Boston terrier

Szata może być pręgowana, focza (czarna z rudymi refleksami) lub czarna z białymi znaczeniami. Zgodnie ze wzorcem pożądane są białe znaczenia: otoczka na kufie oraz regularna strzałka między oczami i na górze czaszki.

Sierść jest krótka. Szata gładka, lśniąca, delikatna.

Oczy są ciemne.

Boston terrier to mały, mocno zbudowany pies. Czaszka jest płaska, kwadratowa ze spadzistym czołem, dobrze zaznaczonym stopem i krótką, szeroką, kwadratową kufą. Zęby układają się w lekki przodozgryz. Oczy są szeroko rozstawione, duże, okrągłe i ciemne. Przybierają czujny, sympatyczny wyraz. Uszy przeważnie są przycięte, małe i cienkie, sterczące prosto ku górze. Kończyny są proste i dobrze umięśnione. Ogon osadzony nisko, krótki, prosty lub przypominający korkociąg, noszony poziomo. Charakterystyka boston terriera wyróżnia trzy odmiany wagowe: poniżej 6,8 kg, od 6,8 do 9 kg oraz od 9 do 13 kg.

Terier bostoński to przyjazny pies, bardzo związany ze swoją grupą społeczną. Wymaga dużo uwagi i czasem może zachowywać się bardzo ekspansywnie, jeśli czuje się ignorowany. 

Warto wiedzieć, że psy są dużo większymi przylepami niż suki.

Ten dynamiczny i pełen entuzjazmu pies zawsze jest gotów do zabawy, zwłaszcza z dziećmi, za którymi przepada.

Terier francuski łatwo się ekscytuje, ale równie szybko potrafi się uspokoić. Jeśli zaspokoimy jego zapotrzebowanie na aktywność fizyczną, łatwiej będzie mu odzyskać spokój.

Inteligencja teriera bostońskiego widoczna jest w umiejętności przystosowania się do różnych sytuacji, środowisk i trybów życia.

Boston terrier potrafi czasem ścigać upatrzony cel, ale instynkt ten jest bardzo umiarkowany. Nie spodziewajmy się, że będziemy mogli polować u jego boku na coś innego niż myszy.

Pies ten nie jest agresywny ani bojaźliwy. Z entuzjazmem wita gości, ale jeśli ich nie zna, może ich przywitać szczekaniem.

Terier bostoński uwielbia swojego pana i nie znosi jakiejkolwiek rozłąki z nim. Jedyna wada tego psa to nadmierna ekspansywność. Zawsze jest koło nas i jedyne o czym marzy, to by ciągle się nim zajmować. Niezależność jest mu zupełnie obca.

Ze względu na silne przywiązanie do bliskich, pies może źle znosić samotność, jeśli nie przyzwyczaimy go do niej wcześnie i stopniowo.

Posłuszeństwo z pewnością nie jest wrodzoną cechą charakteru boston teriera. Bywa on uparty, konieczne jest zatem wdrożenie zasad współżycia od razu po przybyciu szczeniaka do domu. 

Energia połączona z uważnością powodują, że terier bostoński uczy się szybko, zwłaszcza jeśli szkolenie jest konsekwentne i regularne. 

Nie jest to pies trudny do wyszkolenia, o ile nie będziemy mu pobłażać, co często się zdarza w przypadku psów niewielkich rozmiarów. Warto, by nauka przebiegała jednocześnie zdecydowanie i łagodnie, zgodnie z zasadami pozytywnego szkolenia

Pies ten szczeka niewiele. Jeśli jednak poczuje, że ktoś się zbliża, może ostrzegać bliskich.

Terier bostoński jest przywiązany do swojej rodziny i nie ma skłonności do ucieczki. Woli przebywać w cieple, w znajomym otoczeniu

Boston terrier może niszczyć przedmioty, jeśli zostawiamy go samego, nie przyzwyczaiwszy wcześniej do samotności. Niszczy głównie rzeczy pachnące właścicielem. Co do zasady jednak, jeśli jest dobrze ułożony, będzie zachowywać się spokojnie. 

Boston terrier lubi jeść, ale nie jest bardzo łakomy.

Uważa się, że terier bostoński ma usposobienie dużego psa, przez co czasami może wydawać się sobie samemu groźniejszy, niż jest w rzeczywistości. Potrafi ostrzec właściciela, ale nie spodziewajmy się w tym zakresie niczego więcej.

