Gończy francuski biało-pomarańczowy

Gończy francuski biało-pomarańczowy jest dość przyjaźnie nastawiony do bliskich, ale to przede wszystkim niezależny pies pracujący.

Zwykłe zabawy szybko go nudzą. Uwielbia natomiast aktywności związane z szukaniem i tropieniem.

Gończy francuski biało-pomarańczowy po pracy potrafi zachowywać się spokojnie. 

To niezwykle bystry zwierzak, szybko rozumie, czego od niego oczekujemy i doskonale sprawdzi się jako pomocnik podczas polowania.

Gończy francuski biało-pomarańczowy jest wszechstronny, aktywny, wytrzymały, obdarzony doskonałym węchem i mocnym głosem. W pracy zachowuje się odważnie, ale również rozsądnie. Wykorzystuje się go głównie do polowań na jelenie. 

To czujny pies, który nigdy nie jest jednak bojaźliwy czy agresywny. 

Gończy francuski biało-pomarańczowy w domu zachowuje się przyjaźnie, ale jest niezwykle niezależny, co utrudnia jego integrację z otoczeniem.

To pies przyzwyczajony do życia w sforze, dlatego nie znosi wykluczenia z grupy społecznej. 

Gończy francuski biało-pomarańczowy szkoli się dość łatwo, ale by uzyskać dobre efekty, konieczne jest doświadczenie. 

By z nami współpracował, musimy traktować go jak psa myśliwskiego. 

Zwierzak ten szczeka dużo, szczególnie podczas pracy.

Pies może uciekać, jeśli jego otoczenie nie jest ogrodzone i ma on za mało ruchu.

Nuda i bezczynność mogą spowodować u naszego pupila zaburzenia zachowania, takie jak niszczenie przedmiotów.

Gończy francuski biało-pomarańczowy nie jest szczególnie łakomy, ale warto podzielić dzienną porcję na dwa, trzy posiłki, by zapobiec ryzyku skrętu żołądka. 

Rasa ta absolutnie nie nadaje się do stróżowania.

To dobry wybór wyłącznie dla myśliwych i sportowców. 

Pies tej rasy nie nadaje się do życia w mieszkaniu ani ogólnie w zamkniętej przestrzeni. Najlepiej będzie czuł się na wsi, na zewnątrz, w kojcu z innymi psami, jeśli poluje w sforze.

To pies myśliwski, który potrzebuje codziennego wysiłku w formie polowań lub intensywnego biegania. 

Gończy francuski biało-pomarańczowy jest duży i niezbyt nadaje się do podróżowania publicznymi środkami transportu, ale może towarzyszyć swoim właścicielom w podróżach samochodem. 

Ze względu na instynkt myśliwski pies nie potrafi współżyć z innymi zwierzętami domowymi, takimi jak koty.

Pies tej rasy często dorasta w sforze i od małego uczy się psich kodów komunikacyjnych i dogadywania się ze współbraćmi.

Zwierzak ten może mieszkać z dziećmi, o ile szanują one jego niezależną naturę. 

Ten niezwykle aktywny pies nie nadaje się dla osób prowadzących mało aktywny tryb życia.