Lapinporokoira (lapoński pies pasterski)

Relacja psa z opiekunem opiera się na zaufaniu. Jak wiele ras północnych, pies niechętnie okazuje uczucia, ale ich oznaki są szczere.

Lapinporokoira jest skory do zabawy i uwielbia spędzać czas z opiekunem.

Pies potrafi zachowywać się spokojnie i cicho w domu, ale na zewnątrz potrzebuje dużej dawki ruchu i stymulacji społecznej, węchowej i umysłowej.

Lapinporokoira to pies pasterski, ale dzięki swojej posłusznej naturze i zapałowi, może służyć także do innych zadań.

To dobry tropiciel, choć nie używa się go zbyt często do polowań.

Lapinporokoira jest bardzo towarzyski i nie boi się obcych. Nie okazuje wobec nich agresji.

Pies ten nie jest nadmierną przylepą. Zachowuje granice, choć lubi, gdy poświęca mu się uwagę.

Lapinporokoira nie lubi być wykluczany ze swojej grupy społecznej. Do rozwoju potrzebuje regularnych kontaktów i aktywności ze swoją rodziną.

To bardzo posłuszny pies, który szybko rozumie, czego od niego oczekujemy, o ile stosujemy życzliwe i konsekwentne metody szkoleniowe oparte na szacunku.

Lapinporokoira szczeka dużo, zwłaszcza podczas pracy.

Ten fiński pies pasterski wykorzysta okazję do ucieczki, jeśli jego potrzeby nie są zaspokajane w wystarczającym stopniu.

Może okazać się niszczycielem, jeśli nie zapewnimy mu codziennego zajęcia i stymulacji.

Przysmaki przydadzą się do pozytywnego wzmacniania odpowiednich zachowań psa podczas szkolenia.

Lapinporokoira to dobry stróż, ponieważ w przeszłości służył do pilnowania stad reniferów. Ze względu na skłonność do szczekania sprawdzi się również jako pies alarmujący.

Pies ten zdecydowanie nie powinien żyć w mieszkaniu. Najlepiej będzie czuł się w domu na wsi z dobrze ogrodzonym terenem i możliwością codziennych spacerów na otwartej przestrzeni.

Lapinporokoira musi dużo biegać. Potrzebuje wysportowanego właściciela, który jest w stanie poświęcić długie godziny na spacery.

Ze względu na średnie rozmiary pies może towarzyszyć właścicielom w podróżach, ale konieczna jest odpowiednia socjalizacja szczeniaka, by spokojnie znosił zmiany otoczenia.

By współżycie psa z kotem przebiegało harmonijnie, zwierzęta powinny zamieszkać ze sobą w jak najmłodszym wieku.

Psy tej rasy nie okazują agresji wobec swoich współbraci, z którymi świetnie się dogadują.

Lapinporokoira to rasa, która znakomicie nadaje się dla rodziny z dziećmi, pod warunkiem, że jest to rodzina prowadząca aktywny tryb życia

Lapinporokoira nie zniesie braku aktywności. Jego właściciel bez względu na wiek musi być na tyle dynamiczny i dyspozycyjny, by zaspokoić potrzeby swojego pupila.

Wybór pierwszego zwierzęcia domowego nie powinien być przypadkowy. Należy dobrze zapoznać się z potrzebami psa, jego instynktami, a także z odpowiadającym mu trybem życia. Jeśli decydujemy się na psa pracującego, powinniśmy być świadomi, że jest to wymagający wybór, psy te bowiem potrzebują wystarczającej dawki aktywności, nie tylko ruchowej, aby prawidłowo się rozwijać i funkcjonować.