Pierwszą fazą wymiotów u psa są nudności, czyli inaczej mdłości i niepokój. Można zaobserwować zmianę zachowania u psa. Zwierzę odczuwa niepokój, pojawia się też ślinotok. W międzyczasie jelita psa poprzez skurcze przesuwają treść pokarmową w stronę żołądka. Kolejną fazą jest tak zwane dławienie, czyli skurcze mięśni brzucha i żołądka.
Pies oddycha głęboko i pojawia się zauważalny odruch dławienia się. Ostatnią i niemal niemożliwą do przeoczenia fazą jest opróżnienie żołądka, czyli wyrzut częściowo przetrawionej treści pokarmowej.
Wymioty u psa - jednorazowe, ostre lub przewlekłe
U psa możemy rozróżnić trzy rodzaje wymiotów :
- jednorazowe
- ostre
- przewlekłe
Wymioty przewlekłe trwają zazwyczaj ponad trzy tygodnie, ostre zaś pojawiają się nagle i trwają przez kilka dni. Zarówno przewlekłe, jak i ostre wymioty są wskazaniem do wizyty u lekarza weterynarii. Wymioty u psa często są objawem różnych chorób.
Warto obserwować, czy nie pojawiają się inne niepokojące objawy, aby lekarz weterynarii mógł zebrać jak najpełniejszy wywiad i poprawnie zdiagnozować, czy sytuacja wymaga leczenia, czy jest tylko jednorazowym wypadkiem.
Dlaczego pies wymiotuje?
Podstawową rolą wymiotów u psa (i nie tylko) jest niedopuszczenie do wchłonięcia się do krwiobiegu substancji szkodliwych oraz nadmiaru pokarmu.
Pełnią więc ważną funkcję ochronną organizmu. W związku z tym, mimo oczywistego dyskomfortu właściciela, nie jest wskazane podawanie leków przeciwwymiotnych bez konsultacji z lekarzem weterynarii.
Warto też pamiętać, że wymioty, choć często tak kojarzone, nie muszą być wyłącznie reakcją układu pokarmowego.
Przyczyna wymiotów u psa może leżeć również w:
- gorączce,
- bólu,
- nagłych i szybkich ruchach (np.podczas jazdy samochodem),
- w zapaleniach otrzewnej czy trzewi.
Pies mógł też połknąć ciało obce i jego organizm, poprzez wymioty, próbuje się go pozbyć. Ponadto niektóre składniki leków podrażniają błonę śluzową żołądka i jelit.
Inną, bardzo częstą, przyczyną wymiotów u psa jest nieodpowiednia dieta. Może być związana zarówno z niewłaściwą karmą, alergią pokarmową, nagłą zmianą diety, jak i podawaniem resztek z naszego stołu.
Niektóre produkty, jak np. cebula czy czekolada, są dla niego bardzo toksyczne i prowadzą do zatrucia, a nawet do śmierci.
Gdy pies wymiotuje pianą lub śliną…
Wymiotowanie śliną, czy też białą pianą, najprawdopodobniej świadczy o odczuwanym dyskomforcie w okolicy gardła. Może być spowodowane zarówno zapaleniem gardła, jak i chorobami migdałków.
Wydzielina pojawia się w wyniku podrażnienia błony śluzowej – pies próbuje ją odkrztusić i wydala na zewnątrz ślinę lub białą pianę. Tym objawom mogą towarzyszyć: gorączka, apatia, niechęć do jedzenia.
Należy zachować spokój i udać się do lekarza weterynarii, aby zlokalizował źródło infekcji i dobrał odpowiednie leki. Wymiotowanie pianą jest też jednym z objawów kaszlu kenelowego, poważnej i bardzo zakaźnej choroby u psa, której nie należy bagatelizować.
Gdy pies wymiotuje niestrawionym jedzeniem…
W przypadku tego rodzaju wymiotów powinniśmy zwrócić uwagę na to, czy pokarm jest pogryziony, czy trafił do żołądka i został już wstępnie strawiony, ponieważ wymioty niestrawionym jedzeniem mogą wskazywać zarówno na choroby układu pokarmowego, jak i na nieodpowiednim żywieniem naszego psa.
