Kaszel wsteczny u psa, nazywany również kichaniem i katarem wstecznym, jest zjawiskiem często spotykanym wśród psów.
Choć wygląda poważnie, w większości przypadków jest zupełnie normalny i niegroźny. Naszą uwagę powinien zwrócić dopiero wówczas, gdy zacznie przybierać na sile i będzie pojawiać się coraz częściej.
Czym jest kaszel wsteczny u psa?
Kaszel wsteczny u psa, zwany także katarem wstecznym, kichaniem wstecznym lub kichaniem odwróconym, w języku angielskim określany jest jako „reverse sneeze” oraz „reverse sneezing in dogs”. Jest on powszechnym objawem pochodzącym ze strony górnych dróg oddechowych, który od czasu do czasu można zauważyć u większości pupili.
Co więcej, niektóre rasy czworonogów mogą mieć nawet predyspozycje do częstszych ataków kichania wstecznego. Są to najczęściej małe psy oraz rasy brachycefaliczne czyli ze spłaszczoną kufą np. buldogi francuskie, mopsy, pekińczyki.
Ten typ psiego kaszlu spowodowany jest skurczem krtani i podniebienia miękkiego. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że zwierzak szybko i energiczne wdycha powietrze, zamiast – jak w przypadku normalnego kichania – go zwyczajnie wydychać.
Kaszel wsteczny u psa – objawy
Katar wsteczny u psa to zjawisko charakteryzujące się gwałtownymi, nagłymi i powtarzającymi się wdechami inhalacyjnymi przez nos.
Niekiedy u zwierzęcia pojawia się także odruch wymiotny i towarzyszące mu specyficzne dźwięki oraz parskanie (zwykle na koniec ataku kataru wstecznego).
Podczas ataku kataru wstecznego u psa zwierzę gwałtownie zatrzymuje się w miejscu i prostuje głowę wraz z szyją, wyciągając je mocno do przodu.
Równocześnie wydaje z siebie donośny i powtarzający się dźwięk podobny do parskania lub zachłystywania się. W większości przypadków wdychanie powietrza może być bardzo silne. Zwykle atak ten trwa od kilku sekund do nawet dwóch minut.
Po napadzie pies natychmiast wraca do normalnego funkcjonowania i jego zachowanie nie przejawia żadnych nieprawidłowości. Zazwyczaj napad kichania wstecznego bardzo łatwo jest odróżnić od normalnego kichania, które występuje jednorazowo i przebiega tak samo jak u ludzi.
Jak reagować na atak kichania wstecznego u psa?
W większości przypadków atak kaszlu wstecznego u psa nie wymaga szczególnego rodzaju interwencji ze strony człowieka.
Opiekun może jedynie pomóc swojemu psu poprzez delikatne zakrycie dłonią nosa i równoczesne masowanie gardła, co pozwoli wyciszyć i uspokoić Twojego pupila. Skuteczne może okazać się także przytknięcie palca do czubka nosa psa lub lekkie dmuchanie w pysk i nos.
Niekiedy kichanie wsteczne powinno wówczas ustąpić, jednakże nie obowiązują w tej kwestii ścisłe reguły. Wszystkie te działania mają na celu umożliwienie psu kilkukrotnego przełknięcia, co zazwyczaj hamuje skurcz mięśni odpowiedzialnych za kichanie wsteczne.
Podczas ataku kataru wstecznego na pewno warto wyprowadzić psa do chłodniejszego miejsca lub na zewnątrz, gdzie łatwiej mu będzie oddychać. Kluczowe będzie także uspokojenie zwierzęcia i zapewnienie mu bezstresowej atmosfery.
O czym może świadczyć katar wsteczny u psa?
Katar wsteczny u psa zazwyczaj jest spowodowany samoistnymi lub alergicznymi podrażnieniami lub stanami zapalnymi w klatce piersiowej, gardle, przewodzie nosowym i w obrębie krtani. W niektórych przypadkach mogą być wywołane:
- wdychaniem drażniących substancji lub reakcje alergiczne
- ciągnięciem na smyczy;
- nadmiernym podnieceniem (spowodowanym zarówno falą radością, jak i złością np. po bójce z innym psem);
- wpadnięciem ciała obcego do gardła – niekiedy taka substancja lub przedmiot może zostać wciągnięty przy wdechu do dróg oddechowych psa, co powoduje swędzenie;
- nagłą zmianą temperatury otoczenia;
Niestety, zdarza się również, że schorzenie jest objawem towarzyszącym poważniejszym chorobom:
- problemom neurologicznymi (podrażnieniami lub uszkodzeniami nerwów);
- polipom lub innym zmianom o charakterze nowotworowym;
- chorobom serca we wczesnym stadium, które nie dają jeszcze widocznych objawów.
Kaszel kenelowy u psa
W internecie można spotkać artykułu, w których kaszel wsteczny mylony jest z kaszlem kenelowym.
Kaszel kennelowy jest chorobą zakaźną objawiającą się zapaleniem oskrzeli i tchawicy u psa. Zwierzak łatwo może się nią zarazić zwłaszcza jeśli jego odporność jest obniżona, a przebywa w dużych skupiskach psów.
Do objawów kaszlu kenelowego należą brak apetytu i apatia (w pierwszych dniach), a później:
- wysięk z nosa,
- wysoka gorączka,
- uporczywy kaszel, przy którym pies wygląda, jakby się dusił.
- Do objawów choroby należą również wymioty i biegunka.
Nieleczony kaszel może doprowadzić nawet do śmierci Twojego psa! Dlatego warto zaszczepić pupila — szczepienia przeciwko tej chorobie można wykonać już u siedmiotygodniowych szczeniąt.
Kaszel sercowy u psa
Kaszel sercowy przypomina zakrztuszenie u psa. Ten rodzaj kaszlu jest suchy, męczący i dławiący. Występuje zwłaszcza w nocy, lub nad ranem. Pojawia się najczęściej u psów, które mają problemy kardiologiczne. Gdy serce psa pracuje wolniej,zwierzak może również szybko się męczyć i tracić na wadze.
Jednym z objawów choroby jest także apatia zwierzaka. Wizyta u lekarza weterynarii jest koniecznością!
Leczenie kichania wstecznego u psa
Choć kichanie wsteczne (kaszel wsteczny) może wywołać zaniepokojenie właściciela, to w większości przypadków nie powodu do obaw. Psy zmagające się z tym zjawiskiem nie wymagają zazwyczaj przyjmowania leków, jednakże, w niektórych przypadkach, lekarz może zalecić bardziej wrażliwym czworonogom łagodzące leki przeciwhistaminowe.
Pamiętajmy, że u zdrowych psów kaszel pojawia się co jakiś czas w różnych etapach życia, a u ras z hodowli mających do tego predyspozycje – nawet kilka razy dziennie.
Dopiero w przypadku, gdy zaczyna dokuczać zwierzęciu nader często, ma ostry przebieg i towarzyszą mu odruchy wymiotne, powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, który dokładnie oceni stan zdrowia psa i zleci odpowiednie leczenie.
Istotne będzie wykluczenie takich dolegliwości jak zapadanie tchawicy, infekcje układu oddechowego czy wspomniany wyżej kaszel kenelowy.
Jeśli problem ma charakter przewlekły i związany jest z alergią, to istotne jest zidentyfikowanie szkodliwego czynnika lub substancji, co pomoże wykluczyć go z otoczenia zwierzęcia i zminimalizować dokuczliwe objawy.
Konsultacja: lekarz weterynarii Franek Paśko
