Gończy smalandzki

Czarna lub brązowa z płowymi znaczeniami.

Półdługa, twarda i przylegająca z miękkim i gęstym podszerstkiem.

Oczy są ciemnobrązowe.

Gończy smalandzki to mocny pies o eleganckiej sylwetce. Oczy mają spokojny wyraz. Uszy są wysoko osadzone, lekko podniesione, gdy pies nasłuchuje. W spoczynku zwisające, zaokrąglone na końcu. Ogon w przedłużeniu linii grzbietu, prosty i noszony szablasto. Może być krótki od urodzenia.

To wspaniały pies do towarzystwa, który dostosowuje się dobrze do trybu życia właścicieli, o ile jest on zrównoważony.

Zabawa zapewnia psu wysiłek fizyczny i umysłowy, a jednocześnie wzmacnia relację z właścicielami.

W pracy gończy smalandzki jest bardzo aktywny i wytrwały, natomiast w domu potrafi zachowywać się spokojnie.

To wszechstronny pies, który sprawdzi się jako pomocnik w pracy i towarzysz dla całej rodziny.

Gończy smalandzki to pies myśliwski wykorzystywany do polowań na zające i lisy. Nie jest psem stadnym, nie bierze udziału w polowaniu na jelenie.

Pies potrzebuje czasu, by nabrać zaufania, konieczna jest odpowiednia prezentacja nowopoznanej osoby.

Jak wiele psów gończych, ten również jest niezależny w pracy, ale jednocześnie przywiązany do swojego pana.

Gończy smalandzki może zostawać sam, o ile zaspokoimy wcześniej jego zapotrzebowanie na wysiłek fizyczny i umysłowy.

To posłuszny pies oddany swojemu panu. Jego szkolenie jest zatem dość proste, o ile zastosujemy pozytywne i przyjazne metody.

Nacisk należy położyć na naukę przychodzenia na zawołania, by nasz pupil nie oddalał się zbytnio podczas spacerów.

Gończy smalandzki szczeka, gdy złapie trop lub zauważy intruza.

Doskonały węch psa sprawia, że chętnie rusza on za tropem, zwłaszcza jeśli otoczenie nie jest ogrodzone.

Nuda może spowodować u psa tej rasy liczne zaburzenia zachowania.

Przysmaki świetnie sprawdzą się, by pozytywnie wzmocnić dobre zachowania naszego pupila.

Gończy smalandzki nie jest psem stróżującym, ale potrafi ostrzec o obecności intruza.

Nie jest to pies stadny, zatem świetnie sprawdzi się jako pies do towarzystwa dla wysportowanej rodziny.

To pies stworzony do życia na wsi, w mieszkaniu będzie bardzo nieszczęśliwy.

Gończy smalandzki potrzebuje mnóstwo ruchu. Należy zapewnić mu długie spacery oraz aktywność fizyczną i umysłową taką jak canicross czy tropienie.

Dzięki średnim rozmiarom gończy smalandzki może bez większych problemów towarzyszyć swoim właścicielom w podróżach, wymaga jednak odpowiedniej socjalizacji.

Mimo instynktu myśliwskiego pies ten może mieszkać z kotami, o ile razem z nimi dorastał.

Ten towarzyski czworonóg może bez problemów mieszkać lub regularnie spotykać się z innymi psami.

To świetny towarzysz zabaw dla dzieci.

Rasa ta nie jest zalecana dla osób starszych lub prowadzących siedzący tryb życia.

Utrata sierści jest umiarkowana.

13 lat

To wytrzymały, wiejski pies.

W okresie upałów należy ograniczyć aktywność zwierzęcia.

Gończy smalandzki może cały rok żyć na zewnątrz.

Rasa ta nie ma skłonności do nadwagi.

Gończy smalandzki nie jest specjalnie narażony na żadną konkretną chorobę.

Do XIX wieku w Smalandii istniały różne odmiany psów gończych. Skrzyżowane z lokalnymi psami gospodarskimi w typie szpica i z angielskimi psami myśliwskimi stały się przodkami obecnego gończego smalandzkiego. Na początku XX w. rozpoczęto rekonstrukcję typu starego gończego smalandzkiego, w szczególności odmiany z krótkim ogonem. Wzorzec rasy powstał w 1921 roku.