Gończy niemiecki

Od czerwonej do płowej, z czarnym siodłem i białymi znaczeniami.

Krótka, bardzo gęsta i twarda. 

Ciemne

Gończy niemiecki to pies myśliwski nieco mniejszy niż średnie psy, silny, mocny i umięśniony. Głowa ma dobrze zaznaczony stop i lekko wypukłą czaszkę. Oczy są duże i nieco skośne. Mają inteligentny i pewny siebie wyraz. Uszy są wiszące, osadzone z tyłu, szerokie i długie, przylegają do policzków. Ogon nie powinien być zbyt nisko osadzony. Jest długi i sięga niemal ziemi, pokrywa go gęsta sierść. Gdy pies jest spokojny, ogon lekko zwisa, a podczas działania zakrzywia się do góry.

Gończy niemiecki w domu zachowuje się łagodnie i przyjacielsko.

To wesoły i energiczny pies. Jeśli nie poluje, powinien mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu i zabawy związane z szukaniem i tropieniem.

Gończy niemiecki potrafi być bardzo spokojnym psem w domu, jeśli ma wystarczająco dużo ruchu na co dzień. 

Gończy niemiecki nigdy się nie poddaje i obdarzony jest doskonałym węchem. To świetny, niezawodny pomocnik w pracy.

Gończy niemiecki to górski myśliwy, wykorzystywany głównie do szukania zranionej, dużej zwierzyny i do polowania na zające. Dobrze radzi sobie również z polowaniem na borsuki.

Gończy niemiecki nie okazuje niechęci nieznanym sobie osobom.

Pies ten jest wyjątkowo niezależny, zwłaszcza podczas pracy. Takie usposobienie nie każdemu odpowiada, trzeba więc wziąć je pod uwagę przed podjęciem decyzji o wyborze rasy.

Jeśli potrzeby naszego pupila są zaspokojone, może on tolerować nieobecność właścicieli, uważajmy jednak, by się nie nudził. 

Jak wszystkie psy gończe, ten również bywa uparty, ale wczesne i konsekwentne szkolenie może uczynić z niego wspaniałego towarzysza dla całej rodziny. Pamiętaj jednak, że nieoczekiwane zapachy lub pojawienie się kota czy wiewórki w parku podczas szkolenia, może skutecznie zaburzyć jego przebieg! 

To nie jest cichy pies, co może mieć istotne znaczenie, szczególnie jeśli mamy sąsiadów.

Ze względu na doskonały węch pies ten chętnie rusza za tropem. By zapobiec ucieczkom, otoczenie psa należy odpowiednio ogrodzić.

Bezczynność może spowodować u tej rasy zachowania destrukcyjne.

Przysmaki to doskonały sposób na złagodzenie upartego usposobienia naszego pupila.

To wyłącznie pies myśliwski. Nie sprawdzi się jako stróż, bo obcych obdarza zaufaniem.

To przede wszystkim pies pracujący, który może stać się dobrym towarzyszem, o ile zadbamy o jego potrzeby. Może być to jednak trudne dla nowicjuszy, którzy w dodatku nie polują.

Pies ten nie jest stworzony do życia w mieszkaniu, powinien pracować i żyć na wsi. 

Gończy niemiecki jest stworzony do polowania. Musi biegać, tropić i mieć codzienną możliwość spożytkowania energii na otwartej przestrzeni.

Najlepiej sprawdzi się właściciel będący myśliwym lub uprawiający sport, by utrzymać równowagę fizyczną i umysłową zwierzęcia.

Dzięki średnim, niemal małym rozmiarom gończy niemiecki może towarzyszyć swoim właścicielom wszędzie, ale wymaga socjalizacji, by spokojnie znosić zmiany otoczenia.

Pies ten traktuje inne zwierzęta domowe jako potencjalne ofiary.

Gończy niemiecki może dogadać się z innymi psami, jeśli dbamy o jego odpowiednią socjalizację od młodego wieku.

Dobrze wyszkolony pies może mieszkać z dziećmi, które potrafią szanować zwierzęta. 

Rasa ta nie nadaje się dla osób prowadzących siedzący tryb życia.

Utrata sierści jest umiarkowana.

12 - 14 lat

To bardzo wytrzymały pies, który bez problemu może żyć na zewnątrz przez cały rok.

W okresie upałów należy ograniczyć aktywność psa.

Jak każdy pies, jeśli mieszka na zewnątrz, zimą będzie potrzebował ocieplanej budy.

Gończy niemiecki ma szczupłą sylwetkę. Dzięki codziennej aktywności nie powinien przybierać na wadze.

Rasa nie jest podatna na żadne szczególne problemy ze zdrowiem.

Gończy niemiecki to krzyżówka odmiany gończego westfalskiego (gończy trójkolorowy z Sauerland) i lokalnej rasy steinbracke. Wzorzec ustalono w 1900 roku, a FCI oficjalnie uznała rasę w 1964 roku.