Niestrawione jedzenie, zwymiotowane w niedługim czasie po spożyciu posiłku, prawdopodobnie wskazuje na to, że pies zbyt łapczywie je. Ten problem można bardzo łatwo rozwiązać, dzieląc porcje na mniejsze albo wspomagając się specjalną miską spowalniającą jedzenie. Warto też zasięgnąć opinii behawiorysty, ponieważ zbyt łapczywe jedzenie może świadczyć o problemach behawioralnych.
Jeśli wymioty pojawiają się u psa po tym, jak od jedzenia upłynął już dłuższy czas, ale treść pokarmowa wygląda na niestrawioną, może to świadczyć o chorobie przełyku, co jest wskazaniem do wizyty w lecznicy.
Kiedy jedzenie jest już nadtrawione, najprawdopodobniej wymioty są wynikiem nieodpowiedniej diety. Być może wrażliwy psi żołądek w ten sposób reaguje na nagłą zmianę karmy, a może któryś z jej składników mu zaszkodził. Jak ponadto zostało już wyżej wspomniane – pies nie powinien dostawać ludzkiego jedzenia.
Nie ma powodów do paniki, jeśli oprócz wymiotów u psa nie zaobserwujemy żadnych innych objawów. Należy zastanowić się, co pies jadł przed ostatnie kilka-kilkanaście godzin i czy nie popełniliśmy jakiegoś błędu. W przypadku podejrzenia alergii pokarmowej należy przeprowadzić dietę eliminacyjną.
Gdy pies wymiotuje krwią…
Wymioty krwią świadczą o krwotoku wewnętrznym i są wskazaniem do jak najszybszej wizyty u lekarza weterynarii! Towarzyszą im na ogół inne objawy, o których również należy poinformować lekarza podczas zbierania wywiadu.
Warto też zwrócić uwagę na wygląd samej krwi w wymiocinach. Tak zwane wymioty fusowate najprawdopodobniej świadczą o krwawieniu z żołądka. Gdy krew jest czerwona, oznacza to, że pojawiła się gdzieś „po drodze“ i nie pochodzi bezpośrednio z żołądka.
Gdy pies wymiotuje żółcią…
Gdy pies wymiotuje żółcią to, podobnie jak w przypadku krwi, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Żółć świadczy o wymiotach z dwunastnicy. Przyczyn może być kilka, od braku dostatecznej osłony żołądka przy niektórych lekach, aż po stany zapalne układu pokarmowego.
Co robić, gdy pies wymiotuje?
Wymioty same w sobie nie są chorobą, tylko objawem. Nie muszą świadczyć, i często nie świadczą, o poważnej chorobie, nie należy ich jednak bagatelizować.
Podczas gdy pies wymiotuje, przede wszystkim należy zachować spokój i obserwować towarzyszące zdarzeniu objawy oraz okoliczności, aby móc je potem szczegółowo przedstawić lekarzowi weterynarii.
Nie należy podawać psu żadnego pokarmu, bo może to nasilić wymioty i przyczynić się do szybszego odwodnienia organizmu. Można podawać psu wodę, ale tylko w małych ilościach i tylko, jeśli nie prowokuje ona dalszych wymiotów.
Nie należy podawać psu leków przeciwwymiotnych na własną rękę! Wymioty często są obronną reakcją organizmu na substancje szkodliwe. Podane leki mogą daną substancję sztucznie zatrzymać w organizmie i doprowadzić do zatrucia.
Czasem zaleca się podanie psu węgla aktywowanego, który absorbuje szkodliwe substancje, ale jego skuteczność maleje wraz z czasem, który upłynął od ekspozycji na trującą substancję. Największą skuteczność wykazuje przez pierwszą godzinę. Zalecana dawka to 1 do 5 gramów na kilogram. Warto pamiętać, że węgiel aktywowany może pochłonąć również podane leki.
