Kot himalajski
Inne nazwy: Kot perski colorpoint, Himalayan
Jego nazwa wywodzi się od rasy domowego królika o identycznej szacie. Kot himalajski jest jednak po prostu persem ze znaczeniami typu syjamskiego. Jest szczególnie ceniony po drugiej stronie Atlantyku, gdzie uważa się go za odrębną rasę. Kraje europejskie natomiast od lat osiemdziesiątych klasyfikują go jako odmianę kota perskiego. Połączenie genów ras perskiej i syjamskiej sprawia, że himalajczyk jest kotem nie tylko łagodnym i czułym, ale też towarzyskim i wesołym.
Podstawowe informacje o kocie himalajskim
Pochodzenie i historia
Pochodzenie kota himalajskiego, podobnie jak perskiego, pozostaje tajemnicą. Rasa prawdopodobnie wywodzi się z krajów Orientu, a konkretnie Iranu i Turcji. Pierwsze badania na jej temat rozpoczęto w latach trzydziestych, w Stanach Zjednoczonych i Szwecji. Pod koniec lat czterdziestych Wielka Brytania i USA wprowadziły programy mające na celu wyhodowanie kota perskiego colorpoint. W tym celu persy o czarnym lub niebieskim umaszczeniu krzyżowano ze syjamską kotką o półdługiej sierści. Dopiero w 1955 i 1957 roku kraje te oficjalnie uznały rasę himalajską. Kot himalajski jest dość popularny w Ameryce Północnej, w przeciwieństwie do Europy, gdzie występuje trochę rzadziej.
Wygląd
Wysokość w kłębie Kot himalajski
Kotka : pomiędzy 30 i 35 cm
Kot : pomiędzy 30 i 35 cm
Dojrzałość fizyczną osiąga pomiędzy 18. a 24. miesiącem życia.
Waga
Kotka : pomiędzy 3 i 5 kg
Kot : pomiędzy 3 i 5 kg
Maść
Dopuszcza się wszystkie maści znaczeń colorpoint.
Rodzaj szaty
Ma długą, lśniącą sierść i obfity podszerstek.
Kolor oczu
Gen odpowiedzialny za niebieskie oczy jest powiązany z genem colorpoint.
Opis
Ma identyczną budowę jak kot perski. Jest średniej wielkości, a jego ciało sprawia wrażenie zaokrąglonego. Himalajczyk jest nisko osadzony na łapach, mocno zbudowany, dobrze umięśniony i grubokościsty. Ma dużą, okrągłą głowę, której kształt współgra z małymi uszami. Między dużymi, okrągłymi, niebieskimi oczami znajduje się mały, krótki nosek, którego stop powinien wypadać pomiędzy oczami. Pers himalajski posiada piękny, gęsty kołnierz wokół szyi. Ogon kota jest niezbyt długi, zaokrąglony na końcu, obficie owłosiony. Stopy duże i owalne, mile widziane kępki włosów pomiędzy palcami.
Ciekawostki
Pewien himalajczyk jest gwiazdą filmową – Sassy, czyli kotka, która towarzyszy dwóm psom w filmie „Niezwykła podróż” z 1993 roku oraz jego kontynuacji z 1996 roku, to pers colorpoint. Występuje również u boku Bena Stillera w filmach z serii „Poznaj mojego tatę” (2000 i 2004).
Kot himalajski - charakter
-
100%
Czuły
Najchętniej bez przerwy wylegiwałby się na kolanach opiekuna. Uwielbia pieszczoty i drapanie, na które reaguje mruczeniem.
-
66%
Lubi zabawę
Koty himalajskie są bardziej chętne do zabawy niż persy. Tę cechę odziedziczyły po syjamach. Potrafią być bardzo niesforne.
-
100%
Spokojny
Łagodność i spokój to jego największe zalety.
-
100%
Inteligentny
Kot himalajski bywa psotny i figlarny. To dość inteligentny kot, który raz na jakiś czas potrafi zaskoczyć!
-
33%
Strachliwy/nieufny wobec obcych
Himalajczyki są towarzyskie i dość ufne w stosunku do obcych, nawet jeśli adaptacja zajmuje im trochę czasu.
