Według raportu FEDIAF Facts and Figures z 2020 roku w Polsce żyje ok. 6, 8 milionów kotów. Według danych z 2022 roku, Europejczycy posiadają 127 milionów kotów i 109 milionów psów. Jednocześnie z badania ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) wynika, że w populacji polskiej uczulenie na alergeny kota wynosi średnio 13,5%, a na psa 9,7%.
Jak osoby uczulone radzą sobie z obecnością kota swojego partnera?
W Dzień Świętego Walentego, redakcja Wamiz chciała dowiedzieć się, co osoba uczulona na koty może zrobić, by bez problemu mieszkać z kimś, kto opiekuje się mruczkiem.
Czy historia takiej miłości jest skazana na porażkę? Czy para musi żyć osobno do czasu stworzenia szczepionki? Czy istnieją rozwiązania, aby miłość zwyciężyła nad alergią?
Potrzebna jest adaptacja
Redakcja Wamiz zwróciła się do swoich odbiorców na Instagramie i Facebooku, aby dowiedzieć się więcej. I, jak szybko zauważycie, osoby uczulone wybierają miłość ponad wszystko.
Kluczowe słowo to „adaptacja”. Właściciele kotów, których ankietowaliśmy, są nieugięci i nie ma mowy o porzuceniu zwierzęcia dla historii miłosnej.
„Rozstać się z moimi kotami? NIGDY! Jest wiele rozwiązań, których można spróbować, zanim dojdzie do rozstania. Byłabym gotowa zmienić dietę moich kotów, aby zmniejszyć alergię u mojego chłopaka” - wyjaśnia 27-letnia Aleksandra.
Większość naszych czytelników opowiada, że osoby uczulone próbują wszystkich sztuczek, aby przebywać z kotem odpowiedzialnym za kichanie, pieczenie oczu i drapanie w gardle.
Jak często na początku związku, wielu decyduje się na osobne mieszkania.
Tak jest w przypadku 25-letniej paryżanki Mathilde: „Mój partner nie może przyjść do mnie lub zostaje bardzo krótko z powodu alergii na koty”.
Aby uniknąć ataku kichania, młoda kobieta jeździ tam i z powrotem między swoim mieszkaniem w 12. dzielnicy Paryż a mieszkaniem swojego chłopaka w 17. dzielnicy, aby spędzić czas z ukochanym.
Krzysztof z Wrocławia, opiekun Tygryska, niedawno zdecydował się na zamieszkanie z Marysią. Dziewczyna uczulona jest na sierść kota.
„Mieszkamy razem, a moja dziewczyna bierze leki antyhistaminowe. Unikamy spania z kotem” - tłumaczy Krzysztof.
Nie ma powodów do paniki
Istnieją rozwiązania, aby alergik mógł mieszkać z opiekunem kota.
Świadectwo pani Weroniki, 45 lat, z pewnością przywróci wam nadzieję: „Mój mąż po prostu dba o mycie rąk po pogłaskaniu kota, aby nie wywołać alergii kontaktowej, gdy dotyka oczu. Kiedy spotkaliśmy się kilka lat temu, miał silne alergie, ale z czasem uodpornił się. Dbamy też o czystość w domu i nie śpimy z kotem”.
Częste sprzątanie mieszkania pozwoli ograniczyć obecność białka Fel D1, głównego alergenu obecnego w ślinie i gruczołach łojowych kota.
Można także zabronić kotu dostępu do sypialni (mówimy o kocie, nie o partnerze!). Jest to działanie mające na celu ograniczenie obecności sierści, a więc i białka Fel D1, odpowiedzialnego za wiele dolegliwości.
Dla spokojniejszego współżycia z alergikiem można również szczotkować zwierzę przynajmniej raz dziennie i używać specjalnej karmy zmniejszającej ilość alergenów na sierści zwierzęcia.
Karma Pro Plan® Liveclear® redukuje o 47% alergeny na sierści i naskórku kota. Efekt ten jest zauważalny już od 3. tygodnia codziennego stosowania.
Można również skonsultować się z alergologiem, który ustali leczenie, aby wesprzeć pomóc ukochanej osobie przezwyciężyć alergię na sierść kotów.
Dzięki tym wskazówkom możecie spędzić romantyczne Walentynki!
