Foxhound angielski

Dopuszczalne są wszystkie kolory umaszczenia.

Szata jest krótka, gęsta i odporna na złą pogodę.

Piwne lub brązowe.

Ten mocny i proporcjonalny pies ma bardzo charakterystyczną sylwetkę. Przypomina foxhounda amerykańskiego, ale jest od niego nieco niższy i bardziej umięśniony. Głowa jest proporcjonalna, z płaską czaszką umiarkowanej szerokości i słabo zaznaczonym stopem. Oczy są średniej wielkości, o bystrym spojrzeniu. Uszy osadzone wysoko, zwisają blisko policzków. Ogon jest wysoko osadzony i noszony wesoło.

To przyjazny i łagodny, ale niezbyt wylewny pies.

Przyjemne i edukacyjne zabawy to świetny sposób na nauczenie tego nieco upartego psa podstawowych poleceń.

Foxhound angielski jest niestrudzony, ale w domu potrafi zachować się spokojnie, jeśli w ciągu dnia miał dużo ruchu.

To bardzo bystry pies, który potrafi wykorzystać słabości swojego pana, by uniknąć wykonywania poleceń.

Foxhound angielski to pies gończy od zawsze wykorzystywany do polowania na lisy.  Czasem zdarza się, że poluje również na dużą zwierzynę, na przykład na jelenie.

Pies ten bywa zdystansowany wobec nieznanych sobie osób, ale nigdy nie jest agresywny.

Foxhound angielski może pełnić rolę psa do towarzystwa, ale jest on wyjątkowo niezależny i potrzebuje dużo ruchu.

Ten aktywny pies pracujący szybko się nudzi, w związku z czym samotność jest dla niego wyjątkowo trudna do zniesienia. Potrzebuje właścicieli mających dużo czasu.

Podobnie jak foxhound amerykański, nie jest to zbyt posłuszny pies. Ma mocny charakter i niezależne usposobienie, co nie ułatwia mu wykonywania poleceń właścicieli.

Pies ten szczeka dużo i bardzo głośno.

Jeśli otoczenie naszego pupila nie jest zabezpieczone, może on łatwo uciec ze względu na swój silny instynkt myśliwski.

Foxhound angielski źle znosi samotność i potrzebuje aktywności, w związku z czym może wyrażać swoje niezadowolenie i pozbywać się nadmiaru energii, niszcząc otoczenie.

Przysmaki to dobry sposób na zmotywowanie psa do posłuszeństwa i zachęcenie go do powtarzania dobrych zachowań.

Naturalna nieufność foxhounda angielskiego wobec obcych sprawia, że jest on dobrym stróżem. Nigdy jednak nie zachowuje się agresywnie.

Na pierwszego psa lepiej wybrać rasę bardziej przystosowaną do codziennego życia. Pamiętajmy, że foxhound angielski został wyhodowany niemal wyłącznie do pracy.

Pies ten absolutnie nie nadaje się do życia w mieszkaniu. Nie lubi samotności, a do dobrego samopoczucia potrzebuje przestrzeni i dużej dawki ruchu. Lepiej będzie czuł się na wsi, ale nie może spędzać całych dni zamknięty w ogrodzie.

Dla tego wytrzymałego i niezwykle szybkiego psa bieganie to potrzeba życiowa. Potrzebuje on praktycznie codziennej aktywności. Jeśli nie poluje (co nie jest zalecane), powinien regularnie uprawiać wybraną aktywność fizyczną, taką jak tropienie czy canicross.

Duże rozmiary psa nie ułatwiają podróżowania z psem tej rasy, ale z pewnością woli on podążać za swoim panem niż zostać sam.

Rozmiarami kot może przypominać lisa, ulubioną ofiarę foxhounda, w związku z czym współżycie tych dwóch gatunków może być niebezpieczne.

Pies ten bez większych problemów może mieszkać ze swoimi współbraćmi, chętnie zresztą żyje w sforze. Potrzebuje jednak wczesnej i odpowiedniej socjalizacji.

Ten łagodny i przyjazny pies świetnie nadaje się dla dzieci umiejących porozumieć się z psem i w razie potrzeby zostawić go w spokoju.

Pies ten nie zniesie bezczynnego trybu życia. Może być towarzyszem starszych osób wyłącznie w sytuacji, jeśli mają one czas i możliwość zajęcia się nim.

Utrata sierści jest umiarkowana.

Foxhound angielski żyje ok 11 lat.

Foxhound angielski jest wyjątkowo wytrzymały, rzadko choruje i jest mocno zbudowany.

W okresie upałów pies nie powinien intensywnie pracować.

Sierść foxhounda zapewnia mu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią.

Energiczne usposobienie pozwala psu zachować formę.

Może cierpieć na zapalenie uszu.

Od XVIII wieku brytyjskie stowarzyszenie foxhounda prowadzi księgę pochodzenia, w której każdy właściciel foxhounda może sprawdzić genealogię swojego psa. W Wielkiej Brytanii hodowlą zajmuje się stowarzyszenie Masters of Foxhounds. Rasa została oficjalnie uznana przez FCI w 1964 roku.