Shih tzu

Dopuszczalne są wszystkie kolory. U psów łaciatych bardzo pożądana biała strzałka na czole i biała końcówka ogona.

Shit tzu ma piękną, długą i obfitą sierść z dużą ilością podszerstka. Powinna być prosta lub lekko falista, ale nie kędzierzawa.

Tę rasę cechuje ciemny kolor oczu.

Shih Tzu to mały, dumny pies o dość wydłużonym, ale zwartym i energicznym ciele. Głowa jest szeroka, okrągła, z włosami opadającymi na oczy, brodą i wąsami. Włosy z nosa skierowane są ku górze i formują się w charakterystyczny kształt chryzantemy. Kufa jest kwadratowa, krótka, ale nie pomarszczona.  Oczy shih tzu są duże, ciemne i okrągłe, ale nie wystające. Uszy są duże, opadające, pokryte włosami, które łączą się z włosami na ciele. Kończyny są krótkie, mocne i muskularne. Puszysty ogon jest osadzony wysoko i wesoło zawinięty. Shih tzu - ze względu na wygląd - często określany jest jako lwi pies. Choć do potężnego lwa mu brakuje, rzeczywiście robi on duże wrażenie! 

Psy rasy shih tzu są bardzo przyjaźnie nastawione zarówno do dzieci, jak i innych zwierząt. Uwielbiają codzienne pieszczoty i towarzystwo ludzi. Świetnie sprawdzają się w roli radosnego towarzysza całej rodziny. Są oddane i wierne, choć charakter shih tzu można ocenić jako niezależny.

Czworonogi shih tzu uwielbiają zabawy zarówno domowe, jak i podwórkowe – pod warunkiem sprzyjających warunków atmosferycznych. Są radosne, aktywne i żywiołowe. 

Właściwie socjalizowane psy rasy shih tzu są spokojne i zrównoważone. Ich hałaśliwość jest nieduża. Jeśli właściciel poświęci im czas, nie będą przejawiać niszczycielskich instynktów. Odpowiednio wychowywane, bez trudu przystosowują się do życia z innymi psami i zwierzętami. Są też przyjacielsko nastawione do małych dzieci.

Shih tzu to psy inteligentne. Umiejętnie prowadzone i wcześnie rozpoczęte szkolenie umożliwia przystosowanie ich do życia w rodzinie oraz naukę zachowania na wystawach i pokazach. Trzeba jednak pamiętać, że podatność tej rasy na szkolenia jest umiarkowana.

Miniaturki shih tzu zdecydowanie nie można zaliczyć do grupy psów myśliwskich, są to psy ozdobne i rodzinne. Shih tzu mają też słaby instynkt stróżowania, jednak ich skłonność do zabawy i ciekawość może je skłonić do pogoni za potencjalną ofiarą.

Pieski shih tzu są z natury odważne i niezależne, o ile oczywiście nic nie zaburzy procesu socjalizacji pierwotnej (z własnym gatunkiem), wtórnej (z ludźmi i innymi zwierzętami) oraz habituacji. Szybko oswajają się z nowymi miejscami i ludźmi. Są też czujne.

Shih tzu to rasa psów niezależnych. Aby nauczyć je posłuszeństwa, niezbędne jest umiejętne przeprowadzanie treningów, które warto rozpocząć dość wcześnie. Powinny one opierać się na wzmocnieniu pozytywnym i w przyjemny sposób angażować czas zarówno psa, jak i właściciela. Stosowanie metod awersyjnych jest zabronione!

Niezwykle towarzyskie usposobienie shih tzu sprawia, że psy źle znoszą samotność. Najlepiej czują się w towarzystwie ludzi, oczekując od opiekuna uwagi i czułości. W związku z powyższym należy dość wcześnie rozpocząć naukę pozostawania w domu pod nieobecność właściciela, by pies nie nabył lęku separacyjnego.

Podatność na szkolenie psów shih tzu można określić jako średnią. Bywają uparte i odporne na komendy. Jednak dzięki systematyczności treningów metodami pozytywnymi można osiągnąć zadowalające efekty.

Hałaśliwość shih tzu kształtuje się na średnim poziomie. Nie należy zachęcać psa do szczekania i nagradzać go za to.

Psy shih tzu mocno przywiązują się do właściciela, choć na spacerach nie zawsze bywają posłuszne, dlatego wymagają stałej kontroli i przede wszystkim szkolenia z zakresu przywołania (przywołanie zwykłe – komenda „do mnie” oraz przywołanie awaryjne). Do ich wyprowadzania najlepiej stosować szelki lub lekko zaokrąglone obroże, które jednak ze względu na długą sierść należy zdejmować tuż po spacerze. 

Pieski shih tzu są raczej spokojne i nie mają tendencji do niszczenia (poza psami cierpiącymi na lęk separacyjny, który wymaga terapii behawioralnej). Właściwie spożytkowana energia u szczeniąt i dorosłych psów poprzez zabawy, spacery i ćwiczenia pozwala uniknąć niszczenia przedmiotów domowych.

