Cirneco Dell'Etna

Jednobarwna płowa (od jasnej do ciemnej) lub dwukolorowa płowo-biała.

Krótka, gęsta, gładka i przylegająca do ciała.

Tęczówka barwy ochry, bursztynu lub kasztana.

Cirneco dell'Etna to przypominający charta pierwotny pies o lekkiej budowie. Czaszka jest płaska, podłużnie owalna, grzbiet nosa prosty. Kufa spiczasta i niemal tak długa, jak czaszka. Oczy są małe, uszy trójkątne i wyprostowane, z małżowiną skierowaną do przodu. Ogon równomiernej grubości, noszony szablasto, gdy pies odpoczywa, i wyżej na zadzie, gdy jest pobudzony. Kończyny są silne i długie.

Cirneco dell'Etna jest bardzo czuły w stosunku do właściciela. Uważajmy jednak na jego wrażliwe usposobienie. Najmniejsza brutalność może mieć poważne konsekwencje dla relacji z nim.

To wesoły pies, który lubi spędzać czas z bliskimi.

Cirneco dell'Etna w domu zachowuje się spokojnie, ale kryje w sobie ognisty temperament, który ujawnia się na spacerach.

Zgodnie z oficjalnym wzorcem to najbardziej prymitywna i szanowana rasa myśliwska wykorzystywana do różnych zadań.

Cirneco dell'Etna jeszcze do niedawna sklasyfikowany był jako pies gończy. Specjalizuje się w polowaniu na króliki w najbardziej niedostępnych zakątkach skał lawowych, gdzie trudno jest ścigać ofiarę.

Pies tej rasy jest bardzo zdystansowany wobec obcych, niełatwo obdarza zaufaniem, ale też nigdy nie zachowuje się agresywnie.

Jak wiele psów pierwotnych ras, ta również jest dość niezależna, co należy wziąć pod uwagę przez zakupem.

Chart sycylijski radzi sobie z samotnością, o ile zaspokoimy wcześniej jego potrzeby i zostawimy mu zabawki.

Szkolenie tego silnego, aktywnego i niezależnego psa nie jest łatwe. Najlepiej sprawdzi się doświadczony właściciel.

Mocne i brutalne metody nie sprawdzą się w tym przypadku. Konieczne jest połączenie stanowczości i łagodności.

Cirneco dell'Etna szczeka mało, jest wyjątkowo cichy.

Ze względu na instynkt myśliwski pies może ruszyć za tropem. Jego otoczenie musi więc być dobrze zabezpieczone, a potrzeby zaspokojone - to pies który wymaga urozmaiconych i długich spacerów.

Jeśli zadbamy o potrzeby naszego pupila, będzie zachowywać się raczej spokojnie. Raczej nie miewa lęku separacyjnego, który często powoduje zachowania destrukcyjne.

Przysmaki przydają się, by złagodzić uparte usposobienie psa i poprawić efektywność szkolenia.

Mimo mało odstraszającego wyglądu to dobry stróż. Jest nieufny wobec obcych i broni właścicieli, nigdy jednak nie bywa agresywny.

Na pierwszego psa lepiej wybrać bardziej posłuszną i towarzyską rasę.

To rasa psów, która nie nadaje się do miejskiego życia w mieszkaniu. Najlepiej będzie czuł się na wsi, w domu z dużą działką, po której będzie mógł swobodnie biegać (co oczywiście nie zastąpi codziennych spacerów).

Ten wytrzymały, silny i pobudzony pies potrzebuje codziennego ruchu, by zachować psychiczną i fizyczną równowagę.

Mimo że nie jest chartem, świetnie sprawdzi się w wyścigach.

Dzięki średnim rozmiarom pies może towarzyszyć swoim właścicielom w podróżach, ale potrzebna będzie wcześniejsza socjalizacja i szkolenie.

Pies może potraktować kota jako potencjalną ofiarę. Nie zaleca się zatem, by te dwa gatunki razem mieszkały.

To mało towarzyska rasa, więc socjalizacja bywa trudna, choć nie jest niemożliwa. Trzeba poświęcić wiele wysiłku, by pies potrafił komunikować się ze swoimi współbraćmi.

Pies nie ma cierpliwości do dzieci. Trzeba nauczyć je, jak szanować spokój zwierzęcia.

Pies ten nie nadaje się do nieaktywnego trybu życia starszych osób.

Utrata sierści jest umiarkowana.

Średnia długość życia charta sycylijskiego to ok. 13 lat.

Jak psy większości ras pierwotnych, cirneco dell'Etna jest wytrzymały i nie sprawia szczególnych problemów.

W okresie upałów należy ograniczyć aktywność psa.

Pies ten nie boi się zimna ani wilgoci.

Bez regularnej aktywności pies może szybko utyć, konieczne jest zatem zaspokajanie jego potrzeb.

Cirneco dell'Etna nie jest szczególnie narażony na żadną konkretną chorobę.

Przypuszcza się, że Cirneco dell'Etna ma tych samych przodków, co inne psy w typie charta, czyli pies faraona, którego bardzo przypomina, i podenco z Ibizy. Prawdopodobnie charty, które od prehistorii żyły w basenie Morza Śródziemnego, zostały sprowadzone przez Fenicjan do rejonów, w których prowadzili oni handel. Prawdopodobnie przybyli również na Sycylię, gdzie pies ten nie zmienił się niemal do dzisiejszych czasów.