Dog z Majorki (ca de bou)

Inna nazwa: Ca de bou

Dog z Majorki to pies obronny, ale dzięki łagodnemu i żywemu usposobieniu świetnie sprawdza się też jako pies rodzinny. Dobrze czuje się zarówno w domu jak i na zewnątrz, jest doskonałym kompanem dla aktywnych osób szukających wiernego i oddanego, a przy tym silnego i odważnego towarzysza.

Zweryfikowane przez eksperta

Komentarz •

Długość życia	Dog z Majorki (ca de bou) średnio żyje od 10 do 12 lat
Charakter	Spokojny
Rozmiar	średni
Wielkość dorosłego osobnika	Suka pomiędzy 52 i 55 cm Pies pomiędzy 55 i 58 cm
Waga dorosłego osobnika	Suka pomiędzy 30 i 34 kg Pies pomiędzy 35 i 38 kg
Kolor umaszczenia	Czarne Czekoladowe/ brązowe Rude Pręgowany
Rodzaj szaty	Krótka
Kolor oczu	Brązowe

Ca de bou — ciekawostki o rasie

Rasa ta jest dość rzadka w naszym kraju. Najlepsze osobniki można znaleźć w Hiszpanii.
Inna nazwa rasy to „Ca de bou” – czyli „pies na byki".
Choć odpowiednio wychowany i zsocjalizowany, pies z Majorki jest spokojny i zrównoważony, znajduje się na liście ras psów uznawanych za agresywne. Przez wiele lat był hodowany jako pies bojowy, stąd, sprowokowany, może wdać się w bójkę. Kupując doga z Majorki, należy dokładnie sprawdzić hodowlę, z której pochodzi.

Więcej informacji na temat rasy Dog z Majorki (ca de bou)

Dog z Majorki – historia rasy

Ca de bou był psem wykorzystywanym do obrony przed piratami i korsarzami w portach przybrzeżnych Półwyspu Iberyjskiego. Gdy w XVIII wieku gdy Majorka stała się kolonią angielską, Anglicy zaczęli krzyżować swoje psy stróżujące i bojowe z dogiem z Półwyspu Iberyjskiego, uzyskując w ten sposób doga z Majorki.

Rasa dog z Majorki była pierwotnie hodowana jako pies pasterski i bojowy. Miała za zadanie strzec stad przed drapieżnikami, takimi jak wilki i dziki, a także była używana w walkach byków. Stąd wzięła się nazwa stąd wzięła się jej nazwa „Ca de Bou”, czyli „pies na byka”.

Dzięki swojej sile, odwadze i determinacji, dogi z Majorki zdobyły sobie reputację nieustraszonych i skutecznych psów ochronnych.

W ciągu wieków rasa ta była również wykorzystywana do innych zadań, takich jak transport ciężkich ładunków, w tym wozów z warzywami i innymi towarami. Dogi z Majorki były cenione za swoją wytrzymałość i siłę, co czyniło je idealnymi do tych zadań.

Pod koniec XIX wieku w Hiszpanii zakazano walk psów i szczucia psów na byki i popularność tej rasy spadła. Istniało ryzyko, że rasa doga z Majorki wyginie, ale w latach 50. dzięki zaangażowaniu miłośników rasy z Majorki, udało się uchronić ją przed wyginięciem. Rasa została uznana przez FCI w 1965 r.

W ostatnich latach rasa doga z Majorki zyskała na popularności zarówno w Hiszpanii, jak i za granicą. Wiele osób docenia jej wspaniałe cechy charakteru, w tym lojalność, inteligencję i przyjacielski stosunek do ludzi. Dogi z Majorki są również znane ze swojej dobrej kondycji fizycznej i zdrowia.

Obecnie istnieją organizacje zajmujące się ochroną i promocją rasy doga z Majorki, takie jak Federación Canina de las Islas Baleares (Federacja Psów Balearów). Te organizacje dążą do zachowania czystości rasy i zapewnienia, że dogi z Majorki będą miały dobrą opiekę i będą cieszyć się życiem jako domowe psy i towarzysze.

Wygląd

Dog z Majorki to średnich rozmiarów pies o mocnej budowie. Głowa jest masywna, czaszka duża i kwadratowa. Stop dobrze zaznaczony. Oczy są duże, owalne i ukośne. Uszy krótkie, grube u nasady, zagięte do przodu w formie różyczki. Ogon jest gruby u nasady i zwężający się ku końcowi.

Grupa i sekcja FCI Dog z Majorki (ca de bou)

Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy
Sekcja 1 : pinczery i sznaucery

Charakter rasy

Raczej czuły

Dog z Majorki jest czuły dla członków rodziny, czasem zapomina o swojej wadze i sile i zachowuje się nieco nieostrożnie.

Raczej lubi zabawę

Pies ten ma zawsze dobry nastrój i chętnie bawi się z właścicielami.

Spokojny

Ten "pies na byki" jak bywa czasem nazywany, to w rzeczywistości ułożony zwierzak o łagodnym usposobieniu, który potrafi zachowywać się bardzo spokojnie.

Dość szybko się uczy

Dog z Majorki umie przystosować się do różnych trybów życia.

Nie jest psem myśliwskim

Pies nie ma instynktu drapieżnego.

Nieufny wobec nieznajomych

Pies z Majorki jest nieufny wobec obcych i potrzebuje czasu, by przeanalizować sytuację.

