Otterhound

Dopuszczalne są wszystkie kolory typowe dla psów gończych.

Szata jest długa, gęsta, twarda i nieprzemakalna. Włos okrywowy i podszerstek tworzą lekko natłuszczoną całość.

Zgodny z umaszczeniem.

Otterhound to duży i silny pies gończy, stworzony do całodziennego polowania w wodzie, ale zdolny również do galopu na stałym lądzie. Oczy są inteligentne, umiarkowanie zagłębione w oczodołach, spojówka ledwo widoczna. Uszy typowe dla rasy: długie, zwisające, osadzone na wysokości linii oczu, z charakterystyczną fałdą. Ogon osadzony wysoko, uniesiony, gdy pies jest pobudzony, opuszczony w spoczynku.

Otterhound nie jest specjalnie wylewny, ale ma przyjazne i zrównoważone usposobienie.

Świetnie sprawdzą się wszelkie zabawy pobudzające węch czworonoga. 

To prawdziwy pies pracujący potrzebujący dużo ruchu i pływania. W domu potrafi zachowywać się spokojnie.

To dość uparty zwierzak o dużych zdolnościach, sprawdzający się szczególnie w obronie cywilnej.

Otterhound został wyselekcjonowany do polowań na wydry. Zostały one potem zakazane w Anglii, a rasę zaadaptowano do innej zwierzyny.

To towarzyski pies, który nie okazuje nieufności nieznajomym.

Otterhound jest bardzo zrównoważony, jednocześnie wierny i niezależny. Nie jest przylepą, w razie potrzeby potrafi zachować dystans.

Jeśli przyzwyczaimy szczeniaka do znoszenia naszej nieobecności w stopniowy i pozytywny sposób, będzie mógł zostawać sam na kilka godzin. Pamiętajmy jednak, że potrzebuje ruchu przed naszym wyjściem i po powrocie. 

Otterhound jest dość niezależny i uparty, potrzebuje doświadczonego, stanowczego właściciela, który nie stosuje brutalnych metod ani przemocy. 

Pies tej rasy szczeka zawsze w świadomy sposób, by poinformować, że znalazł ciekawy trop.

Otterhound ma równie dobry węch jak bloodhound, w związku z czym jeśli jego otoczenie nie jest ogrodzone, może ruszyć za tropem i nieświadomie oddalić się od domu.

Jeśli pies ma za mało stymulacji w formie aktywności takich jak polowanie, canicross czy tropienie, może niszczyć otoczenie.

Przysmaki to dobry sposób na zmotywowanie tego uparciucha i utrzymanie jego koncentracji podczas nauki.

To kiepski stróż, bo lubi każdego. Jednak sama jego obecność może odstraszyć intruza. 

Najlepiej sprawdzi się doświadczony właściciel, który nie da zwierzakowi wejść sobie na głowę.

Pies tej rasy musi żyć na wsi, najlepiej blisko zbiornika wodnego - zamiłowanie do pływania ma we krwi. Nie nadaje się do życia w mieszkaniu, potrzebuje przestrzeni i ruchu.

Otterhound jest niezwykle wytrzymały i świetnie sprawdzi się jako towarzysz sportowców. Potrafi polować przez cały dzień, nie męcząc się. 

Jeśli nie poluje, powinien uprawiać regularną aktywność fizyczną i umysłową.

Ze względu na rozmiary psa podróżowanie z nim jest skomplikowane, szczególnie publicznymi środkami transportu.

Pies tej rasy dość dobrze dogaduje się z domowymi kotami, o ile zna je od małego.

Otterhound może polować sam lub w sforze, co sprzyja porozumieniu z innymi psami. 

Potrzebuje jednak jak najwcześniejszej socjalizacji, by móc mieszkać ze swoimi współbraćmi, zwłaszcza jeśli nie pracuje razem z nimi.

Pies jest dość łagodny wobec dzieci i sprawdzi się jako ich towarzysz, o ile potrafią go szanować.

Ten silny pies nie nadaje się dla starszych osób.

Utrata sierści jest umiarkowana.

11 lat.

To wytrzymały pies, który rzadko choruje, jednak ze względu na swoje rozmiary jest bardziej wrażliwy niż przedstawiciele ras średnich.

W okresie upałów powinniśmy ograniczyć aktywność naszego pupila.

Otterhound jest bardzo odporny na wilgoć, ale zimowe noce powinien spędzać w cieple.

Energiczne usposobienie pozwala psu zachować formę.

• dysplazja stawu biodrowego i łokciowego
• małopłytkowość