćma,
• dziedziczna miopatia dystroficzna (choroba mięśni)

To bardzo stara rasa pochodząca z  Irlandii. Wiadomo, że kiedyś występowały w różnych umaszczeniach i rozmiarach i pełniły rolę psa gospodarskiego „do wszystkiego”: psa do towarzystwa, do stróżowania i oczywiście do polowania.

Rasa w aktualnym kształcie została oficjalnie zarejestrowana pod koniec XIX wieku. W 1880 roku powstał jej pierwszy wzorzec.