Khao manee

Szata khao manee jest biała. Jedynym wyjątkiem jest szara plamka pomiędzy uszami u niektórych kociąt. Wraz z wiekiem, kępka siwych włosów całkowicie zanika.

Umaszczenie jest jednolite.

Krótka

Różnooki, jasnoniebieski, żółty, zielony

Khao manee ma szczupłą, wysportowaną, dobrze wyważoną i proporcjonalną sylwetkę. Jest kotem o budowie typu semi-foreign, co oznacza, że jego ciało jest bardzo smukłe i wydłużone, a kot jest zwinny i gibki, choć nie aż tak, żeby przypominać spokrewnionego z nim kota syjamskiego. Krótka, jedwabista i śnieżnobiała sierść, która jest znakiem rozpoznawczym rasy, prawie nie ma podszerstka. Na głowie w kształcie serca, wydatne kości policzkowe tworzą przepiękne podparcie dla dwóch klejnotów oczu, których charakterystyczną cechą jest dwubarwność. Khao manee ma jedno oko niebieskie, zaś drugie żółte lub żółto-zielone i ten właśnie kolor ponoć przynosi najwięcej szczęścia!  Gdy oczy są w jednakowym kolorze (niebieskim, żółtym lub rzadziej zielonym), wcale nie ujmuje mu to uroku, a wręcz przeciwnie!

Szczególnie po dniu pełnym zajęć, można się po nim spodziewać dużej dawki kocich czułości.

To bardzo aktywny i żywy kot, który uwielbia zabawę. Może nawet aportować piłkę, zupełnie jak pies!

Khao manee jest zrównoważonym kotem, który potrafi zachować równowagę między chwilami szaleństwa i spokoju.

Podobnie jak inne tajskie rasy, khao manee jest bardzo bystry i inteligentny.

To z reguły bardzo towarzyskie koty, które witają gości przy drzwiach.

Lubi uczestniczyć we wszelkich domowych sprawach, nawet tych w toalecie.

Choć pokrewieństwo z kotem syjamskim jest dość odległe, khao manee dzieli z nim wspólną cechę - gadulstwo.

Khao manee potrzebuje codziennej dawki ruchu, aby zachować zwinność i stymulować inne liczne umiejętności.

Jest raczej zbyt przywiązany do opiekunów, żeby uciekać z domu, niemniej jednak nie zapominajmy, że to bardzo ciekawski kot.

Elegancki "biały diament" nie jest obżartuchem.

Khao manee, choć bez problemu dogaduje się z innymi kotami, woli towarzystwo ludzi.

Ponieważ jest towarzyski, świetnie dogaduje się z psami, o ile zwierzęta zostały ze sobą zapoznane jak należy.

O ile dzieci wiedzą, jak ładnie traktować zwierzę, khao manee chętnie się z nimi bawi.

Ponieważ z natury jest bardzo ruchliwy, może nie być odpowiednim towarzyszem dla bardzo spokojnej osoby.

Ponieważ rasa ta nie ma podszerstka, gubi sierść w minimalnej ilości.

„Kot-talizman” żyje od 10 do 15 lat.

Pochodzi z gorących krajów i dość słabo znosi zimno.

Raczej nie ma skłonności do nadwagi, ale jeśli zbyt mało się rusza i jest nieodpowiednio karmiony, nawet jemu może grozić otyłość. 

Choroby jamy ustnej i przyzębia, oraz inne typowo kocie dolegliwości, dotyczą również khao manee. Białe futro w połączeniu z niebieskimi oczami wskazują, że rasa może mieć problemy ze słuchem. Rzeczywiście, choć jest to możliwe, w tym przypadku głuchota jest znacznie mniej rozpowszechniona niż u innych niebieskookich ras o białej szacie. Jest to zasługa starannej selekcji pierwszych i kolejnych hodowców.

Choć w rozmnażaniu rasy khao manee nie ma nic wyjątkowego, hodowla nie należy do najłatwiejszych. Ponieważ niegdyś pieczołowicie strzeżono jej w kraju pochodzenia, na zachodzie wciąż pozostaje rzadkością. Rasę uznają wyłącznie organizacje TICA i GCCF, nie uznaje jej francuska organizacja LOOF. Choć krzyżowanie z innymi rasami jest zabronione, istnieją hodowcy, którzy starają się sprzedawać zwykłe białe koty pod rasą khao manee. Dlatego przyszły nabywca powinien zachować dużą czujność, szczególnie w przypadku wprowadzania nowej krwi do już istniejących linii genetycznych.