Westfalski gończy krótkonożny
Inne nazwy: Westfälische dachsbracke
Westfalski gończy krótkonożny to rzadka rasa pochodząca z Niemiec, jest traktowany jako mniejsza odmiana gończego niemieckiego. Ta niewielka rasa została wyhodowana do pomocy w polowaniach na lisy i borskuki. „Dachs” to niemiecku „borsuk”, a „Bracke” to liczba mnoga oznaczająca „psy gończe".
Podstawowe informacje o westfalskim gończym krótkonożnym
Pochodzenie i historia
Westfalski gończy krótkonożny to mniejsza wersja gończego niemieckiego, który wraz z różnymi bassetami jest jego przodkiem. Potomkiem tego psa gończego jest drever. Niemiecki Kennel Club oficjalnie uznał rasę w 1935 roku. FCI uznała rasę w 1954 roku.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 6 - Psy gończe i rasy pokrewne
Sekcja
Sekcja 1 : psy gończe
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 30 i 38 cm
Pies : pomiędzy 30 i 38 cm
Waga
Suka : pomiędzy 14 i 15 kg
Pies : pomiędzy 14 i 15 kg
Maść
Trójkolorowa: czarna, biała i płowa (od czerwonej po żółtą).
Rodzaj szaty
Krótka, twarda i gęsta.
Kolor oczu
Ciemne.
Opis
Westfalski gończy krótkonożny to niewielki pies myśliwski o mocnej budowie. Tułów jest średniej grubości. Wyglądem przypomina większego gończego niemieckiego, ale sprawia wrażenie krępego i silnego. Głowa widziana z przodu jest wąska i wydłużona. Oczy są ciemne, przejrzyste, o przyjacielskim wyrazie. Uszy szerokie, średniej długości, przylegające do głowy, mają zaokrąglone końce. Ogon jest nisko osadzony, stanowi przedłużenie linii grzbietu. Noszony jest wysoko i szablasto, może też zwisać lekko wygięty na końcu.
Ciekawostki
Rasa jest rzadka, ale dość rozpowszechniona w swoim regionie pochodzenia.