Kot syjamski

Pod względem elegancji kot syjamski nie ma sobie równych. Często określa się go mianem „księcia pośród kotów”. Elegancki chód, trójkątny pyszczek i duże spiczaste uszy nadają mu wdzięku. W jego intensywnie niebieskim spojrzeniu można się wręcz zatracić… Podczas gdy wdzięk jest jego zaletą, syjam ma też pewien słaby punkt, który ujawnia się szczególnie wówczas, gdy kot otwiera pyszczek, żeby się odezwać. W każdym razie niektórzy tak uważają. Głos syjama jest ochrypły i niemelodyjny. Jedno jest pewne – nie przypomina miauczenia żadnego innego kota, przez co nie da się nie zwrócić na nie uwagi. O ile nie jesteśmy nim oczarowani – i nie zapewnimy mu odpowiedniej ilości uwagi – jego głos może nas doprowadzić do szału!

Zweryfikowane przez eksperta

Komentarz •

Długość życia	Kot syjamski średnio żyje od 15 do 20 lat
Charakter	Lubiący zabawę Inteligentny
Wielkość dorosłego osobnika	Kotka Około 30 cm Kot Około 30 cm
Waga dorosłego osobnika	Kotka pomiędzy 2 i 3 kg Kot pomiędzy 3 i 5 kg
Kolor umaszczenia	Czarne Czekoladowe/ brązowe Niebieskie/szare
Rodzaj szaty	Krótka
Kolor oczu	Niebieskie

Ciekawostki

Wszystkie kocięta syjamskie rodzą się całkiem białe. Warto wiedzieć, że ubarwienie typu syjamskiego jest nie tylko wynikiem genotypu kota, ale także… temperatury. W miejscach, w których temperatura skóry kota jest niższa (pyszczek, uszy, łapy, ogon), gen odpowiedzialny za umaszczenie point determinuje gromadzenie się barwnika i ciemnienie tych partii okrywy włosowej. Natomiast powyżej pewnej temperatury skóry (36,67°C) włos się nie wybarwia. Przejściowy wpływ na kolor okrywy włosowej syjama ma także temperatura otoczenia – pod wpływem zimna oznaki point ciemnieją.

Więcej informacji na temat rasy Kot syjamski

Pochodzenie i historia

Pochodzenie i historia rasy Kot syjamski

Jak sama nazwa wskazuje, kot syjamski pochodzi z Syjamu, czyli obecnej Tajlandii, gdzie rasę tę uznawano za świętą. W dawnych czasach posiadanie kotów syjamskich było zarezerwowane dla buddyjskich mnichów i członków dworskiej elity. Odkryty w Ayutthaya rękopis pochodzący z 1350 roku, przedstawia jasnowłosego kota z maską, uszami oraz nogami i ogonem czarnej barwy. Inne stare manuskrypty wskazują, że koty syjamskie zamieszkiwały świątynie i pałace Azji Południowo-Wschodniej w XIV wieku. Istnieje nawet legenda, która głosi, że strabizm u kotów tej rasy wziął się z tego, że syjamy miały za zadanie czuwać nad świętymi naczyniami i od nieustannego patrzenia na nie dostały zeza!

Pierwsze syjamy pojawiły się w Wielkiej Brytanii w połowie XIX wieku. Konsul generalny Owen Gould, odpowiedzialny za misję polityczną i handlową w Syjamie, podczas swojego pobytu w tym kraju odkrył królewską hodowlę kotów, kryjącą najpiękniejsze okazy zwierząt tej rasy. Konsul, wyraźnie zauroczony, przekupił jednego ze sług w pałacu, aby ten wykradł dla niego dwa syjamy, z którymi urzędnik wrócił do Wielkiej Brytanii. Oczywiście – skoro udało się Anglikom, Francuzi nie mogli być gorsi. Tak więc rok później minister Auguste Pavie udał się w podróż na Daleki Wschód, skąd przywiózł parę dwóch niezwykłych kotów o kończynach ciemniejszych niż reszta ciała. Niestety pomimo starań tych dwóch podróżników, koty zachorowały i mocno podupadły na zdrowiu, rasę uznano więc w tamtym czasie za zbyt delikatną. Mimo tej porażki, około 1920 roku hodowcom udało się odtworzyć rasę. Tym razem sukces kota syjamskiego był ogromny i… niemalże doprowadził do ponownego zniknięcia rasy – tym razem z powodu nadmiernej popularności. Hodowcy rozmnażali koty nieprawidłowo, stosując nawet chów wsobny. Dopiero w 1932 roku podjęto zdecydowane działania mające na celu ustanowienie standardów rasowych i hodowlanych dla tego wspaniałego kota, który dzięki tym wysiłkom stał takim, jakim znamy go dzisiaj.

