Posokowiec bawarski

Posokowiec bawarski ma piękną, lekko błyszczącą sierść, która może przybierać różne barwy – m.in. brunatną i soczystą czerwień, czerwono-żółtą, a także jaśniejsze odcienie. Zazwyczaj grzbiet jest bardziej zabarwiony niż reszta ciała. Uszy oraz kufa powinny być ciemne. Dopuszcza się niewielkie znaczenie na piersi.

Włos posokowca bawarskiego jest krótki.

Włos jest gęsty i mocno przylegający, bardziej delikatny na głowie i uszach.

Oczy ciemnobrązowe są najbardziej pożądane, ale nieco jaśniejsze także są akceptowane.

Głowa posokowca bawarskiego jest dość szeroka i płasko wysklepiona, linia stopu zaznaczona jest dość wyraźnie. Ciemne oczy psa mają łagodny i bystry wyraz. Uszy osadzone są wysoko i szeroko, są ciężkie i długie (maksymalnie do czubka nosa), zaokrąglone na końcach. Szyja ma średnią długość, jest mocna. Grzbiet mocny, lędźwie dobrze umięśnione. Ogon ma średnią długość i jest wysoko osadzony. Noszony jest zazwyczaj poziomo lub lekko skośnie opada.

Posokowiec bawarski mocno przywiązuje się do swojego właściciela. Nie jest typem kanapowca, bo to prawdziwy pies myśliwski, więc raczej nie zechce tulić się do opiekuna, leżąc mu godzinami na kolanach, ale na swój własny sposób potrafi okazać czułość.

Posokowiec bawarski to rasa bardzo energiczna, która potrzebuje sporej dawki aktywności. Lubi się zatem bawić i chętnie podejmie zabawę, jeśli będzie ciekawa i angażująca.

Rasa ta jest bardzo zrównoważona, dlatego pies potrafi zachowywać się spokojnie – o ile jego wszystkie potrzeby zostaną zaspokojone, a szkolenie zostanie podjęte odpowiednio wcześnie. 

Posokowiec bawarski to bardzo inteligentny pies, samodzielny i niezależny podczas pracy. Uwielbia biegać i tropić. Jak sama nazwa wskazuje, jest świetnym posokowcem, czyli psem tropiącym zwierzynę po farbie (tj. po zapachu krwi).

Posokowiec bawarski jest urodzonym myśliwym. Jeśli jego właściciel nie poluje z nim, powinien zapewnić inne aktywne rozrywki psu, jak np. tropienie sportowe.

Posokowiec bawarski zachowuje dystans wobec obcych i jest nieufny, ale nie powinien być ani bojaźliwy, ani agresywny. To zrównoważony i odważny czworonóg.

Podczas pracy jest bardzo niezależny i samodzielny. Mocno przywiązuje się jednak do swojego opiekuna i pragnie być blisko niego.

Posokowiec bawarski, choć jest psem myśliwskim, odważnym i dość niezależnym, źle znosi samotność, bo bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna. Oczywiście – jak każdego psa – można go nauczyć samodzielnego zostawania w domu.

Rasa ta jest inteligentna i szybko się uczy podstaw posłuszeństwa. Wymaga jednak doświadczonego przewodnika. Szkolenie psa typowo pod polowania może zająć jednak nawet kilka lat.

Posokowiec bawarski szczeka podczas pracy, jednak w domowych warunkach nie powinien być zwierzęciem zbyt hałaśliwym. Oczywiście niewykluczone, że podczas nieobecności właściciela będzie szczekał, by rozładować negatywne emocje.

Jest to pies myśliwski, kiedy więc złapie trop, może za nim podążyć, nie oglądając się na nic – jeśli nie jest dobrze wyszkolony. Efektywne wypracowanie przywołania może zająć sporo czasu. Pies w żadnym wypadku nie powinien chodzić bez smyczy, jeśli ma braki w podstawach posłuszeństwa. Potrzebuje jednak sporej dawki aktywności i swobodnego biegu, które należy mu zapewnić na bezpiecznym terenie.

Posokowiec bawarski jest dość dużym psem, dlatego może czynić poważne szkody, jeśli zostanie pozostawiony sam sobie bez wcześniejszego przygotowania – zwłaszcza, że nie lubi samotności.

