Kot bombajski

Kot bombajski jest całkiem czarny, bez najmniejszej plamki innego koloru.

Sierść jest jednolitego koloru.

Szata jest krótka.

Oczy kota bombajskiego muszą być lśniące.

Pod względem mocnego szkieletu i dobrze rozwiniętej muskulatury, kot bombajski przypomina amerykańskiego kota burmskiego. Ma zaokrągloną głowę ozdobioną pięknymi żółtymi oczami, które wspaniale komponują się z lśniącą niczym satyna, czarną szatą.

Kot bombajski jest niezwykle miły w dotyku, ale zachowaniem udowodni, że jego futro to nie tylko służbowy uniform; z charakteru również jest miłą i czułą domową mini czarną panterą.

Kot bombajski jest niezwykle zwinny, co świetnie widać podczas codziennych zabaw i biegania.

Zwinięty w kłębek na najwyższej platformie drapaka, poza zasięgiem wzroku, będzie miał najlepszy punkt obserwacyjny i wypoczynkowy.

Najbystrzejsze osobniki potrafią użyć podstępu, żeby dostać to, czego chcą i cierpliwie czekać na efekt swoich chytrych zabiegów.

Obca osoba wpadająca z hukiem do domu, może go spłoszyć. Każdy by się przestraszył! Ale jego ciekawość i naturalna dociekliwość szybko zwabią go w pobliże nowego przybysza.

Czasami lubi być sam, a niekiedy bywa bardzo towarzyski. Na pewno nie należy na siłę brać go na ręce. Jak będzie miał ochotę, to sam do nas przyjdzie.

Jego delikatnie ochrypły głosik jest raczej cichy, tym bardziej, że bombajczyk, wbrew nazwie, nie wywodzi się z głośniejszych ras syjamskich czy orientalnych.

Piłeczki, myszki i inne zabawki porozrzucane po całym domu to dla pantery dobra rozrywka. Ale trzeba ją przede wszystkim wymęczyć za pomocą skoków za zabawką na wędce, ponieważ potrzebuje szybkiego i intensywnego rozładowania energii zgromadzonej w nocy lub podczas drzemek w ciągu dnia.

Wrodzona ciekawość i muskulatura zachęcają do poszerzania horyzontów, szczególnie jak już kot wystawi łapę na dwór.

Aby zaspokoić swoje energetyczne potrzeby, ten mocno umięśniony kot musi mieć duży apetyt. Ponieważ tak jak większość kotów lubi jeść często i po trochu, najlepszym rozwiązaniem będzie interaktywna miska, dzięki której zje tyle, ile trzeba, ale powoli.

Koty są uważane za samotników. Nie jest im potrzebne towarzystwo innych kotów, żeby się nie nudzić. Natomiast jeśli bombajczyka nie będziemy naciskać i damy mu tyle czasu, ile potrzebuje, może zaakceptować kociego współlokatora.

Ten bystry kot szybko zaakceptuje życie z psem, szczególnie jeśli od małego przyzwyczajano go do psiej obecności. Ale nawet jeśli nie, to nie ma co się martwić, zwierzaki się polubią. Trzeba je tylko obserwować i dać im czas.

Ten salonowy kot może być dobrym towarzyszem dla niehałaśliwych dzieci, które potrafią szanować zwierzęta.

Ponieważ kot bombajski ma duże potrzeby rozładowania energii oraz bardzo interesuje go, co robi jego opiekun, zwłaszcza młody osobnik może nie być najlepszym wyborem dla spokojnego człowieka.

W czasie wiosennego linienia też nie gubi dużo sierści, zatem zwiększenie częstotliwości czesania nie jest konieczne.

Średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat.

Kot bombajski nie ma podszerstka, a jego czarna sierść przylega do ciała, brakuje mu więc dobrej izolacji przed zimnem. Znacznie lepiej znosi wysokie temperatury.

Ze względu na ruchliwość i budowę ciała, bombajczyk ma duży apetyt. Trzeba mu zapewnić różne zajęcia, żeby z nudów nie zaczął podjadać.

Kotu bombajskiemu mogą doskwierać te same dolegliwości, co innym kotom, na przykład schorzenia jamy ustnej. Niektóre choroby są dla tej rasy typowe:

• Deformacje twarzoczaszki kotów burmskich, inaczej zwane zespołem BHD to nieprawidłowy rozwój kości twarzoczaszki. Kot cierpiący na taką chorobę może nie wykształcić nosa, urodzić się ze zwyrodnieniem oczu lub mieć problemy z mózgowiem. Taki kotem ma małe szanse przeżycia. Istnieją przesiewowe badanie genetyczne.
• Kardiomiopatia przerostowa czyli zgrubienie mięśnia sercowego. W miarę rozwoju choroby może dojść do niewydolności serca o objawach takich jak arytmia, obrzęk płuc, zakrzepica tętnicy itp. Badanie przesiewowe przeprowadza się echokardiografem i powinno się je wykonywać raz w roku. W zależności od wyniku badania, można przepisać leczenie, aby poprawić komfort życia kota.

W miocie przeciętnie przychodzą na świat trzy kociaki.

Francuska organizacja felinologiczna LOOF dopuszcza krzyżowanie wyłącznie z osobnikami tej samej rasy lub kotem burskim typu amerykańskiego o umaszczeniu sobolowym.