Basset bretoński

Maść jest płowa (od złocistej pszenicznej do rudej ceglastej).

Włos jest krótki.

Sierść jest twarda i szorstka.

Oczy są ciemnobrązowe.

Basset bretoński jest niewielkich rozmiarów psem w typie basseta. Dość krępy i przysadzisty, ma kończyny proste lub lekko łukowate. Solidnej i mocnej budowy, charakteryzuje się długim grzbietem, choć krótszym niż u innych przedstawicieli tego typu. Ma żywe spojrzenie. Uszy umocowane są na linii oczu i mają średnią długość. Ogon gruby u podstawy i niezbyt długi, noszony jest trochę szablasto.

To pies, który przyjaźnie odnosi się do wszystkich członków swojej rodziny.

Jest bardzo wesoły, lubi się wyszaleć i bawić – zwłaszcza w towarzystwie dzieci.

Basset bretoński jest zawsze chętny do zabawy i pełen entuzjazmu, choć jednocześnie cechuje go zrównoważony charakter.

Basset ten ma wiele zalet. Najbardziej cenioną przez amatorów tej rasy jest jego umiejętność przystosowania się do różnych warunków pracy.

Początkowo był wykorzystywany tylko na polowaniach na króliki, ale w procesie rozwoju rasy stał się bardzo cenionym wszechstronnym psem myśliwskim, który dobrze czuje się, polując w każdym terenie.

Basset bretoński jest bardzo towarzyskim psem i przyjaźnie nastawionym do gości gospodarzem, który nigdy nie jest agresywny ani bojaźliwy.

Potrafi sam sobie radzić na polowaniach, ale w życiu codziennym jest bardzo oddany właścicielowi i mocno się do niego przywiązuje.

Aby basset bretoński dobrze znosił nieobecności opiekuna, musi być do nich stopniowo przyzwyczajany już jako szczenię. Proces ten powinien być oparty o pozytywne wzmocnienia.

To wyjątkowo łagodny pies, który lubi się uczyć i współpracować z człowiekiem.

Basset bretoński w domu jest dość cichy, ale potrafi szczekać podczas polowania.

Instynkt łowiecki każe mu podążać za tropem, będzie więc uciekał, jeśli otoczenie jego domu nie będzie odpowiednio zabezpieczone. Zawsze jednak powraca.

Jak w przypadku każdego energicznego psa, jeśli brakuje mu odpowiedniej dawki stymulacji umysłowej i fizycznej, jeśli będzie znudzony lub sfrustrowany, może czynić szkody.

Basset bretoński nie jest łakomczuchem, ale doceni łakocie serwowane mu w ramach nagrody podczas nauki.

Basset bretoński jest zdecydowanie zbyt przyjaźnie nastawiony do obcych, aby można go było określić mianem dobrego stróża.

Basset bretoński spełnia wszystkie wymagania, jakie może mieć niedoświadczony opiekun wobec swojego pierwszego pupila: jest mały, łagodny, przyjazny, wierny, do tego łatwo przywiązuje się do swojego pana.

Basset bretoński najlepiej będzie się czuł w domu z zamkniętym ogrodem. Może jednak przystosować się do życia w mieście – pod warunkiem, że będzie regularnie wyprowadzany na spacer, przynajmniej trzy razy dziennie.

Basset bretoński jest psem pracującym, który potrzebuje wysiłku fizycznego. Jeśli nie poluje, koniecznie trzeba mu zapewnić inne aktywności, które będą go odpowiednio stymulowały węchowo.

Basset bretoński jest psem małym i dobrodusznym, dzięki czemu może towarzyszyć swojemu panu w każdej podróży, do czego podchodzi z dużym entuzjazmem.

Choć basset bretoński jest psem bardzo towarzyskim, jego rozwinięty instynkt łowiecki utrudnia mu nawiązanie poprawnych relacji z przedstawicielami innych gatunków.

Co do zasady basset bretoński jest dość przyjaźnie nastawiony do innych psów i potrafi się z nimi bardzo łatwo porozumieć, o ile już od szczeniaka jest poddawany odpowiedniej socjalizacji.

Basset bretoński jest bardzo serdeczny i uwielbia się bawić, obecność dzieci w rodzinie nie stanowi więc dla niego żadnego problemu, jak długo traktują go z odpowiednim szacunkiem.

To pies, który bardzo łatwo dostosowuje się do trybu życia, jaki prowadzi jego właściciel, ale jego opiekunem w żadnym wypadku nie powinna być osoba, która nie wychodzi z domu.

Utrata sierści jest umiarkowana.

Oczekiwana długość życia basseta bretońskiego to 14 lat.

Basset bretoński jest psem krzepkim, odpornym i wytrzymałym, który co do zasady nie miewa większych problemów ze zdrowiem.

Podczas upałów codzienne aktywności psa tej rasy powinny być dostosowane do panującej na zewnątrz temperatury.

Źle znosi trudne warunki pogodowe.

Jest psem bardzo żywotnym i dynamicznym, dzięki czemu nie jest narażony na ryzyko otyłości.

To pies o żelaznym zdrowiu, nie jest szczególnie predysponowany do żadnych konkretnych chorób.

Basset bretoński wywodzi się od wielkiego gończego bretońskiego, rasy dziś wymarłej, zastąpionej przez gryfona płowego. W procesie jego rozwoju miały miejsce dalsze krzyżowania, np. z bassetem wandejskim. W zakresie swoich głównych cech charakterystycznych basset bretoński przypomina swoich przodków. Na przestrzeni lat wykorzystywano go na polowaniach na małą zwierzynę łowną.