Pies ten lubi dobrze zjeść i na pewno nie odmówi dobrego posiłku. Jeśli nie prowadzi bardzo aktywnego trybu życia, należy pilnować, by nie przybrał nadmiernie na wadze.

Posokowiec bawarski to piękny i dumny pies, którego wygląd może budzić respekt w potencjalnym intruzie. Do obcych podchodzi nieufnie i z dystansem, zatem powinien zaalarmować bliskich w przypadku zagrożenia, ale nie jest to pies stworzony do stróżowania.

Zrównoważone i spokojne usposobienie psa jest bardzo kuszące dla osób niedoświadczonych, ale jest to prawdziwy myśliwy o specyficznych potrzebach, dlatego nie jest najznakomitszym wyborem w przypadku pierwszego psa w życiu – tym bardziej, jeśli ma to być pies bardziej do towarzystwa niż użytkowy.

Posokowiec bawarski to duży pies, który zdecydowanie najlepiej będzie czuł się w domu z dużym ogrodem, ale i w mieszkaniu może sobie poradzić. Najistotniejsze jest to, by jego opiekun był osobą aktywną, która będzie poświęcać psu sporo czasu.

Posokowiec bawarski jak najbardziej potrzebuje dużo ruchu oraz stymulacji umysłowej. Nie jest to kanapowiec i pies do towarzystwa dla domatorów czy nawet osób średnio aktywnych.

Podróżowanie z posokowcem bawarskim może być o tyle kłopotliwe, że jego rozmiar jest spory. Jeśli jednak od okresu szczenięcego będzie stopniowo przyzwyczajany do podróży, mogą być one spokojne i przyjemne.

Jest to rasa psów myśliwskich, więc mieszkanie z kotem pod jednym dachem może być trudne lub nawet niebezpieczne – chyba że zwierzęta od pierwszych tygodni życia wychowują się razem i pies traktuje kota jak „swojego”. 

Co do zasady posokowiec bawarski toleruje obecność innych czworonogów. Nie należy jednak całkowicie zawierzać jego spokojnemu usposobieniu, ale od okresu szczenięcego socjalizować malucha z innymi przedstawicielami gatunku.

Posokowiec bawarski nie przejawia niechęci wobec najmłodszych członków rodziny. Może być wobec nich tolerancyjny i cierpliwy. Nigdy jednak nie należy psa tych rozmiarów pozostawiać z małymi dziećmi. Zabawa zawsze powinna przebiegać pod okiem osób dorosłych.

Pomimo tego, że posokowiec bawarski ma wspaniały charakter i z pewnością byłby oddanym współtowarzyszem życia każdego, jego ogromne zapotrzebowanie na ruch i silny instynkt myśliwski raczej dyskwalifikują go jako psa dla osób starszych.

Utrata sierści jest umiarkowana, może się nasilać w okresie linienia – wówczas należy psa regularnie wyczesywać. Nie jest to jednak trudne, bo sierść jest krótka.

Posokowiec bawarski żyje średnio 12 lat.

Jest to pies bardzo odporny i silny, wytrwały w pracy w różnorodnych warunkach.

Posokowiec bawarski dość dobrze znosi wysokie temperatury. W czasie największych upałów należy jednak ograniczyć jego aktywność i zapewnić miejsce w cieniu oraz dostęp do świeżej wody.

Posokowiec bawarski, pomimo krótkiej sierści, dość dobrze znosi zimno.

Posokowiec bawarski nie jest rasą szczególnie predysponowaną do tycia. Niemniej zła dieta i brak aktywności jak najbardziej mogą spowodować u niego nadwagę.

Posokowiec bawarski należy do raczej zdrowych ras. Warto wrócić uwagę na stan zębów psa, bo mogą występować tendencje do odkładania kamienia nazębnego. Jeśli pies pracuje lub często spędza czas w trudnym terenie, „nurkując” w zaroślach, może być narażony m.in. na zapalenie spojówek i różnego rodzaju otarcia czy zadrapania. Jest to bardzo energiczny pies, dlatego po każdym spacerze warto go dokładnie obejrzeć.

Bezpośrednim przodkiem posokowca bawarskiego jest posokowiec hanowerski. Rasę stworzono w XIX wieku, bowiem chciano uzyskać psa szybszego, lżejszego i o jeszcze lepszym węchu. Pierwszy klub rasy powstał w 1912 roku w Monachium. Do Polski rasa dotarła natomiast dopiero w latach 70 ubiegłego wieku.