Owczarek australijski

Ten pies pasterski może mieć różne umaszczenie, ale w żadnym wypadku nie może przeważać kolor biały.

• Czarny trzykolorowy lub czarny dwukolorowy z białymi i podpalanymi znaczeniami,
• czekoladowy trzykolorowy lub czekoladowy dwukolorowy z białymi i podpalanymi znaczeniami,
• niebieski marmurkowy z białymi i podpalanymi znaczeniami lub bez,
• czekoladowy marmurkowy z białymi i podpalanymi znaczeniami lub bez.

Sierść jest półdługa.

Dość gęsta sierść, prosta lub falista, ilość podszerstka zmienia się w zależności od pory roku.

Oczy mogą mieć różny kolor: brązowy, niebieski, zielony lub bursztynowy. 

Ponadto owczarek australijski może mieć różnobarwne lub dwubarwne tęczówki. Oznacza to, że każde oko może mieć inny kolor lub że tęczówka składa się z plamek w różnych kolorach.

Inteligentny, żywy pies pasterski o sportowym charakterze. Jest średniej wielkości, nieco wyższy niż dłuższy, ma muskularną, ale nieprzysadzistą sylwetkę. Nieustannie chętny do zabawy. Dzięki swej nieskończonej energii i wyjątkowej serdeczności uszczęśliwi zarówno małych, jak i dużych właścicieli.

Pies ten ma bardzo przyjazny charakter, jest wierny właścicielom i potrafi okazać przywiązanie.

Owczarek australijski, z natury niezmiernie skory do zabawy, zachwyci zarówno małych, jak i dużych właścicieli. Ucieszy go wszelka aktywność, dzięki której zmęczy się fizycznie i czasem umysłowo, a przede wszystkim będzie mógł spędzić czas z członkami swojej rodziny.

Owczarka australijskiego rozsadza energia i ciężko mu usiedzieć w miejscu, zwłaszcza gdy nie ma wystarczająco dużo ruchu. Potrzebuje regularnych spacerów i zajęć, które zaspokoją go i sprawią, że będzie spokojny w domu.

Jak każdy szanujący się pies pracujący, jest niezwykle inteligentny i szczególnie wrażliwy na polecenia swojego pana. 

Ma doskonałe predyspozycje do wielu dyscyplin, świetnie poradzi sobie zwłaszcza w zawodach agility, treibballu, dogdancingu i oczywiście jako pies pasterski. 

Świetnie sprawdzi się przy prowadzeniu stada jako psi pomocnik hodowcy owiec lub bydła.

Owczarek australijski zupełnie nie sprawdzi się jako pies myśliwski, choć może ścigać małe stworzenia, zwłaszcza jeśli nie zostanie wystarczająco wcześnie zsocjalizowany z kotami i innymi niewielkimi zwierzętami domowymi. 

Stworzony jest jednak do prowadzenia stad i woli gromadzić zwierzęta, niż ścigać je w celu upolowania.

Aussie jest z natury dość społeczny i przyjacielski, ale może czasem okazywać rezerwę wobec obcych.

Jako pies pasterski ma skłonność do obrony swojej grupy społecznej i może być nieufny, a nawet agresywny, jeśli intruz nawiąże kontakt z jego panem lub gdy wyczuje zagrożenie.

Żyje bardzo blisko ze swoją rodziną i niezależność nie należy do cech jego charakteru.

Czasem może wykazywać inicjatywę w swojej pracy, zwłaszcza jako pies hodowców owiec czy bydła, ale na co dzień, jako pies do towarzystwa, jest bardzo przywiązany do właścicieli.

Ogromne przywiązanie owczarka australijskiego do rodziny ma swoje zalety, ale też i wady. Kiepsko znosi samotność i woli być otoczony ludźmi. 

Od najmłodszego wieku trzeba go zatem przyzwyczajać do spokojnego tolerowania nieobecności właścicieli, sprawiając, by ich wyjścia stawały się czymś pozytywnym, i proponując psu ciekawe zajęcia, gdy przebywa sam.

Na wzór licznych psów pasterskich, aussie z pełnym entuzjazmem spełnia polecenia swojego pana. 