Ten przyjazny, wesoły i łatwy we współżyciu pies to doskonały towarzysz dla osób, które chcą wybrać małe, energiczne i pogodne zwierzę. 

Cechuje go wielka elastyczność, potrafi przystosować się do różnych trybów życia i świetnie nadaje się do rodziny z dziećmi lub innymi zwierzętami

Ten pies do towarzystwa może żyć w różnym otoczeniu. Będzie szczęśliwy w mieście i na wsi, o ile tylko jego pan znajduje się w pobliżu. 

Bez problemu może żyć w mieszkaniu, ale potrzebuje regularnych spacerów, które dostarczą mu również bodźców intelektualnych i zmysłowych.

Jeśli natomiast pies mieszka w domu z ogrodem, w żadnym razie nie należy zostawiać go na stałe na zewnątrz. Nie jest on w stanie żyć na dworze, woli wygodny dom i bliskość członków rodziny.

Boston terrier sprawia wrażenie pieska kanapowego, ale potrzebuje regularnych spacerów zapewniających stymulację fizyczną, społeczną i węchową. 

Koniecznie zadbajmy o różne bodźce podczas spacerów, by utrzymać równowagę fizyczną i psychiczną psa. 

Boston terrier świetnie dostosowuje się do rytmu życia właścicieli. Może być dynamiczny i energiczny lub spędzać spokojnie czas w domu z bliskimi (najlepiej na kanapie).

Dzięki niewielkim rozmiarom boston terrier może towarzyszyć swojemu panu wszędzie. Będzie mu to odpowiadać, bo nie cierpi się z nim rozstawać. 

Mniejsze osobniki najlepiej przewozić w torbie transportowej, ale koniecznie trzeba je do niej wcześniej przyzwyczaić.

Pies ten może bez problemu dogadać się z kotem mieszkającym w tym samym domu, ale lepiej żeby zwierzaki wspólnie dorastały.

Ta towarzyska rasa uwielbia swoich współbraci. Mimo przyjacielskiego usposobienia psa konieczna jest wczesna i odpowiednia socjalizacja, by przyswoił on psie kody komunikacyjne dzięki regularnym i pozytywnym spotkaniom.

Terier bostoński świetnie nadaje się na psa dla dzieci, w stosunku do których jest bardzo łagodny i skory do zabawy.

Pies ten dostosowuje się do trybu życia właściciela, świetnie nadaje się zatem na pupila starszych osób. Ich ciągła obecność będzie dla niego niezwykle istotna. 

Jeśli jednak właściciele nie będą mogli go wyprowadzać i zapewnić odpowiedniej ilości ruchu, zaleca się skorzystanie z profesjonalnych usług w tym zakresie.

Terier bostoński traci umiarkowaną ilość sierści. W okresie wiosennego i jesiennego linienia ilość ta wzrasta. W tym czasie konieczne jest codzienne szczotkowanie.

Długość życia boston terriera to około 14 lat.

Terier bostoński to niewielki i wytrzymały pies, który żyje dość długo. Jego sierść nie zapewnia mu jednak odpowiedniej ochrony przed złą pogodą, pod tym względem jest delikatny.

Boston terrier jest mniej wrażliwy na upał niż jego kuzyn buldog, ale i jemu grożą problemy z oddychaniem. W lecie spacery powinny odbywać się wcześnie rano i późno wieczorem, konieczne jest też zapewnienie psu dużej ilości regularnie wymienianej wody.

Krótka i gładka sierść teriera bostońskiego nie zabezpiecza psa przed zimnem i chłodem. W zimie większość czasu spędza on w domu, przyda mu się też z pewnością płaszczyk na spacery. 

Jeśli dieta psa jest zrównoważona i odpowiednia, nie ma on skłonności do tycia, o ile zadbamy o wysiłek fizyczny i nie będziemy dokarmiać go między posiłkami.

• podrażnienia oczu,
• trudności z oddychaniem,
• skomplikowane porody,
• problemy ze skórą (nużyca).

Niewiele wiadomo o pochodzeniu rasy. Prawdopodobnie powstała w Bostonie, stąd jej nazwa. Uważa się, że jest to krzyżówka buldoga angielskiego i staroangielskiego teriera białego. Boston terrier musi jednak mieć także geny buldoga francuskiego, bo bardzo go przypomina. Amerykański klub rasy powstał w 1891 roku, a dwa lata później została ona uznana przez Amerykański Związek Kynologiczny. We Francji pojawił się w 1927 roku.