Chihuahua

Dopuszczalne są wszystkie kolory, we wszystkich możliwych odcieniach, z wyjątkiem umaszczenia marmurkowego.

Najbardziej cenione umaszczenia to: płowy lub brązowy, czekoladowy, płowy lub brązowy pręgowany, biały, kremowy, płowy srebrzysty, szary srebrzysty, czarny podpalany i czarny.

Szata może być krótka lub długa.

•  Odmiana krótkowłosa: sierść przylega do ciała, jest lśniąca i miękka, z podszerstkiem.
• Odmiana długowłosa: sierść jest delikatna, jedwabista, prosta lub lekko falista, z niezbyt gęstym podszerstkiem.

Bezwłose osobniki są niezgodne z oficjalnym wzorcem rasy.

Oczy są bardzo ciemne. Jaśniejsze oczy są dopuszczalne, ale niepożądane.

Chihuahua to miniaturowy pies o zwartej sylwetce. Głowa ma kształt jabłka, uszy są stojące, a kufa stosunkowo krótka, co nadaje psu kompaktowego wyglądu.

Chihuahua to pieszczoch niezwykle przywiązany do swojego pana. Cecha ta uznawana jest za zaletę, ale szybko może stać się źródłem problemów z zachowaniem.

Dla dobra naszego pupila nie powinniśmy postrzegać go jak kruche zwierzątko, które ciągle należy nosić na rękach lub w torebce. Chihuahua ma w sobie cechy dużego psa, nie bójmy się go zatem tak traktować i odprawić na miejsce w razie potrzeby.

Ten wesoły i aktywny pies uwielbia się bawić. Uważajmy jednak na małe dzieci i duże psy, które mogą niechcący poważnie skrzywdzić naszego zwierzaka.

Chihuahua jest pełny energii, ale potrafi dostosować się do otoczenia i rytmu życia swoich bliskich. W razie potrzeby umie zachować się spokojnie.

Jest to jednak możliwe wyłącznie, jeśli zaspokoimy jego potrzeby związane z wysiłkiem fizycznym i umysłowym.

Możliwości intelektualne tej rasy przejawiają się głównie w jej zdolności adaptacji do różnych trybów życia. Natomiast jeśli chodzi o umiejętność słuchania i posłuszeństwo, chihuahua bywa uparty.

To rasa przeznaczona wyłącznie do towarzystwa. Jest całkowicie pozbawiona instynktu drapieżnika.

Chihuahua jest dość zdystansowany i podejrzliwy w stosunku do obcych. Nie pozwoli im się łatwo zbliżyć i może szczekać, by odstraszyć osobę, którą uznał za zagrożenie.

Jeśli jednak uda nam się zdobyć jego zaufanie, z pewnością będzie domagał się pieszczot.

Pies ten bardzo przywiązuje się do swojego pana, polega na nim całkowicie i rzadko przejmuje inicjatywę.

Jeśli przyzwyczaimy szczeniaka do samotności w pozytywny sposób, może zostawać sam, ale tylko na kilka godzin, z pewnością nie na całe dnie.

Nie należy lekceważyć szkolenia psa wyłącznie dlatego, że jest mały. Każdy pies, bez względu na rozmiary, musi przyswoić sobie podstawy dobrego zachowania, by mógł lepiej porozumiewać się z bliskimi i otoczeniem.

Szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, by nie doszło do wypracowanie złych nawyków.

Metody szkoleniowe powinny łączyć w sobie łagodność, stanowczość i konsekwencję.

Chihuahua dużo szczeka, zwłaszcza gdy w domu zjawią się nieznane mu osoby. W ten sposób chce odstraszyć intruzów.

Pies ten jest tak zależny do swoich bliskich, że nie wpadnie mu do głowy, by udać się na samodzielną wyprawę. Jeśli w dodatku zapewnimy mu komfort, z pewnością nie będzie miał powodów do ucieczki.

Jeśli potrzeby psa są zaspokojone, ma on wystarczająco dużo stymulacji fizycznej i umysłowej na co dzień i nie cierpi na lęk separacyjny, nie wykazuje skłonności do niszczenia.

Chihuahua nie jest specjalnie łakomy, co nie pomaga przy jego szkoleniu. Łatwiej natomiast utrzymać dzięki temu odpowiednią wagę psa, dla którego otyłość jest bardzo szkodliwa.

Ze względu na swoją szczekliwość chihuahua to dobry pies alarmujący, natomiast jego miniaturowe rozmiary sprawiają, że nie nadaje się na stróża.

To idealny wybór na pierwszego psa. Pamiętajmy jednak, że mały pies również potrzebuje szkolenia i musi przestrzegać zasad panujących w domu.

Pies ten doskonale nadaje się do życia w mieszkaniu. Dom z ogrodem również świetnie się sprawdzi, ale nie powinniśmy zostawiać psa samego na zewnątrz zbyt długo, zwłaszcza gdy jest chłodno.