Charakter

Kot syjamski - charakter

Raczej czuły

Syjam najbardziej lubi być blisko swoich opiekunów. Uwielbia pieszczoty, szczególnie jeśli od małego jest do nich przyzwyczajany.

Bardzo lubi zabawę

To bardzo żywy kot o dużej potrzebie rozładowania energii. Należy zwrócić uwagę, aby miał zapewnione różnorodne i stymulujące zajęcia.

Energiczny

Syjam wie jak odpocząć, żeby odzyskać wigor. Przerwy w aktywności kota, zazwyczaj dość krótkie, pozwalają mu naładować akumulatory do kolejnych zabaw i gadania – szybciej niż my sami zdążymy odsapnąć!

Szybko się uczy

Jako że syjam to kot o niespożytej energii, łatwo daje się ponieść szaleństwu i harcom. Znajduje więc różne sposoby na wybrnięcie z kłopotów, w które sam się wpakował. W ten sposób uczy się radzić sobie w różnych sytuacjach. To bardzo inteligentny kot, chętnie uczący się wykonywania poleceń, sztuczek, lubiący wyzwania.

Nieco nieufny wobec nieznajomych

Najlepiej, jeśli kotek od małego ma pozytywne doświadczenia w kontakcie z różnymi ludźmi. Dzięki temu będzie mniej płochliwy w stosunku do obcych, gdy dorośnie.

Przywiązany do opiekuna

Ogólnie rzecz biorąc, syjam jest kotem, który potrzebuje dużo uwagi, zaangażowania i czułości ze strony opiekunów. Jeśli decydujemy się przyjąć kota tej rasy pod swój dach, bądźmy gotowi poświęcić mu odpowiednią ilość czasu i energii.

Zachowanie rasy Kot syjamski

Dość dużo miauczy

Syjam słynie ze swojej gadatliwości. Jego miauczenie jest niezwykle charakterystyczne (choć potrafi także cicho gruchać i wydawać mnóstwo innych tonacji) i z chęcią posługuje się nim do komunikacji z opiekunem. Trzeba to zapamiętać!

Aktywny/ wymaga dużej dawki ruchu

Syjam potrzebuje ciągłej stymulacji, żeby odpowiednio rozładować energię. Dlatego opiekunowie muszą poświęcić mu dużo czasu i uwagi.

Ma umiarkowaną skłonność do ucieczek

Należy zachować ostrożność. Ponieważ koty syjamskie są z natury energiczne, bardzo łatwo ulegają swojej ciekawości, która może skłonić je do włóczęgi poza domem.

Raczej łakomy

Ponieważ kot syjamski jest kotem aktywnym, może mieć skłonność do nadmiernego objadania się. Dlatego należy kontrolować ilość spożywanych przez niego kalorii oraz jego wagę.

Dla kogo ta rasa?

Dla kogo rasa Kot syjamski ?

Dość dobrze dogaduje się z innymi kotami

O ile zwierzęta zostały ze sobą zapoznane we właściwy sposób (socjalizacja z izolacją), syjam bez problemu może mieszkać pod jednym dachem z innymi kotami.

Dobrze dogaduje się z psami

Pies z syjamem często stanowią zgrany duet. Najprawdopodobniej będą się doskonale bawić, a czasem być może nawet razem spać.

Rasa idealna do domu z dziećmi

Syjam jest świetnym kompanem dla dzieci. Jego energia i aktywność bez wątpienia sprawią im wielką radość. Możemy spodziewać się długich godzin wspólnych zabaw naszych pociech i ich kociego przyjaciela!