Właściciel powinien jednak zapewnić mu szkolenie dostosowane do jego wrażliwości i zgodne z zasadami szkolenia pozytywnego. 

Pies ten łatwo daje się szkolić, jeśli relacja opiera się na zaufaniu i wzajemnym szacunku. Szkolenie powinno być konsekwentne, stanowcze i rozpoczęte we wczesnym wieku. 

Owczarek australijski może okazać się uparty, ale wczesne szkolenie i wzmacnianie relacji pies-pan stanowią klucz do udanej nauki i harmonijnego współżycia.

Owczarek australijski bywa szczekliwy w niektórych sytuacjach, zwłaszcza jeśli na przykład podczas prowadzenia stada nie jest w stanie skłonić bydła do ruchu lub gdy stwierdzi, że pan zbyt długo jest poza domem. 

Bywa głośny, jeśli nie dostanie tego, co chce, jeśli jest bardzo podekscytowany lub się nudzi. Ta cecha osobowości może jednak zależeć od szkolenia, postawy właścicieli i stopnia zaspokojenia potrzeb psa.

Jak każdy szanujący się pies pasterski, owczarek australijski woli trzymać się blisko swojej grupy społecznej, by jej pilnować i wchodzić z nią w interakcje, niż brać nogi za pas, by sprawdzić, co dzieje się gdzieś indziej. 

Jeśli jednak ten pełen energii psiak nie otrzyma wystarczającej dawki ruchu, może wymknąć się z domu i udać na małą wycieczkę.

Owczarek australijski jest niezwykle aktywny i dynamiczny, jeśli zatem nie będzie odpowiednio stymulowany, może zacząć niszczyć przedmioty, by zaspokoić brak aktywności. 

W dodatku niespecjalnie przepada za samotnością, dlatego może zabijać czas i wyładowywać frustrację, gryząc wszystko, co znajdzie w pobliżu.

W tym wypadku również odpowiednie szkolenie i zaspokojenie potrzeb psa zmniejszą, a nawet całkowicie usuną problemy związane z niszczeniem.

Owczarek australijski to ogromny łakomczuch, który nie przejdzie obojętnie obok żadnego smakołyka. Przydaje się to bardzo podczas szkolenia, ponieważ jedzenie jest doskonałą motywacją, by przyciągnąć uwagę psa oraz utrzymać jego uwagę i chęć słuchania.

Pomimo tej zalety należy stosować przysmaki z umiarem, zapewnić psiakowi karmę wysokiej jakości i nie karmić go między posiłkami.

Owczarek australijski z definicji jest psem stróżującym, ponieważ wykazuje się postawą obronną wobec swojej grupy społecznej. Mimo że jego wygląd nie odstrasza być może do tego stopnia, co prezencja innych owczarków, zrobi on wszystko, by ochronić swoich bliskich.

Owczarek australijski doskonale sprawdza się jako towarzysz życia i bez problemu może być pierwszym psem. Należy jednak wziąć pod uwagę jego duże zapotrzebowanie na ruch i naturalne instynkty, by zapewnić mu jak najlepszy i najbardziej zrównoważony rozwój.

Ten aktywny i sportowy pies nie przepada za samotnością, przepełnia go za to energia. Zniesie życie w mieszkaniu tylko wówczas, gdy jego właściciele będą obecni i zapewnią mu jak najwięcej ruchu, zabawy i rozrywki. 

Na pewno będzie szczęśliwszy w domu z ogrodem, ale nawet w takim przypadku musi codziennie wychodzić na spacer, by zachować równowagę fizyczną i psychiczną. 

Niezbyt zatem nadaje się do mieszkania, zwłaszcza jeśli jego właściciele pracują całymi dniami.

Ten skory do zabawy, pracy i współzawodnictwa pies idealnie sprawdzi się jako towarzysz osób dynamicznych i lubiących sport. Nie będzie szczęśliwy z właścicielami prowadzącymi siedzący tryb życia lub nieprzepadającymi za wychodzeniem z domu. 

Trzeba zapewnić mu codzienne, regularne spacery, bogate w bodźce fizyczne, umysłowe, węchowe i społeczne.

