Drever

To raczej pies pracujący, a nie zwierzę do towarzystwa. Jeśli jednak od małego przyzwyczaimy go do rodzinnego życia, może stać się wspaniałym kompanem.

Drever przepada głównie za zabawami stymulującymi jego węch.

Jest to pies o gorliwym, wytrwałym i czujnym usposobieniu.

Drever jest niezwykle bystry i potrafi wykorzystać całą energię oraz wszystkie umiejętności na rzecz swojego pana.

Początkowo był to pies gończy wykorzystywany do tropienia jelenia. Nadaje się jednak również do polowania na zające, lisy, a nawet na dziki.

Drever jest towarzyski i nie okazuje rezerwy obcym.

Podczas pracy wykazuje się niezależnością, a także wielką odwagą i wytrwałością. To zdeterminowany i oddany pies tropiący.

Drever może zostawać sam, ale woli towarzystwo innych psów lub bliskich sobie osób.

Ten z natury grzeczny pies nie jest trudny do ułożenia, ale szkolenie należy rozpocząć wcześnie, by szczeniak nie stał się małym urwisem, który robi to, co mu się podoba. Drever bywa uparty, więc szkolenie powinno być jednocześnie stanowcze i łagodne.

Pies ten szczeka bardzo głośno, ale nigdy nadmiernie.

Ze względu na swój instynkt drever może ruszyć za tropem, nawet poza przydomowy teren, jeśli nie jest odpowiednio ogrodzony.

Pies ten nie znosi bezczynności i potrzebuje ciągłej stymulacji. W związku z tym w przypadku braku zajęcia może niszczyć otoczenie.

Przysmaki świetnie sprawdzą się jako pomoc przy utrzymaniu koncentracji psa, który szybko może rozpraszać się zapachem ewentualnego tropu.

Ze względu na towarzyskie usposobienie drever jest kiepskim stróżem.

Nie jest to pies stworzony do miejskiego trybu życia, a tym bardziej w mieszkaniu. Potrzebuje on przestrzeni. Najlepiej czuje się w wiejskim środowisku.

Drever jest bardzo energiczny i potrzebuje fizycznej i umysłowej stymulacji. Musi regularnie polować u boku swojego pana lub trenować aktywność taką jak tropienie, canicross itd.

Drever jest niezwykle towarzyski, dobroduszny i entuzjastycznie nastawiony do świata, więc podróżowanie z nim nie jest trudne.

Ze względu na instynkt myśliwski pies nie potrafi współżyć z innymi zwierzętami domowymi, takimi jak koty.

Pies ten może polować sam lub w sforze. Jego socjalizacja nie jest trudna, zwłaszcza jeśli regularnie spotyka inne psy.

Z psem tej rasy dogadają się wyłącznie dzieci znające psi język i szanujące zwierzęta. Jeśli bowiem drever nie jest odpowiednio traktowany, szybko traci cierpliwość. Pamiętajmy, że początkowo nie był to pies przeznaczony do towarzystwa.

Emerytowany miłośnik polowań świetnie sprawdzi się jako właściciel psa tej rasy.

Drever niemal nigdy nie jest hodowany jako pies do towarzystwa. Dlatego też niedoświadczone, a w dodatku niepolujące osoby nie będą dla niego dobrymi właścicielami.