Średnio niezależny

Dog z Majorki potrafi zachowywać się niezależnie i dyskretnie, nie domaga się bez przerwy uwagi właściciela.

Zachowanie rasy Dog z Majorki (ca de bou)

Dobrze znosi samotność

Pies ten może bez problemu zostawać sam na kilka godzin lub mieszkać na zewnątrz. Jednak do prawidłowego rozwoju, tak jak każdy pies, potrzebuje regularnych kontaktów społecznych.

Rasa dość łatwa do ułożenia

Szkolenie doga z Majorki nie jest trudne, ale podstawy dobrego wychowania należy wdrożyć, zanim osiągnie on rozmiar i masę dorosłego osobnika.

Istotna jest socjalizacja, która umożliwi naszemu pupilowi spokojne komunikowanie się z nieznanymi sobie ludźmi i zwierzętami.

Nie jest szczekliwy

Pies tej rasy szczeka niewiele, chyba że wykryje intruza.

Nie ma skłonności do ucieczek

Dog z Majorki woli trzymać się blisko domu i pełnić rolę stróża.

Raczej nie niszczy

To spokojny pies i w dorosłym wieku zachowuje się rozsądnie.

Bardzo łakomy

Ca de bou, jak brzmi jego wielbia jeść, a smakołyki sprawdzą się świetnie przy szkoleniu.

Może być psem stróżującym

To doskonały stróż, który potrafi odstraszyć samym swoim wyglądem. Jest odważny i lojalny, nie boi się niczego i z oddaniem broni bliskich.

Szkolenie psa rasy Dog z Majorki (ca de bou)

Szkolenie doga z Majorki nie jest trudne, ale podstawy dobrego wychowania należy wdrożyć, zanim osiągnie on rozmiar i masę dorosłego osobnika.

Istotna jest socjalizacja, która umożliwi naszemu pupilowi spokojne komunikowanie się z nieznanymi sobie ludźmi i zwierzętami.

Styl życia rasy Dog z Majorki (ca de bou)

Może mieszkać w mieszkaniu

Pies ten może żyć zarówno w mieście jak i na wsi. Jeśli ma wystarczająco dużo ruchu, potrafi zachowywać się spokojnie w mieszkaniu.

Średnio aktywny

Dog z Majorki to jednocześnie typ sportowca i pies kanapowy. Dostosowuje się do trybu życia swoich właścicieli, może im towarzyszyć zarówno w pieszych wędrówkach jak i w domowym leniuchowaniu.

Nie nadaje się natomiast do intensywnych aktywności fizycznych, takich jak canicross czy agility.

Podróże/transport mogą być trudne

Podróżowanie z psem tej rasy bywa trudne, ale odpowiednia socjalizacja i szkolenie mogą sprawić, że stanie się dobrym towarzyszem drogi.

Dla kogo rasa Dog z Majorki (ca de bou) ?

Dość dobrze dogaduje się z kotami

By nasz pupil dogadał się z kotem, musi z nim dorastać.

Dość dobrze dogaduje się z innymi psami

W przypadku braku odpowiedniej socjalizacji dog z Majorki może szukać konfliktów z innymi psami. Szczeniaka należy jak najwcześniej nauczyć psich kodów komunikacyjnych.

Rasa odpowiednia do domu z dziećmi

Ten spokojny zwierzak sprawdzi się jako towarzysz dzieci, ale muszą one go szanować.

Rasa raczej odpowiednia dla starszych osób

Właściciele psa powinny pamiętać, że dorosły osobnik jest niezwykle silny. Jeśli starsze osoby będą mu pobłażać, szybko mogą nie dać sobie z nim rady.

Nie polecany jako pierwszy pies

Na właścicieli psów tej rasy zaleca się osoby doświadczone i znające cechy molosów.

Dog z Majorki — hodowla i cena

Cena doga z Majorki zależy od jego pochodzenia, wieku i płci. Jest on rzadki w naszym kraju i dokładny koszt nie jest znany.

Średni miesięczny koszt utrzymania psa to 50 euro.

Dog z Majorki (ca de bou) - linienie

Średnie

Utrata sierści jest niewielka.

Dog z Majorki (ca de bou) - pielęgnacja

Krótka sierść nie wymaga szczególnej pielęgnacji, wystarczy regularnie ją szczotkować.

Zdrowie rasy dog z Majorki

Długość życia

Pies z Majorki żyje ok. 11 lat.

Odporność/wytrzymałość

Wzrost psa jest dość wolny, wymaga on nadzoru w okresie rozwoju, należy też wtedy unikać intensywnych aktywności. Dorosły osobnik jest natomiast bardzo wytrzymały.

Odporność na upały

Podczas upałów zapewnijmy naszemu pupilowi schronienie.

Odporność na zimno

Dog z Majorki może żyć na zewnątrz, nie boi się zimna i złej pogody.

Skłonność do tycia

To wielki łakomczuch, należy dobrze zbilansować jego dietę i dostosować ilość pokarmu, by nie przybierał na wadze.

Częste choroby

Rasa nie jest podatna na żadne szczególne problemy ze zdrowiem. Należy jednak nadzorować wzrost psa, by zapewnić mu mocne kości i chronić wrażliwe stawy. Może być narażony na dysplazję stawów biodrowych.