Biegunkę u psów definiuje się jako nieuformowane lub luźne stolce, występujące w większych ilościach i/lub częściej niż zazwyczaj.
Biegunka nie jest chorobą, a objawem klinicznym wielu różnych schorzeń. Może być wynikiem poważnych, zagrażających życiu chorób, takich jak niewydolność układu narządów lub nowotwór. Nawet pozornie niegroźna biegunka może okazać się poważna, jeśli leczenie nie zostanie podjęte odpowiednio wcześnie.
Jakie są najczęstsze przyczyny biegunki u psa?
Układ pokarmowy psa jest dosyć wrażliwy i różnie reaguje na wszelkiego rodzaju zaburzenia w organizmie. Niektóre przyczyny, takie jak zjedzenie zbyt dużej ilości trawy, nie stanowią powodu do obaw, podczas gdy inne mogą być oznaką zagrażającego życiu problemu.
Poniżej niektóre z nich:
- wszystkożerność, czyli zjadanie napotkanych śmieci lub zepsutego jedzenia,
- zmiana diety,
- nietolerancja pokarmowa,
- alergie,
- pasożyty,
- trujące substancje lub rośliny,
- połknięcie ciała obcego,
- infekcje bakteryjne i wirusowe,
- choroby nerek i wątroby, zapalenie jelit,
- nowotwory,
- antybiotyki i inne leki,
- stres.
Mój pies ma biegunkę – kiedy udać się do lekarza weterynarii?
Jeśli Twój pies miał tylko jeden epizod biegunki i poza tym zachowuje się normalnie, to zazwyczaj nie jest powodem do niepokoju.
Pamiętaj o obserwacji swojego pupila. Jeżeli biegunka utrzymuje się dłużej niż 24 godziny, Twój czworonóg odmawia picia wody, a biegunce towarzyszą inne niepokojące objawy, niezwłocznie udaj się do lecznicy weterynaryjnej, gdyż zdrowie Twojego psa jest zagrożone.
Gdy zwierzę usilnie próbuje oddać stolec, ale wydala tylko niewielkie ilości wodnistej biegunki, może być to spowodowane połknięciem obcego przedmiotu. Jest to bardzo poważny stan, który wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.
Powtarzające się ataki biegunki w krótkim okresie czasu mogą być oznaką bardzo poważnego problemu zdrowotnego, zwłaszcza jeśli twój futrzany przyjaciel jest w wieku szczenięcym albo geriatrycznym lub ma osłabiony układ odpornościowy.
Jeśli u Twojego psa wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii, aby umówić się na wizytę:
- apatia
- krew w stolcu
- oznaki odwodnienia (zapadnięte, sucho wyglądające oczy, suchy nos lub suche, lepkie dziąsła)
- wymioty
- nietypowe ślinienie się
- brak apetytu
Co z domowej apteczki mogę podać na biegunkę u psa?
W przypadku biegunki możemy podać psu niektóre leki dostępne w naszej apteczce takie jak: węgiel leczniczy, czy no-spa.
Przede wszystkim jednak należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, gdyż stosowanie leków na własną rękę, może mieć efekt przeciwny do oczekiwanego i zamiast pomóc, możemy zwierzęciu zaszkodzić.
Zabronione jest stosowanie leków dla ludzi zawierających loperamid (np. Stoperan). Są one szczególnie niebezpieczne u ras z mutacją w genie MDR1, np.: collie, owczarków australijskich, whippetów długowłosych, a także silky terierów.
Węgiel leczniczy- działanie u psa
Węgiel aktywny u psa podaje się w celu zminimalizowania wchłaniania toksycznych substancji. Warto mieć na uwadze, że nie będzie on efektywny z każdym rodzajem trucizn.
Dobrze wiąże się z cząsteczkami niepolarnymi, jednak słabo albo wcale z alkoholami, ksylitolem lub metalami ciężkimi.
Jako podawać węgiel leczniczy psu?
Podstawową zasadą stosowania węgla aktywnego jest jednoczesne podawanie go ze środkiem przeczyszczającym, gdyż tworzone z węglem wiązania są nietrwałe.
Zalecana dawka węgla przy jednorazowym podaniu to 1-5 g/kg m.c. Węgiel w formie tabletek ma dosyć słabe działanie. Jeśli aplikujemy go w kapsułkach, podajmy ich zawartość bez otoczek, co pozwoli na zwiększenie efektywności leku.
Dawka przy wielokrotnym podawaniu węgla wynosi 1-2 g/kg m.c. co sześć godzin przez następną dobę. Następnych dawek węgla nie powinniśmy łączyć ze środkiem przeczyszczającym.
Podawanie węgla psom, a jedzenie
Węgiel powinien być podawany z niedużą ilością jedzenia, gdyż obniża ono efektywność wiązania toksyn.
Czy stosowanie węgla u psa jest bezpieczne?
Podawanie węgla psom jest stosunkowo bezpieczne.
U niektórych pacjentów następuje hipernatremia (nadmiar sodu w organizmie), której przyczyną są zazwyczaj środki przeczyszczające, nie sam węgiel.
Z tego względu powinno monitorować się stężenie elektrolitów u psów z biegunką.
Kiedy nie podawać węgla aktywnego psom?
Stosowanie węgla aktywnego jest przeciwwskazane w przypadku:
- odwodnienia,
- zaburzeń elektrolitowych,
- przewlekłych wymiotów,
- planowanego zabiegu na przewodzie pokarmowym lub endoskopii,
- niedrożności przewodu pokarmowego.
- wstrząsu hipowolemicznego,
- zatrucia substancjami żrącymi lub ropopochodnymi
Czy węgiel aktywny jest skuteczny?
W celu zbadania skuteczności działania węgla aktywnego przeprowadzono liczne badania, które wykazały, że główną rolę odgrywa tutaj czas- podanie aktywowanego węgla 1 minutę po zatruciu jest znacznie bardziej skuteczne w zmniejszaniu wchłaniania toksyn z przewodu pokarmowego niż jego aplikacja 30 minut po zatruciu.
Powtarzane podawanie węgla aktywowanego w odstępach 1- lub 12-godzinnych, nie wywiera dodatkowego hamowania trucizn. Węgiel aktywowany w dawce 5-krotnie większej od dawki trucizny podany 30 minut po zatruciu, skutecznie zmniejszył śmiertelność u psów. (1)