Jako pies średnich rozmiarów dobrze wyszkolony owczarek australijski może bez problemów towarzyszyć swoim właścicielom wszędzie. Trzeba jednak pamiętać o jego wrażliwości, przez którą może kiepsko znosić przebywanie w tłumie. 

Podczas jazdy samochodem wymagane jest przestrzeganie jednego z trzech sposobów przewożenia: 

• w transporterze,
• w bagażniku z kratą oddzielającą, 
• z zapiętym pasem bezpieczeństwa. 

Ze względu na rozmiary psa w pociągu konieczne jest używanie kagańca i trzymanie zwierzaka na smyczy. 

W samolocie pies musi podróżować w luku bagażowym w transporterze spełniającym normy bezpieczeństwa poszczególnych linii lotniczych.

Jeśli pies i kot od małego wychowują się razem, z łatwością się ze sobą dogadają. Owczarek australijski nie ma problemów w kontaktach z kotem, ale należy szanować jego spokój. 

Nawet jeśli dobrze dogada się z domowym kotem, może ganiać koty błąkające się po ogrodzie.

Ten skory do zabawy pies przeważnie dobrze dogaduje się z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Mimo że nie jest skłonny do awantur, pierwsze spotkania z innymi psami zawsze powinny być przemyślane, przebiegać w pozytywnym nastroju i pod nadzorem. 

Jeśli od młodego wieku zwierzę jest dobrze uspołecznione i regularnie widuje inne psy, może być dla nich świetnym towarzyszem zabaw. 

Uwaga, jego ogromna energia bywa czasami źle odbierana przez bardziej zdystansowane psy. 

Owczarek australijski to skory do zabawy, entuzjastyczny, przyjazny i serdeczny pies. Jest idealnym wyborem dla rodziny z dziećmi, pod warunkiem, że będziemy przestrzegać zasad współżycia z psem, tak jak w przypadku wszystkich innych zwierzaków.

Ten pełen energii pies stale potrzebuje aktywności, dlatego też starsze osoby prowadzące siedzący tryb życia mogą nie być dlań idealnymi właścicielami. 

Pies ten jest bardzo wytrzymały i ma sportową naturę – potrzebuje dynamicznego właściciela uprawiającego sport, by móc mu towarzyszyć w aktywnościach fizycznych.

Pies ten traci dość dużo sierści zwłaszcza ze względu na jej dużą gęstość. Szczególnie intensywnie gubi ją w dwóch corocznych okresach linienia (na wiosnę i jesienią).

Średnia długość życia owczarka australijskiego to 13–15 lat.

Pies ten jest dość wytrzymały i odporny. Bez problemu może pracować przez cały dzień u boku swojego pana. Wykazuje dużą odporność na wysiłek.

Owczarek australijski dostosowuje się do różnych klimatów, ale nie znosi ekstremalnie wysokich temperatur.

Dzięki grubemu podszerstkowi zmieniającemu się wraz z porą roku potrafi dostosować się do zimnego klimatu, ale nie wytrzymuje ekstremalnych mrozów.

Jego regularna i intensywna aktywność fizyczna sprawia, że niełatwo przybiera na wadze, mimo że jest wielkim łakomczuchem. Trzeba jednak pamiętać o zapewnieniu mu wysokiej jakości karmy i zaspokojeniu jego potrzeb fizycznych.

Owczarka australijskiego dotykają różne problemy ze zdrowiem. W szczególności dotyczą one kręgosłupa, bioder i wad wzroku. Rasa ta jest też podatna na padaczkę. 

Badania wykazały, że 25% szczeniaków urodzonych z dwóch osobników o marmurkowym umaszczeniu może urodzić się ślepymi lub głuchymi albo też stać się takimi w przyszłości. Te połączenia są zatem zakazane. 

Zalecane jest również wykonanie badania na obecność mutacji genu MDR1, ponieważ pies ten, jak wszystkie rasy w typie colley, mogą być jej nosicielami. Badanie to ma ogromne znaczenie, bo jeśli pies jest nosicielem mutacji, niektóre leki i substancje są zakazane jako potencjalnie śmiertelne.