-
33%
Niezależny
Koty himalajskie lubią być w centrum uwagi i blisko opiekunów. Potrzebują wiele troski i zainteresowania ze strony człowieka. Źle znoszą samotność.
Zachowanie
-
33%
Gadatliwość
Himalajczyki prawie nie miauczą, ale wystarczy jedno wymowne spojrzenie, żeby je zrozumieć.
-
33%
Potrzebuje ruchu i ćwiczeń
Ze względu na budowę ciała himalajczyka czas codziennej zabawy jest dość ograniczony, a harce umiarkowane. Nie oznacza to jednak, że kot nie bawi się w ogóle – potrzebuje codziennej stymulacji i urozmaicenia, aby się nie nudził!
-
33%
Skłonność do ucieczek
Himalajczyk zdecydowanie woli wygody własnego domu niż eskapady na zewnątrz.
-
100%
Łakomczuch
Te spokojne koty bardzo lubią jeść i mają tendencję do obżarstwa. Interaktywna miska może pomóc ograniczyć ilość spożywanego jedzenia, a dodatkowo stymulować zwierzę fizycznie i intelektualnie.
Nie wiesz którą rasę kota wybrać? Wamiz pomoże Ci wybrać rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia
Współżycie z innymi
-
66%
Kot himalajski i koty
Kot himalajski może żyć z innymi kotami pod jednym dachem, o ile przestrzeń została odpowiednio przygotowana, a zapoznanie z drugim kotem przeprowadzono prawidłowo.
-
66%
Kot himalajski i psy
Ponieważ kot himalajski jest raczej spokojny, polubi się z psem o podobnym usposobieniu.
-
66%
Kot himalajski i dzieci
Ponieważ himalajczyk chętnie się bawi, polubi towarzystwo dzieci – oczywiście pod warunkiem, że będą się z nim obchodzić delikatnie i ostrożnie. Uwaga na niesforne, niedelikatne dzieciaki, które z tym kotem nie znajdą porozumienia!
-
%}
100%
Kot himalajski i osoby starsze
Bez wątpienia jest to jedna z tych ras kotów, które najlepiej nadają się do towarzystwa dla osób starszych – ale pod warunkiem, że opiekun-senior będzie w stanie codziennie odpowiednio pielęgnować himalajczyka – nie tylko go karmić i sprzątać kuwetę, ale także czesać futerko, przemywać oczy itp.
Kot himalajski - cena
Średnia cena zakupu rodowodowego kociaka himalajskiego oscyluje pomiędzy 1600 a 5500 zł. Kwota często zależy od prestiżu hodowli, tytułów zdobytych przez rodziców, odmiany barwnej, wieku, a nawet płci kotka. Miesięczny koszt utrzymania to kwota rzędu 200 zł, a czasami więcej – są to wydatki ponoszone regularnie na dobrą karmę czy żwirek, a także dodatkowo rzadziej ponoszone wydatki na akcesoria pielęgnacyjne: szczotki, grzebienie, puder do sierści, szampon, płyn do przemywania oczu itd.
Pielęgnacja
Pielęgnacja kota himalajskiego jest wymagająca. Konieczne jest codzienne szczotkowanie, aby zapobiec kołtunieniu się sierści oraz usunąć martwy włos. Martwego podszerstka pozbędziemy się łatwiej, od czasu do czasu (nie za często – wystarczy maksymalnie raz na tydzień) wyczeszemy kota furminatorem. Pomocne będą też kąpiele. Długie włosy na tylnych łapach mogą się zabrudzić podczas wypróżnienia, dlatego należy je regularnie sprawdzać i w razie potrzeby czyścić. Aby pielęgnacja tych rejonów była mniej uciążliwa, może być konieczne delikatne skrócenie sierści w obrębie „portek”.
Ze względu na krótki, płaski pyszczek, kotu trzeba codziennie czyścić oczy i nos, ponieważ wydzieliny mogą nie tylko brudzić jasne futerko, ale także prowadzić do infekcji. Zaleca się także regularne kontrolowanie czystości uszu.
