Szpic wilczy
Inne nazwy: szpic wilczasty, szpic wilczy niemiecki, keeshond, wolfszpic
Szpic wilczy jest rasą pierwotną o wyjątkowym charakterze i umiejętnościach. Ten wspaniały stróż jest obecnie także psem do towarzystwa i doskonale odnajduje się w tej roli. Choć cechuje się pewnym stopniem niezależności i bywa uparty, to wspaniały czworonożny przyjaciel, który jest bardzo towarzyski i w gruncie rzeczy oddany swoim bliskim.
Pochodzenie i historia
Choć szpic wilczy obecnie nazywany jest także keeshondem, dawniej rozróżniano te dwie rasy. Uważa się, iż korzenie szpica sięgają ponad 5000 lat wstecz, natomiast keeshond miał powstać ze skrzyżowania samoyeda, szarego elkhunda oraz pomeraniana.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym
Sekcja
Sekcja 4 : szpice europejskie
Wygląd
Wysokość w kłębie Szpic wilczy
Suka : pomiędzy 43 i 46 cm
Pies : pomiędzy 43 i 46 cm
Waga
Suka : pomiędzy 25 i 30 kg
Pies : pomiędzy 25 i 30 kg
Maść
Rasa psa szpic wilczy występuje w umaszczeniu wilczym (wilczastym), ciemnoszarym z ciemnymi końcówkami włosa. Kufa powinna być ciemna.
Rodzaj szaty
Keeshond posiada piękną, długą sierść.
Szata szpica wilczego robi wrażenie. Włos okrywowy jest prosty, gruby i sterczący, zaś podszerstek jest miękki i bujny.
Kolor oczu
Oczy szpica wilczego występują w kolorze brązowym i ciemnobrązowym.
Opis
Szpic wilczy to pies o proporcjonalnej, kwadratowej sylwetce. Jego cechą charakterystyczną jest „wilczy” wygląd i odstająca szata, która pięknie się prezentuje. Oczy szpica wilczego są nieduże, podłużne, o wesołym i bystrym wyrazie. Jego małe uszy są szpiczaste, osadzone wysoko. Osadzony wysoko ogon ma średnią długość i w całości porośnięty jest bujnym włosem, skierowany jest w górę.
Ciekawostki
Szpic wilczy niemiecki jest psem oddanym i kochającym swojego opiekuna, ale jego właściciel powinien mieć świadomość tego, że to rasa pierwotna, która nigdy w stu procentach nie podporządkuje się człowiekowi. Dopiero gdy zrozumiemy i zaakceptujemy cechy i potrzeby psa tej rasy, będziemy mogli stworzyć z nim prawdziwie udany związek.
Charakter
Zachowanie
Szpic wilczy do adopcji
Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia.
Tryb życia
Współżycie z innymi
Cena
Jeśli chodzi o rasę szpic wilczy cena zależy m.in. od pochodzenia, wieku i płci psa. Średnio wynosi 3500 zł za psa z hodowli zarejestrowanej w FCI. Cena za najlepsze osobniki może sięgać 4000 zł.
Średni miesięczny koszt utrzymania psa tej rasy wynosi około 100-200 zł.
Pielęgnacja
Szpic wilczy posiada bardzo gęstą, bujną sierść. Wymaga ona regularnego szczotkowania, minimum dwa razy w tygodniu. Trzeba zwracać uwagę na stan skóry psa, bo rasa miewa problemy skórne. Jeśli nie ma takiej potrzeby, nie należy często kąpać psa. W czasie pielęgnacji warto kontrolować stan uszu, oczu i pazurów.
Linienie
Wypadanie sierści jest umiarkowane – jeśli pies poddawany jest regularnej pielęgnacji. W okresie linienia jest wzmożone.
Żywienie
Szpic wilczy powinien otrzymywać posiłki zbilansowane, najwyższej jakości, dostosowane do jego wieku, kondycji i trybu życia. Może być żywiony zarówno karmą gotową, jak i samodzielnie przygotowywanymi daniami. W razie wątpliwości warto zasięgnąć porady dietetyka zwierzęcego.
Zdrowie
Długość życia
Długość życia szpica wilczego szacuje się na około 12-14 lat.
Odporność/wytrzymałość
Szpic wilczy niemiecki jest psem długowiecznym, raczej rzadko chorującym, wytrzymałym i odpornym.
Odporność na upały
Keeshond źle znosi gorąco, dlatego w upalne dni należy ograniczyć jego aktywność, zapewnić schronienie w cieniu i dostęp do świeżej, chłodnej wody. Najbezpieczniejsze będą spacery i treningi wczesnym rankiem oraz późnym wieczorem.
Odporność na zimno
Szpic wilczy dobrze znosi zimno. Bujna sierść stanowi dla niego doskonałą ochronę.
Skłonność do tycia
Szpic wilczy nie jest szczególnym łakomczuchem. Oczywiście, jak każdy pies, może przybrać na wadze, jeśli będzie nieodpowiednio żywiony i pozbawiony wystarczającej dawki ruchu, ale nie ma skłonności do tycia.
Częste choroby
Szpic wilczy cieszy się dość dobrym zdrowiem i rzadko choruje, ale może cierpieć m.in. na choroby skóry. W związku z tym podczas pielęgnacji należy zwracać uwagę na stan skóry i jeśli występują jakieś zmiany, trzeba czym prędzej skonsultować je z lekarzem weterynarii. Ponadto szpic wilczy narażony jest na dysplazję stawów biodrowych, niewydolność serca i epilepsję.
Czy jesteś pewien, że chcesz usunąć komentarz?