Kot himalajski

Inne nazwy : Kot perski colorpoint, Himalayan

Jego nazwa wywodzi się od rasy domowego królika o identycznej szacie. Kot himalajski jest jednak po prostu persem ze znaczeniami typu syjamskiego. Jest szczególnie ceniony po drugiej stronie Atlantyku, gdzie uważa się go za odrębną rasę. Kraje europejskie natomiast od lat osiemdziesiątych klasyfikują go jako odmianę kota perskiego. Połączenie genów ras perskiej i syjamskiej sprawia, że himalajczyk jest kotem nie tylko łagodnym i czułym, ale też towarzyskim i wesołym.

Zweryfikowane przez eksperta

Komentarz •

Długość życia	Kot himalajski średnio żyje od 10 do 15 lat
Charakter	Pieszczoch Spokojny Inteligentny
Wielkość dorosłego osobnika	Kotka pomiędzy 30 i 35 cm Kot pomiędzy 30 i 35 cm
Waga dorosłego osobnika	Kotka pomiędzy 3 i 5 kg Kot pomiędzy 3 i 5 kg
Kolor umaszczenia	Czarne Czekoladowe/ brązowe Białe Rude Niebieskie/szare
Rodzaj szaty	Długa
Kolor oczu	Niebieskie
Cena zakupu	Kot himalajski kosztuje pomiędzy 1600zł a 5500zł

Ciekawostki

Pewien himalajczyk jest gwiazdą filmową – Sassy, czyli kotka, która towarzyszy dwóm psom w filmie „Niezwykła podróż” z 1993 roku oraz jego kontynuacji z 1996 roku, to pers colorpoint. Występuje również u boku Bena Stillera w filmach z serii „Poznaj mojego tatę” (2000 i 2004).

Więcej informacji na temat rasy Kot himalajski

Pochodzenie i historia rasy Kot himalajski

Pochodzenie kota himalajskiego, podobnie jak perskiego, pozostaje tajemnicą. Rasa prawdopodobnie wywodzi się z krajów Orientu, a konkretnie Iranu i Turcji. Pierwsze badania na jej temat rozpoczęto w latach trzydziestych, w Stanach Zjednoczonych i Szwecji. Pod koniec lat czterdziestych Wielka Brytania i USA wprowadziły programy mające na celu wyhodowanie kota perskiego colorpoint. W tym celu persy o czarnym lub niebieskim umaszczeniu krzyżowano ze syjamską kotką o półdługiej sierści. Dopiero w 1955 i 1957 roku kraje te oficjalnie uznały rasę himalajską. Kot himalajski jest dość popularny w Ameryce Północnej, w przeciwieństwie do Europy, gdzie występuje trochę rzadziej.

Kot himalajski - charakter

Bardzo czuły

Najchętniej bez przerwy wylegiwałby się na kolanach opiekuna. Uwielbia pieszczoty i drapanie, na które reaguje mruczeniem.

Raczej lubi zabawę

Koty himalajskie są bardziej chętne do zabawy niż persy. Tę cechę odziedziczyły po syjamach. Potrafią być bardzo niesforne.

Spokojny

Łagodność i spokój to jego największe zalety.

Szybko się uczy

Kot himalajski bywa psotny i figlarny. To dość inteligentny kot, który raz na jakiś czas potrafi zaskoczyć!

Raczej ufny wobec nieznajomych

Himalajczyki są towarzyskie i dość ufne w stosunku do obcych, nawet jeśli adaptacja zajmuje im trochę czasu.

Przywiązany do opiekuna

Koty himalajskie lubią być w centrum uwagi i blisko opiekunów. Potrzebują wiele troski i zainteresowania ze strony człowieka. Źle znoszą samotność.

Zachowanie rasy Kot himalajski

Cichy

Himalajczyki prawie nie miauczą, ale wystarczy jedno wymowne spojrzenie, żeby je zrozumieć.

Spokojny/ nie wymaga dużo ruchu

Ze względu na budowę ciała himalajczyka czas codziennej zabawy jest dość ograniczony, a harce umiarkowane. Nie oznacza to jednak, że kot nie bawi się w ogóle – potrzebuje codziennej stymulacji i urozmaicenia, aby się nie nudził!

Domator bez skłonności do ucieczek

Himalajczyk zdecydowanie woli wygody własnego domu niż eskapady na zewnątrz.

Bardzo łakomy

Te spokojne koty bardzo lubią jeść i mają tendencję do obżarstwa. Interaktywna miska może pomóc ograniczyć ilość spożywanego jedzenia, a dodatkowo stymulować zwierzę fizycznie i intelektualnie.

Dla kogo rasa Kot himalajski ?

Dość dobrze dogaduje się z innymi kotami

Kot himalajski może żyć z innymi kotami pod jednym dachem, o ile przestrzeń została odpowiednio przygotowana, a zapoznanie z drugim kotem przeprowadzono prawidłowo.

Dość dobrze dogaduje się z psami

Ponieważ kot himalajski jest raczej spokojny, polubi się z psem o podobnym usposobieniu.

Rasa odpowiednia do domu z dziećmi

Ponieważ himalajczyk chętnie się bawi, polubi towarzystwo dzieci – oczywiście pod warunkiem, że będą się z nim obchodzić delikatnie i ostrożnie. Uwaga na niesforne, niedelikatne dzieciaki, które z tym kotem nie znajdą porozumienia!