Psy shih tzu wykazują tendencję do tycia. Uwielbiają przysmaki, dlatego wymagają racjonalnego żywienia.

Ten niewielki piesek z pewnością nie odstrasza wyglądem i posiada słaby instynkt stróżujący, jednak nie zawaha się szczekać, aby ostrzec właścicieli, jeśli uzna daną sytuację za niepokojącą lub niebezpieczną.

Shih tzu to pies przyjacielski i towarzyski, który łatwo i szybko przywiązuje się do właściciela. Nie wymaga specjalnych umiejętności trenerskich i dużej dozy doświadczenia w hodowli. Do wypracowania satysfakcjonujących rezultatów w zakresie posłuszeństwa wystarczą systematyczne i proste ćwiczenia, które będą przynosić przyjemność psu i jego właścicielowi.

Psy shih tzu bardzo dobrze odnajdują się zarówno na dużych, jak i małych powierzchniach. Nie wymagają obecności dużego ogrodu. Stosunkowo szybko przystosowują się do nowych warunków, nawet podczas częstych przeprowadzek.

Pieski te są średnio aktywne. Nie wymagają dużej dawki ruchu. W zupełności wystarczą niezbyt wyczerpujące, regularne spacery i zabawy.

Czworonogi te dobrze odnajdują się w podróży. Są odważne i ciekawe nowych miejsc. Jednocześnie szybko się do nich przyzwyczajają. Aby im to ułatwić, szczeniaki shih tzu od pierwszych tygodni życia powinny być oswajane z nowymi osobami (socjalizacja) i sytuacjami, miejscami, przedmiotami (habituacja). Ze względu na niewielkie rozmiary sam transport zwierzęcia nie sprawia żadnych kłopotów. Najlepiej przewodzić psa w specjalnym transporterze (najpierw jednak należy nauczyć psa wchodzenia do niego na komendę).

Ten bardzo towarzyski mały piesek bardzo dobrze dogada się z kocimi współlokatorami, zwłaszcza jeśli wychowuje się z nimi od początku.

Nieświadomy swojej wielkości shih tzu, nie boi się interakcji ze znacznie większymi od siebie czworonogami. Towarzyski i kochający zabawę, doceni obecność innych psów, aby móc się wspólnie z nimi wyszaleć. Shih tzu nie jest aż tak delikatny, na jakiego wygląda, więc nie trzeba brać go na ręce za każdym razem, gdy zaczepia innego psa!

Psy shih tzu są przyjazne dla dzieci. Lubią się z nimi bawić. W kontaktach z małymi dziećmi powinny jednak pozostawać pod kontrolą, bowiem maluch niechcący może zrobić psu krzywdę.

Shih tzu idealna rasa dla osób starszych. Psy te są wspaniałymi, radosnymi towarzyszami o pogodnym uosobieniu. Łagodne i towarzyskie, nie wymagają dużej aktywności ruchowej i zaawansowanych umiejętności trenerskich. Są za to doskonałymi kompanami do spacerów. 

U psów rasy shih tzu wymiana sierści następuje około ósmego miesiąca życia, kiedy to sierść szczenięca zostaje zamieniona na włos dorosły. Jest to jedyny moment linienia zwierząt. 

Wbrew pozorom ten mały piesek jest bardzo odporny, zazwyczaj cieszy się także długim życiem. 

Shih tzu są raczej odporne na choroby i cieszą się dobrym zdrowiem. Do najczęstszych schorzeń charakterystycznych dla tej rasy należą przede wszystkim: choroby oczu, nerek, zwężenie nozdrzy. Ze względu na niską odporność na warunki atmosferyczne częstą chorobą shih tzu jest też udar cieplny.

Pies shih tzu bardzo źle znosi upały, więc nie można go w tym czasie zostawiać na dłuższy czas na zewnątrz, należy podawać dużo wody i zapewnić ocienione miejsce na odpoczynek.

Jego obfita sierść i gęsty podszerstek zapewniają mu dobrą ochronę przed niskimi temperaturami.

Warto wiedzieć, że shih tzu z natury nie ma skłonności do tycia, ale proponowany mu często mało aktywny styl życia może prowadzić do nadwagi. Dlatego ważne jest, aby zapewnić mu codzienny ruch. 

• choroby oczu,
• choroby nerek,
• udar cieplny,
• zwężenie nozdrzy.

Rasa shih tzu pochodzi z Tybetu, prawdopodobnie ze skrzyżowania pekińczyka i lhasa apso. Najbardziej jednak rozwinęła się w Chinach, dokąd trafiła jako prezent darowany przez buddyjskich mnichów cesarzowej. Według podań na jej dworze mieszkało aż 200 piesków. Po śmierci cesarzowej zwierzęta rozprzestrzeniły się na pozostałą cześć kraju. Do Europy trafiły około 1930 roku, pierwotnie do Anglii.