Snowshoe

Dopuszcza się wszystkie maści, choć seal i czekoladowy są najpopularniejsze.

Istnieje odmiana „mitted”, która ma zawsze białe łapki!

Krótka

niebieski / akwamaryna

Snowshoe jest kotem średniej wielkości, raczej wydłużonym, ale jednocześnie mocno umięśnionym. Jego głowa ma kształt zaokrąglonego klina. Kufa i uszy są średniej wielkości.

Ma krótkie i miękkie w dotyku futro o umaszczeniu typu kolorpoint, ale o dwóch bardzo określonych elementach - odwróconej literze V na pyszczku oraz czterech białych skarpetkach.

Długie nogi nadają mu elegancji na podobieństwo przodka - kota syjamskiego.

Z reguły jest towarzyski, miły i lubi pieszczoty.

Codzienna zabawa z opiekunem jest najlepszym sposobem na zapewnienie kotu ruchu i zaspokojenie jego potrzeby fizycznej aktywności.

Jest jednocześnie spokojny i energiczny. Czas zabawy potrafi świetnie równoważyć z chwilami odpoczynku.

Snoeshoe jest wnikliwym badaczem otoczenia, który znajduje zmyślne rozwiązania wszelkich napotkanych przeszkód i potrafi osiągnąć założony cel. Świetnie nadaje się do tresury i chętnie się uczy siadania na rozkaz czy dawania łapy.

Z reguły wykazuje bardzo duże zainteresowanie wszystkim, co nowe. Oczywiście jest wiele czynników, które mogą wpłynąć na nieufność kota w stosunku do obcych, łącznie z osobistymi doświadczeniami kota.

O ile kot jest zaspokojony pod względem niezbędnej stymulacji oraz ruchu, może przywyknąć do niemalże samotnego życia. Niemniej jednak warto pamiętać, że większość kotów tej rasy to niezwykle towarzyskie stworzenia.

Wiele kotów snowshoe uwielbia posługiwać się głosem. To gaduły, które kochają prowadzić niekończące się rozmowy z członkami rodziny.

Ma dużą potrzebę aktywności fizycznej, którą może zaspokoić podczas zabawy samodzielnej lub z rodziną.

Ten kot potrzebę odkrywania ma we krwi i jest słynnym kotem-poszukiwaczem. Trzeba zachować ostrożność.

Ten raczej aktywny kot może stać się łakomczuchem. Dlatego zaleca się podawać karmę w interaktywnej misce, co pozwala zaspokoić kocią potrzebę stymulacji oraz kontrolować apetyt.

Aby dwa koty mogły razem mieszkać, niezbędne są trzy elementy - odpowiednia socjalizacja za młodu, stopniowe zapoznawanie zwierząt oraz otoczenie wyposażone w wysoko położone miejsca do wskakiwania.

Snowshoe może się przyzwyczaić do życia z psem przede wszystkim dlatego, że silnie łaknie towarzystwa. Niemniej jednak zwierzęta trzeba ze sobą zapoznawać stopniowo, a kotu zapewnić otoczenie wyposażone w wysoko położone miejsca do wskakiwania, gdzie będzie mógł się schronić przed niechcianymi kontaktami z psem.

Bardzo ważne jest, aby dzieciom dobrze i dokładnie wytłumaczyć język kociego ciała. Jeśli zależy nam, aby nasza pociecha zbudowała z mruczkiem miłą relację, malec musi szanować granice kota. Wtedy zabawom i pieszczotom nie będzie końca.

To oczywiste, że każdy kot ma inny charakter, co widać nawet wśród osobników tej samej rasy. Ponieważ snowshoe jest jednocześnie spokojny i aktywny, może być dobrym towarzyszem dla spokojnej osoby, oczywiście pod warunkiem, że opiekun będzie w stanie wywiązywać się ze swoich obowiązków przez całe życie kota.

Snowshoe gubi bardzo mało sierści.

Średnia długość życia snowshoe wynosi od 12 do 15 lat, ale niektóre osobniki żyją znacznie dłużej.

Krótkie i gęste futerko daje mu ochronę przez zimnem, ale umiarkowaną. Dlatego snowshoe nie zalicza się do kotów szczególnie odpornych na ekstremalne temperatury.

Istnieje kilka czynników ryzyka otyłości kotów, takich jak wiek, środowisko, dieta i aktywność. Rasa snowshoe nie ma szczególnej predyspozycji do nadwagi, ponieważ jest raczej energiczna. Ryzyko nadwagi znacząco się zmniejsza, gdy kot ma tyle ruchu ile potrzebuje.

Ponieważ rasa snowshoe jest rzadko spotykana, istnieje niewiele danych na temat zdrowia. Choć uważa się, że jej przedstawiciele są kotami stosunkowo odpornymi i zdrowymi, zaleca się doroczne kontrole u weterynarza. Mogą im dolegać te same schorzenia, co wszystkim innym kotom domowym, na przykład choroby jamy ustnej i przyzębia.

Choć rasa jest dość rzadka, dopuszcza się wyłącznie krzyżowanie w jej ramach.

Pod koniec lat siedemdziesiątych, pewna amerykańska hodowczyni postanowiła stworzyć odmianę kota syjamskiego o białych łapkach, jakie oglądała na ilustracjach z epoki wiktoriańskiej. Skrzyżowała więc syjamy z kotami amerykańskimi krótkowłosymi bikolor oraz najprawdopodobniej z birmańskimi.

W 1983 roku pierwsze towarzystwo felinologiczne (CFA) uznało rasę snowshoe. To rasa wciąż bardzo rzadka, choć powoli zyskuje na popularności.