Owczarek pikardyjski
Inne nazwy: berger picard
Owczarek pikardyjski to pies pasterski i stróżujący. Ma zrównoważoną naturę, jest jednocześnie spokojny i żywy. Z łatwością przystosowuje się do różnych sytuacji i bardzo przywiązuje się do właściciela.
Podstawowe informacje o owczarku pikardyjskim
Pochodzenie i historia
Rasa ta jest bardzo stara, można zobaczyć ją na XVIII-wiecznych obrazach. Nie mamy jednak dokładnych informacji starszych niż 1899 rok, kiedy to pies tej rasy po raz pierwszy pojawił się na wystawie (nie został na niej oceniony, bo nikt go nie znał). Pierwszy francuski klub rasy powstał dopiero w 1955 roku.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła
Sekcja
Sekcja 1 : owczarki
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 55 i 60 cm
Pies : pomiędzy 60 i 65 cm
Waga
Suka : pomiędzy 20 i 30 kg
Pies : pomiędzy 20 i 30 kg
Maść
Płowa (z szarym nalotem lub pręgowana), szara.
Rodzaj szaty
Szata owczarka pikardyjkskiego jest półdługa, szorstka z gęstym i delikatnym podszerstkiem.
Kolor oczu
Ciemny.
Opis
Owczarek pikardyjski to średniej wielkości, proporcjonalny pies o naturalnym i eleganckim wyglądzie, charakteryzujący się pierwotnymi kształtami i szorstką sierścią. Głowa jest proporcjonalna do sylwetki, stop lekko zaznaczony, czoło nieco wypukłe. Kufa jest mocna i niezbyt długa, nie powinna być ostro zakończona. Pies ma niewielką brodę i wąsy. Uszy są wysoko osadzone i szerokie u podstawy, stojące, z końcem skierowanym do przodu. Oczy mniej lub bardziej ciemne, w zależności od koloru szaty. Ogon sięga stawu skokowego. W spoczynku noszony nisko, wyżej, gdy pies jest w ruchu. Lekko zakrzywiony na końcu.
Ciekawostki
Mimo swych licznych zalet owczarek pikardyjski nie cieszy się dużą popularnością. Nie jest on szczególnie urodziwy, co nie pomaga w jego rozpowszechnieniu. To wielka szkoda, bo pies ten ma niezwykle niezawodne i zrównoważone usposobienie, jeśli jego właściciel wykaże się stanowczością i zdecydowaniem.