Linienie
Podobnie jak wszystkie persy, koty himalajskie gubią dużo sierści.
Żywienie
Na wybór diety duży wpływ mają cechy fizyczne i morfologiczne rasy. Tylko wybór karmy bardzo dobrej jakości zagwarantuje lśniącą sierść i zdrowie kota. Warto zwrócić też uwagę na kształt miski – koty ras brachycefalicznych łatwiej pobierają pokarm z misek płaskich i szerokich.
Zdrowie
Długość życia
Średnia długość życia kota himalajskiego zależy od indywidualnych cech, zdrowia i stopnia zadbania konkretnego osobnika, ale przede wszystkim od jego cech genetycznych. Kot może więc dożyć 10 lub 15, a nawet 18 lat.
Odporność/wytrzymałość
Jako wybitnie domowy kot, nie jest stworzony do znoszenia bardzo wysokich ani bardzo niskich temperatur.
Skłonność do tycia
Ponieważ himalajczyk jest domatorem i smakoszem, bardzo łatwo może nabawić się nadwagi. Dlatego należy kontrolować ilość spożywanego pokarmu i jakość jego diety. Dobrym rozwiązaniem podczas karmienia może być interaktywna miska, która spowolni proces jedzenia oraz jednocześnie pobudzi kota do wysiłku fizycznego i umysłowego.
Kot himalajski - choroby
Persy, a zatem i himalajczyki, podobnie jak wiele ras kotów, mają ogólne predyspozycje do rozwoju niektórych dziedzicznych chorób:
- nerek i układu moczowego:
- wielotorbielowatość nerek: powolny i stopniowy rozwój torbieli na nerkach, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie tych organów. Istnieje badanie przesiewowe pozwalające wykluczyć chorobę u danego osobnika;
- idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego: zapalenie pęcherza często obserwuje się u wykastrowanych kocurów. Istnieje wiele przyczyn choroby, ale często pozostają nierozpoznane;
- kamica moczowa (lub kamienie moczowe): pojawiają się najczęściej po ukończeniu siódmego roku życia, głównie u wykastrowanych kocurów;
- nowotworowych:
- guz podstawnokomórkowy: są to przeważnie łagodne guzy skóry, najczęściej występują w okolicach głowy i szyi;
- gruczolaki łojowe: te łagodne nowotwory skóry mogą występować w postaci pojedynczego lub mnogich wykwitów;
- serca:
- kardiomiopatia przerostowa: choroba serca charakteryzująca się zgrubieniem mięśnia sercowego;
- przepuklina przeponowa: nieprawidłowy rozwój mięśnia przepony, który prowadzi do przemieszczenia organów wewnętrznych do jamy osierdziowej;
- oczu:
- postępujący zanik siatkówki, który powoduje utratę wzroku niemalże od urodzenia;
- sekwestracja rogówki (lub martwak rogówki);
- coloboma, czyli rozszczep powieki: zniekształcenie zewnętrznej części górnej powieki;
- entropium: zniekształcenie polegające na zawijaniu się krawędzi powieki do wewnątrz;
- epifora idiopatyczna: anomalia kanalików łzowych związana z kształtem głowy kota;
- skóry :
- liszaj obrączkowy: grzybica, która najczęściej rozwija się na grzbiecie lub u nasady ogona, w postaci grudkowatych wykwitów;
- wnętrostwo: niezstąpienie jednego lub obu jąder do worka mosznowego.
- Kot himalajski jest narażony również na inne typowo kocie choroby, takie jak schorzenia jamy ustnej.
Od 7. roku życia zaleca się uważne kontrolowanie stanu zdrowia kota poprzez coroczne badania u lekarza weterynarii.
Rozmnażanie
Podobnie jak w przypadku persów, mioty kociąt himalajskich są mniej liczne niż mioty innych kotów. Małe zwykle przychodzą na świat pod nadzorem człowieka, ponieważ poród kociąt o dużej główce może być bardzo trudny i stanowić zagrożenie dla życia kotki i kociąt. Dlatego u kotek tej rasy dość powszechnie stosuje się cesarskie cięcie.