Rasa odpowiednia dla starszych osób

Bez wątpienia jest to jedna z tych ras kotów, które najlepiej nadają się do towarzystwa dla osób starszych – ale pod warunkiem, że opiekun-senior będzie w stanie codziennie odpowiednio pielęgnować himalajczyka – nie tylko go karmić i sprzątać kuwetę, ale także czesać futerko, przemywać oczy itp.

Kot himalajski - cena

Średnia cena zakupu rodowodowego kociaka himalajskiego oscyluje pomiędzy 1600 a 5500 zł. Kwota często zależy od prestiżu hodowli, tytułów zdobytych przez rodziców, odmiany barwnej, wieku, a nawet płci kotka. Miesięczny koszt utrzymania to kwota rzędu 200 zł, a czasami więcej – są to wydatki ponoszone regularnie na dobrą karmę czy żwirek, a także dodatkowo rzadziej ponoszone wydatki na akcesoria pielęgnacyjne: szczotki, grzebienie, puder do sierści, szampon, płyn do przemywania oczu itd.

Kot himalajski - linienie

Obfite

Podobnie jak wszystkie persy, koty himalajskie gubią dużo sierści.

Kot himalajski - pielęgnacja

Pielęgnacja kota himalajskiego jest wymagająca. Konieczne jest codzienne szczotkowanie, aby zapobiec kołtunieniu się sierści oraz usunąć martwy włos. Martwego podszerstka pozbędziemy się łatwiej, od czasu do czasu (nie za często – wystarczy maksymalnie raz na tydzień) wyczeszemy kota furminatorem. Pomocne będą też kąpiele. Długie włosy na tylnych łapach mogą się zabrudzić podczas wypróżnienia, dlatego należy je regularnie sprawdzać i w razie potrzeby czyścić. Aby pielęgnacja tych rejonów była mniej uciążliwa, może być konieczne delikatne skrócenie sierści w obrębie „portek”.

Ze względu na krótki, płaski pyszczek, kotu trzeba codziennie czyścić oczy i nos, ponieważ wydzieliny mogą nie tylko brudzić jasne futerko, ale także prowadzić do infekcji. Zaleca się także regularne kontrolowanie czystości uszu.

Zdrowie rasy Kot himalajski

Długość życia

Średnia długość życia kota himalajskiego zależy od indywidualnych cech, zdrowia i stopnia zadbania konkretnego osobnika, ale przede wszystkim od jego cech genetycznych. Kot może więc dożyć 10 lub 15, a nawet 18 lat.

Odporność/wytrzymałość

Jako wybitnie domowy kot, nie jest stworzony do znoszenia bardzo wysokich ani bardzo niskich temperatur.

Skłonność do tycia

Ponieważ himalajczyk jest domatorem i smakoszem, bardzo łatwo może nabawić się nadwagi. Dlatego należy kontrolować ilość spożywanego pokarmu i jakość jego diety. Dobrym rozwiązaniem podczas karmienia może być interaktywna miska, która spowolni proces jedzenia oraz jednocześnie pobudzi kota do wysiłku fizycznego i umysłowego.

Kot himalajski - choroby

Persy, a zatem i himalajczyki, podobnie jak wiele ras kotów, mają ogólne predyspozycje do rozwoju niektórych dziedzicznych chorób:

nerek i układu moczowego:

wielotorbielowatość nerek: powolny i stopniowy rozwój torbieli na nerkach, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie tych organów. Istnieje badanie przesiewowe pozwalające wykluczyć chorobę u danego osobnika;
idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego: zapalenie pęcherza często obserwuje się u wykastrowanych kocurów. Istnieje wiele przyczyn choroby, ale często pozostają nierozpoznane;
kamica moczowa (lub kamienie moczowe): pojawiają się najczęściej po ukończeniu siódmego roku życia, głównie u wykastrowanych kocurów;

nowotworowych:

guz podstawnokomórkowy: są to przeważnie łagodne guzy skóry, najczęściej występują w okolicach głowy i szyi;
gruczolaki łojowe: te łagodne nowotwory skóry mogą występować w postaci pojedynczego lub mnogich wykwitów;
serca:
kardiomiopatia przerostowa: choroba serca charakteryzująca się zgrubieniem mięśnia sercowego;
przepuklina przeponowa: nieprawidłowy rozwój mięśnia przepony, który prowadzi do przemieszczenia organów wewnętrznych do jamy osierdziowej;

oczu:

postępujący zanik siatkówki, który powoduje utratę wzroku niemalże od urodzenia;
sekwestracja rogówki (lub martwak rogówki);
coloboma, czyli rozszczep powieki: zniekształcenie zewnętrznej części górnej powieki;
entropium: zniekształcenie polegające na zawijaniu się krawędzi powieki do wewnątrz;
epifora idiopatyczna: anomalia kanalików łzowych związana z kształtem głowy kota;

skóry :

liszaj obrączkowy: grzybica, która najczęściej rozwija się na grzbiecie lub u nasady ogona, w postaci grudkowatych wykwitów;

wnętrostwo: niezstąpienie jednego lub obu jąder do worka mosznowego.
Kot himalajski jest narażony również na inne typowo kocie choroby, takie jak schorzenia jamy ustnej.

Od 7. roku życia zaleca się uważne kontrolowanie stanu zdrowia kota poprzez coroczne badania u lekarza weterynarii.

Rozmnażanie

Podobnie jak w przypadku persów, mioty kociąt himalajskich są mniej liczne niż mioty innych kotów. Małe zwykle przychodzą na świat pod nadzorem człowieka, ponieważ poród kociąt o dużej główce może być bardzo trudny i stanowić zagrożenie dla życia kotki i kociąt. Dlatego u kotek tej rasy dość powszechnie stosuje się cesarskie cięcie.