Ocicat

Bez względu na maść, szatę ocicata zdobią cętki w odcieniu ciemniejszym od głównego koloru futra.

Jedynym dopuszczalnym wzorem umaszczenia są cętki.

Krótka 

Jedynym dyskwalifikującym kolorem oczu jest niebieski.

Powiedzieć o ocicacie, że jest elegancki, to za mało. Ma wydłużone, atletyczne ciało, które zawdzięcza mocnemu kośćcowi i dobrze rozwiniętej muskulaturze. Cętki, z angielskiego nazywane również „spot”, nadają mu wygląd dzikiego kota. Ma ładne oczy w kształcie migdału, które, dzięki kolorowym pasmom znajdującym się na głowie, wyglądają, jakby kot miał makijaż. Podobne pasma ocicat nosi na łapach. 

Z reguły ocicat jest bardzo czułym kotem, który lubi towarzyszyć opiekunowi, choć nigdy w pełni mu nie zaufa.

Budowa ciała sprawia, że jest zwinnym atletą, który z łatwością skacze, startuje z miejsca i biega. Zaleca się wyposażyć dom w duże i stabilne drzewka do kociej wspinaczki. W przeciwnym razie ocicat niechybnie skieruje zainteresowanie na nasze zasłony i kuchenne blaty.

Spokojny i cichy staje się dopiero wtedy, gdy zakończy swe długie, codzienne eksploracyjne wyprawy.

Nie tylko elegancja ocicata jest godna podziwu. Jego ciekawość sprawia, że to bystry kot, który szybko uczy się poleceń opiekuna. 

Ciekaw swojego otoczenia, ocicat szybko dostrzega nowości. O ile przygotujemy mu kryjówkę lub wysoko umieszczony punkt obserwacyjny, są duże szanse, że wybierze odpowiedni moment i pozwoli się bliżej poznać gościom.

W zależności od nastroju, lubi spędzać czas sam lub w towarzystwie opiekuna.     

Czy wśród przodków ocicata nie ma przypadkiem syjamów lub abisyńczyków, co mogłoby tłumaczyć jego skłonność do pogawędek z opiekunem? Jak najbardziej! Ocicat jest krzyżówką kota syjamskiego, abisyńskiego i amerykańskiego krótkowłosego.

Mimo wszystko głos ocicata nie dorównuje siłą głosowi syjamów.

Ten atletyczny kot o niesamowitych umiejętnościach potrzebuje codziennej porcji zabawy i ruchu. Piórko lub zabawka typu wędka pozwolą mu zaprezentować opiekunowi swoją sprawność.

Ponieważ jest świetnym skoczkiem, z łatwością zdobywa mury i ogrodzenia. Jeśli nie chcecie, żeby ocicat uciekał, jego otoczenie musi być odpowiednio zabezpieczone.

Biorąc pod uwagą energię, którą zużywa podczas ruchu, naturalnym jest, że regularnie doładowuje baterie jedzeniem. Jeśli kot jest łapczywy, zaleca się zakup interaktywnej miski, dzięki czemu będzie wolniej jadł.

Ocicat nie potrzebuje obecności drugiego kota, aby wypełnić pustkę podczas nieobecności opiekuna. Niemniej jednak, jeśli bardzo chcecie przygarnąć kolejnego mruczka, oci z łatwością zaakceptuje jego obecność, o ile zwierzaki zostaną sobie przedstawione zgodnie ze sztuką.

Przygotowanie kotu kryjówek i wysoko umieszczonych punktów obserwacyjnych oraz odpowiednio przeprowadzone zapoznanie zwierząt, zwiększają szansę na ich przyjazną koegzystencję.

Oci jest świetnym towarzyszem wszystkich członków rodziny. Wystarczy, że pociechy będą go traktować uprzejmie i z szacunkiem.

Z wiekiem i doświadczeniem, ocicat może się trochę uspokoić i ustatkować, ale w młodym wieku jest bardzo energiczny i chętny do zabawy. Trzeba go pilnować i zapewniać mu rozrywki, co dla osoby starszej może być kłopotliwe.

W okresie linienia zaleca się szczotkowanie raz w tygodniu.

Ocicat żyje od 12 do 15 lat.
 

Ponieważ ma krótkie futerko, stosunkowo słabo znosi niskie temperatury. Z upałami radzi sobie znacznie lepiej.

Kiedy brakuje mu rozrywek i nie dostaje wciąż nowych zabawek, swoje zainteresowanie może skierować ku misce i podjadaniu. Ocicata trzeba regularnie ważyć, aby zbyt nie przytył, co mogłoby się odbić na jego zdrowiu.

Kotom tej rasy mogą doskwierać te same choroby, co wszystkim innym mruczkom, na przykład schorzenia jamy ustnej i przyzębia. Niemniej jednak niektóre dolegliwości są dla nich typowe:  

• Stopniowy zanik siatkówki - może prowadzić do ślepoty. Istnieje badanie przesiewowe. 
• Kardiomiopatia przerostowa - zgrubienie mięśnia sercowego, którego rozwój może prowadzić do arytmii, a nawet obrzęku płuc. Chorobę można wykryć poprzez badanie echokardiografem, które powinno się przeprowadzać raz do roku. Leczenie farmakologiczne może zwiększyć komfort życia zwierzęcia.

Ilość kociąt w miocie nie odbiega od przeciętnej i wynosi około czterech.
Krzyżowanie ocicata z abisyńczykiem zostało zabronione około dziesięć lat temu. Jedyna możliwość to rozmnażanie w ramach rasy. 

Rasa pochodzi z USA, gdzie pewna hodowczyni zapragnęła otrzymać kota syjamskiego w cętki. Skrzyżowała syjamsko-abisyńską kotkę z syjamskim kocurem o czekoladowych znaczeniach. W miocie znalazł się jeden kotek o nietypowej szacie, która barwą przypominała kość słoniową w złociste plamki. Chociaż kociak został wykastrowany, hodowla nowej rasy rozwijała się. Inni hodowcy również podjęli się krzyżowania kotów abisyńskich z syjamskimi, ale też z innymi rasami, np. kotem amerykańskim krótkowłosym. W ten sposób powstawały nowe maści o obecnie obowiązujących znaczeniach. W 1986 roku ocicat został uznany przez międzynarodową organizację TICA. Rasa dotarła do Europy trzy lata później, choć po dziś dzień pozostaje tu znacznie mniej popularna, niż na terenie Stanów Zjednoczonych.