Kot amerykański szorstkowłosy

Czarny, niebieski, rudy, kremowy, biały, srebrzysty, złocisty
Nie dopuszcza się wyłącznie kolorów nawiązujących do motywu typu kolorpoint.

 Jednolity, tabby/pręgowany, bikolor, trikolor

Krótka

Dowolny, o ile współgra z maścią szaty

Kot amerykański szorstkowłosy jest bardzo podobny do swojego krótkowłosego kuzyna. Jest średniej budowy ciała typu semi-cobby, a więc raczej masywniejszy niż smukły, z dobrze rozwiniętą klatką piersiową, średnim kośćcem oraz ogólnie proporcjonalną sylwetką, począwszy od czubka nosa aż po koniec ogona. Podobnie jak American Shorthair, ma kanciastą kufę, szeroko rozstawione uszy i to samo delikatne, bystre spojrzenie, które dodatkowo podkreślają okrągłe, szerokorozstawione oczy.

Jego główną charakterystyczną cechą, która dała początek nazwie rasy, jest oczywiście okrywa włosowa. Gęsty płaszcz składa się z trzech warstw - dwóch warstw włosa okrywowego i podszerstka. Wszystkie włosy są karbowane, kędzierzawe, twarde i zakończone haczykiem. Sierść szorstkowłosego kota mogłaby się wydawać szorstka i kłująca, ale w rzeczywistości okazuje się być stosunkowo delikatna w dotyku.

American Wirehair jest wyjątkowo czułym, ale jednocześnie zrównoważonym kotem.

Ganianie za zabawkami pozwala mu zachować dobrą formę. Jest jeszcze jedna „zabawa”, którą bardzo lubi - uwielbia chować się w domu lub ogrodzie.

Szorstkowłosy amerykański jest bardzo cierpliwy. Ta cecha łowcy czyni go spokojnym kotem, który jednocześnie interesuje się swoim otoczeniem.

Na wzór swych przodków, kot amerykański szorstkowłosy jest zaradny, czujny, ciekawski i inteligentny.

Chociaż cecha ta jest raczej sprawą indywidualną, ogólnie rzecz biorąc rasa jest uważana za bardzo towarzyską i ciekawską, a nie nieufną.

American Wirehair lubi, gdy opiekun poświęca mu czas, ale też potrafi sam się sobą zająć.

Ogólnie rzecz biorąc, rasa ta nie jest szczególnie gadatliwa, choć zdarzają się osobniki bardziej rozmowne niż inne.

Kot amerykański szorstkowłosy musi zaspokoić potrzebę polowania, ale też zwyczajnego ruchu, aby zapobiec nadwadze.

Ponieważ to przede wszystkim koty lubiące życie na powietrzu, ciekawość może je skłonić do szwendania po okolicy. Niemniej jednak niejeden mruczek wybierze zacisze swojego domu.

Zaleca się karmienie z interaktywnej miski, ponieważ nasz szorstkowłosy mruczek może wykazywać skłonność do obżarstwa.

Ponieważ jest towarzyski, mieszkanie pod jednym dachem z innym kotem nie stanowi dla niego problemu.

Z łatwością zaprzyjaźni się z psem mieszkającym w domu, pod warunkiem, że zwierzęta zostaną sobie odpowiednio przedstawione oraz dostaną tyle czasu, ile potrzebują, aby się oswoić.

Kot amerykański szorstkowłosy uwielbia dzieci, choć warto mieć nadzór nad zabawą.

O ile kot zostanie wybrany pod kątem charakteru przyszłego opiekuna, American Wirehair może z łatwością pasować do roli towarzysza spokojnej osoby. 

Kot amerykański szorstkowłosy gubi niewiele sierści, za wyjątkiem okresu linienia podczas zmian pór roku.

Kot tej rasy średnio żyje od 14 do 18 lat.

Kot amerykański szorstkowłosy stosunkowo dobrze radzi sobie zarówno w zimnym, jak i ciepłym klimacie, choć nie tak dobrze, jak jego amerykański krótkowłosy kuzyn.

Może mieć skłonność do nadwagi, szczególnie po zabiegu streylizacji, dlatego trzeba uważnie pilnować diety i codziennej porcji ruchu.

Podobnie jak inne domowe koty, może chorować na wszystkie typowe kocie choroby. Warto go szczepić i odrobaczać, oraz obserwować pod kątem zewnętrzych pasożytów, szczególnie jeśli lubi włóczęgi poza domem.

Kardiomiopatia przerostowa, czyli przerost mięśnia sercowego, to choroba, która może dotknąć każdego kota bez względu na rodowód, lecz kota amerykańskiego szorstkowłosego dotyka trochę częściej niż inne rasy.

Kota amerykańskiego szorstkowłosego można krzyżować z osobnikami tej samej rasy lub z kotem amerykańskim krótkowłosym.

Pierwszy przypadek kota amerykańskiego szorstkowłosego odnotowano w 1966 roku w amerykańskim stanie Nowy Jork. Rodzicami malca była para kotów amerykańskich krótkowłosych, ale rudy kociak z niemalże kłującą karbowaną sierścią wyraźnie odstawał od reszty miotu. Jego właścicielka zwróciła się do hodowczyni Joan O’Shea, która przygarnęła małego rudzielca o imieniu Adam i postanowiła zbadać tę dziwną mutację. Po otrzymaniu wyników badań wskazujących, że gen dominujący całkowicie różni się od genetyki kotów grupy reks, rozpoczęła skrupulatną pracę nad opracowaniem programu hodowlanego. Ze względu na to, że kot amerykański szorstkowłosy właściwie jest kotem amerykańskim krótkowłosym, tyle że o innej sierści, kota krótkowłosego szeroko wykorzystywano w hodowli szorstkowłosego kuzyna, aby uniknąć problemu zbyt bliskiego pokrewieństwa. Po dziś dzień rasy różnią się wyłącznie fakturą okrywy włosowej.