Niektórzy właściciele kupują psu kuwetę, ale nie zastąpi ona kilku spacerów dziennie, dzięki którym nasz aktywny pupil przewietrzy umysł i ciało.

Uznaje się, że chihuahua nie przepada za sportem, ale to nieprawda. Nie jest oczywiście w stanie towarzyszyć swojemu panu w dziesięciokilometrowej przebieżce, ale nie oznacza to, że nie ma on aktywnej natury.

Bez względu na tryb życia pies potrzebuje regularnych spacerów, dzięki którym spożytkuje energię.

Ze względu na miniaturowe rozmiary naszego pupila możemy go wszędzie ze sobą zabrać. Pies polubi czas spędzany w torbie transportowej, jeśli przyzwyczaimy go do niej jak najwcześniej i w pozytywny sposób.

Powinien on jednak chodzić również przy nodze, nie należy go stale nosić. Może to zaburzyć jego równowagę fizyczną i psychiczną.

Chihuahua świetnie dogaduje się z kotami, zwłaszcza jeśli mieszka z nimi od młodego wieku.
Uważajmy jednak na ryzyko zadrapania przez kota, zwłaszcza w okolicach oczu i nosa.

Ten mały piesek nie jest świadomy swojego rozmiaru, czasem może więc zachowywać się wobec swoich współbraci dość lekkomyślnie.

Jest bardzo odważny i próbuje podejmować interakcje, nie zwracając uwagi na swoje fizyczne ograniczenia. Dlatego też konieczna jest wczesna socjalizacja, która nauczy go właściwej komunikacji z innymi przedstawicielami swojego gatunku.

Podczas spacerów właściciele psów tej rasy mają skłonność do brania ich na ręce, by uniknąć konfrontacji z innymi zwierzakami.
Nie jest to dobre dla psa, który nie ma możliwości nawiązania relacji z innymi czworonogami.

Spotkania powinny być kontrolowane, regularne i pozytywne. Na początku chihuahua powinien spotykać się ze zrównoważonymi i zsocjalizowanymi psami, co pozwoli utrwalić pozytywne doświadczenia.

Uważajmy też, by zabawy z dużymi psami nie były zbyt gwałtowne.

Pies ten toleruje obecność dzieci, ale nie powinny go one brutalnie traktować. W ten sposób mogą zranić naszego pupila, ale też rozdrażnić i ożywić jego awanturnicze usposobienie.

Konieczne jest zatem wprowadzenie zasad współżycia w celu zapewnienia bezpieczeństwa i domowej harmonii.

Przyjazne usposobienie psa, w połączeniu z umiarkowanym zapotrzebowaniem na ruch i niewielkimi rozmiarami sprawia, że świetnie sprawdzi się on jako towarzysz starszych osób.

Osoby niewychodzące powinny jednak zadbać o to, by pies mógł korzystać z codziennych spacerów, których potrzebuje.

Utrata sierści jest umiarkowana. Zależy ona głównie od odmiany.

Zarówno w przypadku osobników krótkowłosych i długowłosych wypadanie sierści nasila się w okresie jesiennego i wiosennego linienia.

Długość życia chihuahuy to około 14 lat.

Ze względu na wyjątkową długowieczność psów tej rasy (mogą one żyć nawet 20 lat), wydawałoby się, że są one dość wytrzymałe. Niestety rasa ta narażona jest na wiele chorób i problemów ze zdrowiem.

Pamiętajmy też, że to bardzo małe pieski, które łatwo niechcący zranić.

Upał jest dla psów tej rasy mniej szkodliwy niż zimno, ale musimy zapewnić mu w tym czasie dostęp do świeżej wody i chłodny kąt, by uniknąć udaru cieplnego (zwłaszcza w przypadku białych i krótkowłosych osobników).

Długowłose osobniki są mniej wrażliwe na zimno, ale w żadnym wypadku nie wolno zostawiać psa na zewnątrz, zwłaszcza przy niskiej temperaturze.

W zimie naszemu pupilowi przyda się płaszczyk.

Jeśli pies ma za mało ruchu, a jego dieta nie jest zbilansowana, może przybierać na wadze, co wiąże się z licznymi problemami zdrowotnymi.

-    choroba zwyrodnieniowa zastawki mitralnej (powszechna choroba serca u małych psów)
-    zwężenie zastawki tętnicy płucnej (choroba serca)
-    wrodzone zwichnięcie rzepki (częściej u suk)
-    zwyrodnienie chrząstek tchawiczych z towarzyszącymi zaburzeniami oddechowymi
-    łysienie (choroby powodujące częściową lub całkowitą utratę włosów)
-    wodogłowie (choroba neurologiczna)
-    choroby zębów
-    łagodne epizody kichania wstecznego
-    dystrofia rogówki (zmętnienie rogówki)
-    podrażnienia / choroby oczu (jaskra, goniodysgeneza, zwichnięcie soczewki)
-    trudne porody