Seter irlandzki czerwono-biały

Biała z czerwonymi znaczeniami. 

Szata jest pódługa. Długie, proste i jedwabiste frędzle porastają tylną stronę kończyn, uszy i ogon. Na pozostałych częściach ciała sierść jest krótka, płaska i prosta.

Oczy są orzechowe lub ciemnobrązowe. 

Seter irlandzki czerwono-biały to silny, ale nie ociężały pies. Jest harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany, ma atletyczną sylwetkę. Czaszka jest wysklepiona, z wyraźnym guzem potylicznym i zaznaczonym stopem. Uszy są osadzone na poziomie oczu, z tyłu głowy, ściśle do niej przylegające. Ogon jest umiarkowanej długości, nie sięga poniżej stawu skokowego. Mocny u nasady, stopniowo zwęża się ku końcowi. Noszony jest na poziomie grzbietu lub tuż pod nim.

Dzięki przyjaznemu usposobieniu pies ten jest wspaniałym przyjacielem, zarówno w domu jak i w terenie. 

Seter irlandzki czerwono-biały ma mnóstwo energii i lubi zabawy, dzięki którym może ją spożytkować. 

Uważany jest za spokojniejszego niż jego bliski kuzyn, seter irlandzki. 

Za przyjaznym usposobieniem pies skrywa odważną i zdeterminowaną naturę, która ujawnia się podczas pracy.

W Irlandii rasa ta hodowana jest głównie do polowania na równinach. To przyjazny, posłuszny i łatwy do ułożenia zwierzak.

Seter irlandzki czerwono-biały bywa nieufny, jeśli ktoś mu się nie spodoba, ale ma raczej przyjacielskie usposobienie. 

Rasa ta jest dość niezależna, szczególnie podczas pracy. 

Jeśli szczeniak od młodego wieku przyzwyczajany jest do nieobecności właścicieli w pozytywny i stopniowy sposób, będzie spokojnie znosił ich nieobecność, która nie powinna być jednak zbyt częsta lub długa. 

Jeśli pies ma wystarczająco dużo ruchu, a stosowane metody są pozbawione brutalności, jego szkolenie jest bardzo łatwe. Szczególnie, że uczy się wykonywania poleceń na całe życie. 

Seter irlandzki czerwono-biały nigdy nie szczeka bez powodu.

Instynkt łowiecki psa sprawia, że chętnie rusza on za tropem, zwłaszcza jeśli otoczenie nie jest ogrodzone. 

Jeśli nasz pupil ma za mało bodźców fizycznych lub umysłowych, może zachowywać się destrukcyjnie. 

Przysmaki mogą pomóc przy szkoleniu psa, zachęcają go do kontynuowania wysiłku i powtarzania dobrego zachowania. 

Rasa ta nie jest stworzona do stróżowania, ale seter irlandzki czerwono-biały jest tak przywiązany do swojego pana, że potrafi go obronić w razie zagrożenia.

To dobry wybór dla osób bez doświadczenia, ale pies powinien być wykorzystywany do polowania. Sprawdzi się również rodzina prowadząca sportowy tryb życia, która zaspokoi potrzeby zwierzęcia.

To przede wszystkim pies myśliwski, potrzebuje więc przestrzeni i dużo ruchu. Może żyć w mieszkaniu, jeśli jego właściciele uprawiają sport i mają dużo czasu. 

To typ sportowca, który potrzebuje jak najwięcej wysiłku fizycznego. Jeśli nie poluje, powinien uprawiać sport taki jak agility, canicross, tropienie czy też field trials, w którym radzi sobie doskonale. 

Seter irlandzki czerwono-biały w mieszkaniu to towarzyski pies, ale ze względu na jego rozmiary podróżowanie publicznymi środkami transportu bywa skomplikowane.

Pies ma silny instynkt myśliwski, ale zwierzęta są w stanie się dogadać, jeśli razem dorastają. 

Pies ten jest towarzysko nastawiony w stosunku do swoich współbraci. Nie okazuje agresji, a odpowiednia socjalizacja pozwoli mu przyswoić psie kody komunikacyjne. 

Ten wesoły, łagodny i czuły pies to świetny towarzysz dla dzieci, które szanują zwierzęta.

Ten pełen energii pies myśliwski nie nadaje się do siedzącego trybu życia.

Utrata sierści jest umiarkowana, nasila się w okresie sezonowego linienia.

Długość życia setera irlandzkiego biało-czerwonego to około 12 lat.

Seter irlandzki czerwono-biały jest dość wytrzymały, ale ze względu na jego wielką żywiołowość miewa problemy ze stawami. Przed ukończeniem roku nie powinien podejmować zbyt intensywnego wysiłku fizycznego. 

W okresie upałów należy unikać nadmiernej stymulacji.

Sierść zapewnia psu dobrą ochronę, ale zimowe noce powinien spędzać w cieple.

Energiczne usposobienie pozwala psu zachować formę. 

• Dysplazja stawu biodrowego
• Zespół skręcenia / rozszerzenia żołądka

Seter irlandzki został uznany pod koniec XVII wieku. Niewiele osób wie, że wersja czerwono-biała powstała wcześniej, mimo że to wersja mahoniowa stała się bardziej popularna. Seter irlandzki czerwono-biały został ocalony przed wyginięciem w latach 20 XX w.