Chin japoński

Szata jest dwukolorowa: biało-czarna lub biało-czerwona.

Chin japoński ma długą sierść.

Sierść jest jedwabista, prosta i gęsta. Uszy, szyja, uda i ogon ozdobione są obfitymi piórami.

Oczy są lśniąco czarne.

Czin to mały, elegancki i pełen wdzięku pies pokryty obfitą szatą. Głowa jest stosunkowo duża, czaszka szeroka i zaokrąglona. Stop dobrze zaznaczony. Pysk bardzo krótki, nos szeroki, czarny lub brązowy w zależności od umaszczenia. Oczy są bardzo duże, okrągłe, szeroko rozstawione, nieco wyłupiaste. Uszy płaskie, w kształcie litery V, pokryte długim włosem, opadające. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, żebra umiarkowanie wysklepione. Grzbiet jest krótki i prosty. Kończyny są proste i cienkie. Ogon noszony nad grzbietem.

Ten mały piesek jest niezwykle czuły w stosunku do swojego opiekuna i bliskich.

Chin japoński uwielbia spędzać czas na zabawie z ludźmi.

Pies ten potrafi zachowywać się cicho i spokojnie.

Jest on bardzo inteligentnym czworonogiem, podatnym na szkolenie.

Chin japoński pochodzi od spaniela, ale pełni rolę wyłącznie psa ozdobnego. 

Może okazywać nieufność wobec obcych, ale nigdy nie zachowuje się bojaźliwie lub agresywnie bez powodu.

Chin bardzo przywiązuje się do swojej rodziny i jest niezwykle oddany swojemu przewodnikowi. Nie należy zatem do psów niezależnych, chadzających własnymi ścieżkami.

Pies ten nie lubi samotności, do prawidłowego rozwoju potrzebuje towarzystwa właściciela.

Szkolenie china jest dość proste ze względu na jego oddanie i inteligencję. Zamiłowanie do zabawy sprawia, że można stosować różnorodne pozytywne metody szkolenia. Jeśli okażemy cierpliwość, będziemy łagodni i konsekwentni, z pewnością osiągniemy sukces.

Chin japoński nie szczeka wiele, jest raczej cichym psem. 

Piesek ten trzyma się blisko właściciela i nie ucieka.

Jeśli zostawimy naszego pupila samego bez zajęcia na długi czas, nuda i niepokój mogą sprawić, że zacznie niszczyć przedmioty w swoim otoczeniu.

Chin japoński zawsze chętnie zje pyszny posiłek. Jego zamiłowanie do jedzenia można wykorzystać podczas szkolenia z podstaw posłuszeństwa.

Chin japoński szczeka niewiele, a swoim wyglądem nie odstraszy żadnego intruza.

Świetnie sprawdzi się jako pierwszy pies, o ile przyszli właściciele będą traktować go jak żywą istotę, a nie jak gadżet czy modny dodatek.

To pies stworzony do życia w mieszkaniu, choć świetnie odnajdzie się też w domu z ogrodem.

Dwa spacery dziennie w zupełności wystarczą. Powinny być one ciekawe, zróżnicowane i wystarczająco długie, by pies w pełni zaspokoił wszystkie swoje potrzeby, w tym potrzebę węszenia i eksploracji otoczenia.

Dzięki niewielkim rozmiarom i spokojnemu usposobieniu chin japoński może towarzyszyć swojemu właścicielowi wszędzie, na przykład w torbie transportowej – o ile odpowiednio zostanie przyzwyczajony do podróżowania w niej.

Chin może porozumieć się z kotem, o ile dorastają w jednym domu, a właściciel kontroluje niewielki instynkt łowiecki psa.

Wczesna socjalizacja jest niezbędna, by nasz pupil przyswoił zasady psiej komunikacji, dzięki którym bezpiecznie porozumie się ze wszystkim osobnikami swojego gatunku.

Chin lubi dzieci i chętnie się z nimi bawi, uważajmy jednak, by nie zachowywały się one wobec niego zbyt gwałtownie i natarczywie.

Pies ten uwielbia stałe towarzystwo właścicieli, zatem świetnie sprawdzi się jako kompan starszych osób.

Chin traci umiarkowaną ilość sierści z wyjątkiem okresu linienia.

Długość życia psa to około 13 lat.

To długowieczny pies, jest jednak wrażliwy i podatny na pewne choroby. 

Chin źle znosi upały i koniecznie trzeba go przed nimi chronić.

O ile upały szkodzą temu czworonogowi, o tyle na złą pogodę i zimno jest bardzo odporny.

Psy do towarzystwa mają skłonność do tycia, o ile nie zapewnimy im wystarczająco dużo ruchu.

• infekcje oczu i uszu,
• problemy przy porodzie,
• problemy z oddychaniem,
• udar cieplny.

To stara rasa, prawdopodobnie pochodząca z Chin. Uważa się, że jest to krzyżówka spaniela tybetańskiego i małych chińskich piesków (między innymi pekińczyka). Niektórzy uważają, że chin pochodzi z Korei. FCI oficjalnie uznała rasę w 1957 roku.