Rasa niezbyt odpowiednia dla starszych osób

Dla kogoś cichego, kto potrzebuje spokoju, kot syjamski najprawdopodobniej nie będzie wyborem najlepszym z możliwych. Charakterystyczne miauczenie może okazać się nieprzyjemne dla ucha, a duża ruchliwość kota oraz wysokie wymagania co do codziennej porcji zabawy – sprawiać kłopot osobie starszej.

Cena i koszt utrzymania

Kot syjamski - cena

Przeciętnie zakup kota syjamskiego w hodowli to wydatek rzędu od 1200 do 2500 zł. Cena waha się w zależności od konkretnej hodowli, tytułów zdobytych przez rodziców, wieku a nawet płci kota oraz jego statusu (do dalszej hodowli lub „na kolana” z obowiązkiem kastracji). Miesięczny koszt utrzymanie syjama to wydatek rzędu 120-150 zł, co wystarczy, aby zaspokoić wszelkie potrzeby zwierzęcia, takie jak m.in. wysokiej jakości karma, która zapewni mu zdrowie i dobrą formę.

Pielęgnacja

Kot syjamski - linienie

Niewielkie

Nie ma potrzeby częstego sprzątania sierści, ponieważ syjam prawie jej nie gubi.

Kot syjamski - pielęgnacja

Syjama wystarczy czesać raz w tygodniu. Nie jest to skomplikowana pielęgnacja – wystarczy przeczesać kota gęstym grzebieniem i/lub szczotką z włosia oraz przetrzeć sierść irchową szmatką. Tylko w okresie linienia konieczne może się okazać częstsze szczotkowanie.

Zdrowie

Zdrowie rasy Kot syjamski

Długość życia

Średnia długość życia kota syjamskiego wynosi od 15 do 20 lat.

Odporność/wytrzymałość

Sierść syjama jest krótka i pozbawiona podszerstka, dlatego koty tej rasy nie są dostosowane do przebywania na zimnie.

Skłonność do tycia

Syjam prawie cały czas jest w ruchu, więc bardzo szybko spala kalorie. Mimo to należy zwrócić się do specjalisty (np. dietetyka zwierząt, weterynarza specjalizującego się w żywieniu) z prośbą o wyliczenie dziennego zapotrzebowania energetycznego naszego kota. Dzięki temu nie dopuścimy do cierpienia zwierzęcia z powodu nadwagi wywołanej podawaniem zbyt dużych porcji karmy w stosunku do wydatku energetycznego.

Częste choroby

Koty syjamskie należą do ras zdrowych, choć istnieje kilka chorób, do których mają nieco większą predyspozycję:

Stopniowy zanik siatkówki: jest to dziedziczna choroba, która, szybciej lub wolniej, lecz zawsze prowadzi do całkowitej ślepoty. U kotów może wystąpić pod koniec życia, kiedy zwierzę stopniowo przyzwyczai się do niepełnosprawności. Niemniej jednak zdarza się, że dosięga młode osobniki, które w wieku kilku miesięcy w pełni tracą wzrok.
Amyloidoza (skrobiawica) nerek: to również choroba dziedziczna, która wprawdzie występuje rzadko, ale w każdym przypadku prowadzi do zgonu. Choroba szybko się pogłębia, a objawy kliniczne występują przeważnie między pierwszym a piątym rokiem życia i są podobne do ciężkiej niewydolności nerek. Do dziś nie opracowano badań przesiewowych, ponieważ wciąż nie udało się wyodrębnić genów odpowiedzialnych za to schorzenie.
Niektórym osobnikom mogą doskwierać dolegliwości typowe dla kotów domowych, takie jak np. schorzenia jamy ustnej.

Rasa miała ponadto genetyczną skłonność do takich wad jak zez, załomki na ogonie oraz nieprawidłowy zgryz. Wady te zostały obecnie w dużej mierze wyeliminowane, jednak zdarzają się jeszcze osobniki nimi obarczone.

Rozmnażanie

Dopuszcza się krzyżowanie z kotem balijskim (odmiana długowłosa), orientalnym krótkowłosym oraz orientalnym długowłosym (jawajskim, mandaryńskim).