Basset artezyjsko-normandzki

Trójbarwna (płowa z czarno-białym płaszczem) lub dwubarwna (płowo-biała).

Sierść jest krótka i zwarta.

Oczy są ciemne

Basset artezyjsko-normandzki to szczuplejszy kuzyn basset hounda, ale o słabiej zaznaczonych cechach. Ciało jest wydłużone, a łapy krótkie, wyraźnie wykrzywione. Głowa ma kształt kopuły, policzki uformowane z pojedynczej lub podwójnej fałdy skóry. Głowa ma być sucha. Oczy są duże, o spokojnym wyrazie. Trzecia powieka może być widoczna, ale nie za bardzo. Uszy osadzone nisko, tworzące długą spiralę i spiczasto zakończone. Szyja z niewielkim podgardlem. Ogon jest dość długi, szeroki u nasady i zwężający się ku końcowi.

Dzięki łagodnemu i cierpliwemu usposobieniu basset artezyjsko-normandzki to świetny pies do towarzystwa.

To prawdziwy śmieszek, który uwielbia rozbawiać otoczenie. 

Pies tej rasy jest łagodny i spokojny w domu, natomiast podczas pracy wykazuje dużą aktywność. 

Basset artezyjsko-normandzki świetnie sprawdza się podczas polowań w sforze i jest uznawany za najinteligentniejszego z psów gończych na drobną zwierzynę.

To pies myśliwski z krwi i kości. Jest niezwykle odważny i bez wahania rzuca się w pogoń za zwierzyną. Służy głównie do polowania na zające i króliki, ale sprawdza się również podczas polowań na lisy, jelenie i dziki. 

Basset artezyjsko-normandzki nie jest agresywny ani bojaźliwy, ale potrafi odróżnić sytuację normalną od potencjalnie niebezpiecznej.

Do dobrego samopoczucia pies ten potrzebuje towarzystwa ludzi, innych psów lub zwierząt.

Basset artezyjsko-normandzki często dorasta w sforze i nie znosi być sam. 

Ten uparty pies potrzebuje stanowczego szkolenia, które pozwoli zachować nad nim kontrolę w każdych okolicznościach. Szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, by szczeniak nie nabrał złych nawyków.

Basset artezyjsko-normandzki jest bardzo hałaśliwy, szczególnie gdy rusza za tropem. 

Instynkt myśliwski psa sprawia, że chętnie oddala się od domu, jeśli jego otoczenie nie jest zabezpieczone.

Zwierzak ten nie znosi samotności i może zachowywać się destrukcyjnie, jeśli nieobecność właścicieli jest zbyt częsta i długa.

To wielki łakomczuch. Cechę tę warto wykorzystać przy szkoleniu, ale bywa ona niebezpieczna dla zdrowia. Zachowajmy umiar przy obdarowywaniu naszego pupila smakołykami. 

To świetny pies alarmujący.

Bez względu na to, czy basset artezyjsko-normandzki ma nam służyć jako pomocnik w pracy czy też jako pies do towarzystwa, powinniśmy dobrze zapoznać się z cechami rasy, ponieważ niektóre z nich mogą być zniechęcające, np. szczekanie, destrukcyjne zachowania, silny instynkt myśliwski. 

Pies tej rasy zdecydowanie lepiej będzie czuł się w domu z ogrodem niż w mieszkaniu. Poza tym, ze względu na swoją szczekliwość, niespecjalnie nadaje się do życia w mieście.

Nawet jeśli basset artezyjsko-normandzki służy jako pies do towarzystwa, potrzebuje dużo ruchu, w przeciwnym razie przybierze na wadze i zacznie mieć problemy zdrowotne. Najlepiej sprawdzi się właściciel prowadzący sportowy tryb życia.

Pies może towarzyszyć swoim właścicielom wszędzie, ale konieczna jest wcześniejsza socjalizacja, w szczególności jeśli chodzi o podróżowanie publicznymi środkami transportu.

Jeśli zwierzaki razem dorastają, są w stanie się ze sobą dogadać, ale nie oznacza to, że nasz pupil nie będzie traktował innych kotów jak potencjalnych ofiar. 

Pies tej rasy jest przyzwyczajony do życia i pracy w stadzie, w związku z tym bez problemu dogada się z innymi psami. Starsze psy w dużym stopniu uczestniczą w wychowaniu szczeniaków.

Pies może mieszkać z dziećmi, o ile potrafią go one zostawić w spokoju i nie traktują jak maskotki (np. ciągnąc za uszy).

Ten aktywny pies myśliwski nie nadaje się dla starszych osób. 

Utrata sierści jest umiarkowana.

15 lat

To wytrzymały, długowieczny pies mający jednak problemy ze zdrowiem spowodowane swoją wydłużoną budową.

W okresie upałów powinniśmy ograniczyć aktywność zwierzęcia.

Jeśli pies żyje na zewnątrz, potrzebuje schronienia w zimie.

By zapobiec nadwadze, dieta powinna być zbilansowana i dostosowana do codziennego wysiłku. 

• zapalenie uszu
• dysplazja stawu łokciowego
• deformacje kości i problemy z kręgosłupem (związane z budową)

O wyglądzie psa zdecydowały te same czynniki, co w przypadku innych bassetów, czyli wada genetyczna. Ta samoistna mutacja została następnie utrwalona przez człowieka, poprzez krzyżowanie odpowiednich osobników. Rasa jest skrzyżowaniem nieistniejących już ras, basseta artezyjskiego i basseta normandzkiego.